De meester van toen: Leendert Hissink

Ze leerden je liefde voor lezen. Lieten je zien hoe je moest rekenen met breuken en vertelden hoe de Napoleon de slag bij Waterloo verloor. In het 24e deel van onze serie over de juf of meester van toen spreken we met Leendert Hissink, de vroegere leraar Duits op De Wiekslag. Dit op verzoek van een lezer die bijzondere herinneringen aan ‘Herr Hissink’ bewaart. Hissink kwam graag voor het interview vanuit woonplaats Voorthuizen over naar Aalsmeer.

‘Van jongs af aan spaarde ik alles van Deep Purple’

Door: Leni Paul. Meester Leendert Hissink wist alles van hard rock en heavy metal, zo hadden enkele enthousiaste oud-leerlingen ons al gemeld. Toen de te interviewen oud-onderwijzer binnenstapte in een opvallend Deep Purpleshirt verbaasde het ons dan ook niet. Tijdens het gesprek zullen we meer horen over zijn voorliefde voor deze in de jaren zeventig van de vorige eeuw zo populaire Engelse band.

De 65-jarige Hissink groeide op in Klarenbeek. In dit zo’n tien kilometer van Apeldoorn gelegen dorp dreef zijn vader een slagerij. “We waren met vijf kinderen, niemand in het gezin wilde de slagerij overnemen. Mijn  vader had er na 25 jaar in het vak te hebben gezeten genoeg van en is groepsleider in de Thuislozenzorg  in Beekbergen geworden.”

IJsfabriek
Na de lagere school in Klarenbeek en Apeldoorn doorliep Leendert de Mavo en de Havo. “Tolk worden leek me wel wat maar daarvoor moest je goed zijn in twee vreemde talen. Dat was ik niet en ik ben toen bij de Gelderse Leergangen in Arnhem MO-A Duits gaan studeren. Eén avond in de week naar school en overdag studeren. Naast de studie allerlei baantjes, onder meer in een ijsfabriek, in een papierfabriek, bij Centraal Beheer. In het tweede en derde studiejaar werkte ik halve dagen in het tuincentrum van het Hoogeland, een instelling die wij nu Begeleid Wonen noemen.”

Op een dag zag ik een advertentie van De Wiekslag in Aalsmeer waar een leraar Duits werd gevraagd. Ik solliciteerde en werd aangenomen. Over een huis werd niet gesproken, maar niet lang daarna kon ik een kamer huren in Badhoevedorp. Ik leerde op De Wiekslag Han Jongkind kennen en ik kon met hem meerijden. Later ben ik ook regelmatig gaan fietsen.” Na twee jaar in Badhoevedorp te hebben gewoond verhuisde Hissink naar het Rameeaulaantje in Aalsmeer en later naar de Archimedesstraat in Kudelstaart. “Ik werd lid van de damclub in De Oude Veiling en deed ook veel aan hardlopen wat ik in Apeldoorn al deed.”

Geweldige tijd op De Wiekslag
Hissink noemt zijn baan bij De Wiekslag ‘een geweldige tijd.’ “Fantastisch. Het lesgeven, de sport-en einddagen  en niet te vergeten de werkweken naar Bohan in België. In totaal heb ik zestien jaar, van 1978 tot 1994 op De Wiekslag als leraar Duits gewerkt. Naast het doceren heb ik altijd van een geintje gehouden. Je kan geen 50 minuten geconcentreerd les geven, dat houdt het publiek niet vol.”

Maar toen kwam de fusie met de Westplas en ik kon nog maar één jaar blijven. Daarna ben ik naar Barneveld gegaan.”

Buiten het aan zijn leerlingen met enthousiasme de kennis van de Duitse werkwoorden en de bekende Erlkönig bij te brengen heeft Hissink altijd veel belangstelling gehad voor zaken als dammen, hardlopen en niet te vergeten de hardrockmuziek.

Posters in de klas
Waar kwam die passie voor de hardrock en aanverwante stroming uit de zeventiger jaren vandaan? “Ja, dat was en is nog steeds mijn hobby en daar vertelde ik graag over in de klas.” Kennelijk heeft dat indruk gemaakt op de leerlingen want als uw naam valt herinnert menigeen zich nog de bevlogenheid waarmee u daarover sprak. “Ja, onwillekeurig geef je daar iets van mee. Van jongs af aan, zo vanaf  mijn veertiende, spaarde en beluisterde ik alles van Deep Purple. Ik was verkocht. Eerst alles van deze groep, later kwamen daar vele groepen bij, zoals van Gary Moore, Joe Bonamassa, Pan Tang en vele anderen. In de klas had ik posters van hardrockgroepen hangen en op die manier maakten de leerlingen kennis met deze muziek. Ik heb zelfs ook wel een optreden van Deep Purple mee gemaakt in de Londense Royal Albert Hall en dan breng je onwillekeurig iets over van je passie voor die muziek. Ik hoop dat het concert volgend jaar in de Ziggo Dome doorgaat en ook dat van Whitesnake in Oberhausen.“

En toen, na periode Aalsmeer, naar Barneveld. Was de overgang groot van de Randstad naar de Veluwe? U was er weliswaar geboren, maar toch kwam u toen wel in een andere werkomgeving. “Ja, dat klopt. Ik vond de kinderen hier in Aalsmeer en omgeving wel opener. Na Aalsmeer heb ik van 1994 tot 2001 Duitse les gegeven op een VMBO-school in Barneveld en we woonden in Voorthuizen.“

Strenge directeur
Hissink geeft een indruk van de werkmethode en het strengere gezag van de directeur. “Al was het merendeel van de docenten bij wijze van spreken voor iets en de directeur was tegen, dan gebeurde toch wat hij in zijn hoofd had. Of ik daar tegenin ging? Nou nee, je durfde dat eigenlijk niet. De hiërarchie begon mij wel tegen te staan. Ik solliciteerde naar een baan aan een scholengemeenschap in Apeldoorn. Het lesgeven vond ik leuk, maar wat het minder aantrekkelijk maakte was het feit dat je elk contactmoment met leerling en ouders moest gaan noteren.”

Donkere periode
Ik ben er zeven jaar gebleven. Toen begon de manier van werken in het onderwijs te veranderen.” Hissink spreekt van een donkere periode toen zijn vrouw na een ziekbed van vier jaar overleed. Hij bleef achter met twee opgroeiende dochters. In 2018, na 40 jaar werkzaam te zijn geweest in het onderwijs besloot hij met vervroegd pensioen te gaan .

“Mijn dochters zijn beiden het onderwijs ingegaan en mede daardoor volg ik het huidige onderwijs  nog op de voet. Het is duidelijk allemaal anders geworden. De relatie met de ouders, de kinderen gedragen zich anders, worden door de ouders als prinsjes en prinsesjes gezien. Invloed van ouders is groot. En dan de uitgebreide administratie die je moet voeren.”

Hoe zou u zich zelf, terugkijkend, kenschetsen als leraar? “Ik was streng, maar consequent, was zeker in voor een geintje.”

Tevreden met salaris
Hissink is het niet eens met de veel geuite klacht dat het aan de financiële be loning in het onderwijs nog al schort. “Ik was als docent tevreden met het salaris. Ik vind dat de scholen het geld dat ze krijgen in ieder geval moeten besteden aan het verkleinen van de klassen. Stamklassen van 25 is mooi, maar de clusters kunnen nog steeds uit 30 tot 32 leerlingen bestaan.”

En wat toen, met pensioen? “Ik heb eerst met mijn huidige vrouw een 22-daagse rondrit door China gemaakt. Daarna een jaar niets, kijken wat er op mijn weg kwam. Nu ben ik weer volop bezig: ik lees, fiets, ben lid van een de PKN-kerk in mijn woonplaats, waarvoor ik allerlei werkzaamheden doe. Vrijwilliger voor Automaatje, ik fotografeer, kijk en lees graag thrillers. Nee, ik verveel me niet.”

Laatste vraag: en hoe is het met de passie voor Deep Purple en aanverwante muziek?
“Nou, die blijft zolang ik leef.”

Foto’s Jaap Maars en privé-archief Leendert Hissink

Eerder in deze serie:
Lisette Visser-Moleman
Bert van Duijn
Andre Mosselman
Wil Jore-Spaargaren
Hélène Homan
Han Jongkind
Minke de Vries-Hania
Anke Spaargaren-Meester
Robert van Unen
Johan en Erna Knoop
Peter Rodenburg
Fietje van Buuren-Heil
Dick Gaijkema
Elly van den Berg-Smit
Wim den Boef
Nelleke Kraaij-Boertien 
Jan van Veen
Janny Oosterloo 
Casper de Goede
Marijke Brussaard
Peter Bom
Carla Steensma-Drost
Rob van Dort
Tineke Niesing
Rein Niesing

Tips voor deze rubriek? Mail de redactie: info@aalsmeervandaag.nl