De meester van toen: Casper de Goede

‘Leer kinderen om stevig in hun schoenen te staan’ 

Door: Leni Paul. Een rustige wijk in Kudelstaart. Achter de woonkamer een fraaie ‘buitenkamer’ waar we omringd door planten en een kleine kunstmatige waterval ons even niet in Kudelstaart wanen. Casper de Goede (71) is een gretig verteller die met jeugdig elan en enthousiasme ons inzicht geeft in zijn leven als onderwijzer dat hij vele jaren leidde. “We woonden in Laren, mijn vader werkte bij de marechaussee in Baarn. Hij ontmoette er mijn moeder die als Zwitserse in Nederland was komen werken. Mijn ouders trouwden in 1948. Ik werd in 1950 in Baarn geboren en ben opgegroeid in Laren. Na de lagere school ben ik daar na de Ulo gegaan, waar ik vijf jaar over heb gedaan. Ik had meer de gymnastiek aan mijn hoofd. En toen naar wat toen heette de pedagogische academie die ik heb doorlopen. En dan ga je daarna aan het gebruikelijke solliciteren beginnen en ik solliciteerde in Heerjansdam waar ik werd aangenomen.”

Met veel humor verhaalt de levendig pratende, soms zelfs wat uitgelaten  De Goede over solliciteren in die tijd.

Wethouder op de koffie
“Vanuit Heerjansdam kwam de wethouder van die plaats eerst even op zogenaamd huisbezoek bij ons in Laren, eens even kijken uit welk nest je kwam. Nou, dat bleek dus wel goed en ik werd aangenomen. Zoiets kun je je toch niet meer voorstellen.” En hoe lang bleef je daar in het zuidhollandse Heerjansdam? “Een jaar, want toen kwam er een brief van het ministerie van defensie en moest ik in dienst. Omdat ik onder de hoogopgeleiden viel kon ik een tweejarige opleiding krijgen in het marineopleidingskamp in Hilversum. En na die periode werd het weer solliciteren en dit keer in Aalsmeer, waar ik bij Jan van Veen op de OBS in Kudelstaart kon komen. Er was in die tijd, net als nu, een gebrek aan onderwijzers en er was ook een huis beschikbaar in de Einsteinstraat. Nadien hebben we hier een huis gekocht. En op de openbare school in Kudelstaart ben ik tot mijn pensionering gebleven.”

Er was, zo horen we, een goede samenwerking met hoofd der school Jan van Veen en De  Goede spreekt over de optimale sfeer tussen de collega’s onderling daar. Doordat De Goede’s moeder de Zwitserse nationaliteit had waren en zijn er nog steeds goede banden tussen Casper de Goede en het Alpenland. Hij blijkt het Zwitsers dialect ook nog steeds goed machtig te zijn. “Naast de woning van mijn  grootouders bij Thun in Zwitserland was een camping waar we jaarlijks met het gezin naar toe gingen en later ben ik met collega’s van de school daar ook dikwijls naar toe gereisd. Ja, ik heb met veel plezier gewerkt daar op de OBS in Kudelstaart. Eerst op de oude school in centrum Kudelstaart en later ook op de school in de Rietlanden.”

Vriendenkring
Naast het doceren van de verplichte leerstof heeft De Goede, samen met Jan van Veen diverse initiatieven ontplooid. Hij introduceerde een nieuwe taalmethode en er verschenen van beider hand twee boekjes die in de Nederlandse onderwijswereld met groot succes werden geïntroduceerd. “Waren we best wel trots op, zelfs in België werden en worden de boekjes gebruikt. En ze zijn ook gepresenteerd op de onderwijstentoonstelling Taal Totaal. Waren we best ook wel blij mee. Er was ook altijd een goede sfeer met de collega’s onderling, het werd eigenlijk een vriendenkring.’’

Je bent altijd, tot aan je pensioen, op dezelfde school blijven les geven. “Ja, ik heb wel eens overwogen, misschien moet ik eens veranderen, maar het beviel me hier goed, zowel de school als ook de woonomgeving hier in Kudelstaart. Ik ben ook altijd nog in de sport actief geweest, heb gehandbald bij RKDES en Jan van Veen en ik hebben zelfs nog de sportclub Vrouwentroost opgericht. Op de school hadden we ook elk jaar aan het eind van het jaar een musical, dan ontving je de ouders en de kinderen bij de deur gekleed in kerstpak.”

Kortom, het blijkt dat Casper de Goede niet alleen graag de verplichte leerstof overbracht, maar zeker ook oog had om de speelse kanten in de mens naar voren te halen. “Dat is zo. Jan is bijvoorbeeld eens gaan aankloppen bij de firma Koudijs om een kleuren TV in de school geplaatst te kunen krijgen. We zijn altijd wel bezig geweest met extra dingen. Ik heb ook nog eens aan de leerlingen Rots en Water geïntroduceerd,  een soort weerbaarheidscursus. Dat ging in de trant van het letterlijk en figuurlijk stevig in je schoenen kunnen staan, je durven presenteren, het verbeteren van je zelfbeheersing, zelfvertrouwen, je communicatieve en sociale vaardigheden en die internationale cursus werd goed ontvangen.”

De VoorleesExpress
En dan is daar het onvermijdelijke afscheid van je baan. Wachtte het grote nietsdoen? De Goede: ”Nee, ik ben al jaren bezig met de zogenaamde VoorleesExpress. Het bijbrengen van de beginselen van de Nederlandse taal. Ik doe dat nog altijd, alleen is het allemaal in coronatijd wel anders geworden. Ik kom dan bij de mensen thuis, leer de eerste beginselen van onze taal. Soms plak ik plaketiketjes op de voorwerpen, op de klok, op het aanrecht en zo leren ze dan onze taal. Dikwijls zijn het buitenlanders die hier zijn komen wonen, maar ook zijn er nog heel veel laaggeletterde Nederlanders. Mensen zijn doorgaans leergierig, ook de niet-Nederlanders en met de VoorleesExpress hoop ik echt te kunnen doorgaan. “

Van zijn beroepskeuze heeft De Goede nooit spijt gehad. Nooit overwogen, net als je vader, bij de politie of marechaussee te gaan werken? “Nee, mijn vader raadde me dat af en zei, ga jij maar naar de pedagogische academie.” Op mijn vraag aan Casper de Goede of hij in deze tijd nog voor de klas zou willen staan krijg ik een hartgrondig uitgesproken ‘nee’ te horen. “Mijn vrouw is nog werkzaam op de OBS Kudelstaart dus ik hoor nog veel, ook van mijn vier kleinkinderen. Ik had een fijne tijd, maar zou, met zoveel regels en veranderingen in het onderwijs, niet meer terug willen.” Contacten met leerlingen en ouders? “Ach, je komt  kinderen en ouders nog wel eens tegen op straat en dan maak je een praatje. Maar met diverse collega’s is er nog altijd een goed contact. Ik had een fijne tijd in het onderwijs.” 

Foto’s Jaap Maars en archief Casper de Goede

Eerder in deze serie:
Lisette Visser-Moleman
Bert van Duijn
Andre Mosselman
Wil Jore-Spaargaren
Hélène Homan
Han Jongkind
Minke de Vries-Hania
Anke Spaargaren-Meester
Robert van Unen
Johan en Erna Knoop
Peter Rodenburg
Fietje van Buuren-Heil
Dick Gaijkema
Elly van den Berg-Smit
Wim den Boef
Nelleke Kraaij-Boertien 
Jan van Veen
Janny Oosterloo

Tips voor deze rubriek? Mail de redactie: info@aalsmeervandaag.nl