Ze leerden je liefde voor lezen. Lieten je zien hoe je moest rekenen met breuken en vertelden hoe de Napoleon de slag bij Waterloo verloor. In het 21e deel van onze serie over de juf of meester van toen spreken we met Peter Bom, voormalig gymnastiekdocent en adjunct-directeur van de Groenstrook, die destijds bekend stond als de tuinbouwschool.
‘Ik voelde me soms net een handelsreiziger in lichamelijke oefening’
Door: Leni Paul. Peter en Marijke Bom wonen in Geerland in Kudelstaart. De Fuutlaan duidden wij onlangs aan als ‘de onderwijzerswijk’, maar in Geerland portretteerden we inmiddels ook al diverse mannen en vrouwen die in vroegere jaren in het onderwijs werkzaam waren. Zo ook de 81-jarige slanke, jeugdig ogende Peter Bom die geboren werd in Ouderkerk aan de Amstel en wiens leven altijd in het teken van de sport heeft gestaan.
“Mijn vader was in mijn geboortejaar 1940 gemobiliseerd in Zeeland. In 1943 verhuisden we naar Amsterdam waar ik naar de katholieke lagere school en de Uloschool ging.
Al jong interesse voor een opleiding tot onderwijzer? “Vanaf mijn vroegste jeugd had ik belangstelling voor de sport. Na de lagere school werd het de eveneens katholieke Magister Vocat kweekschool die ik heb doorlopen. De akte lichamelijke opvoeding behaalde ik via een avondopleiding in de Kerkstraat. En daarna ging ik als gymnastiekleraar werken bij de gemeente Amsterdam. Toen kreeg ik een oproep voor de militaire dienst. Maar ik had kort daarvoor mijn voet gebroken.”
En toen niet in dienst? “Nee, ik werd wel afgekeurd maar ik moest me wel elke drie maanden melden.”
Hij en zijn jeugdliefde Marijke wilden trouwen en het werd de tijd van solliciteren. “We trouwden in 1964 maar evenals nu was er toen ook woningnood en zeker ook in Amsterdam. We hebben korte tijd in de Pijp gewoond, maar toen zag ik bij toeval in een vakblad voor het onderwijs dat er in Aalsmeer een gemeentelijke gymnastiekleraar werd gevraagd. Wim Beijnvoort was daar al maar men zocht een tweede leraar voor gymnastiek. Nee, we kenden Aalsmeer niet, maar ik werd aangenomen en we konden ook direct een appartement aan de Geraniumstraat krijgen.We hebben er drie jaar gewoond en daarna naar de Locatellihof verhuisd waar we elf jaar hebben gewoond. Marijke kon op de administratie van de toenmalige Aalsmeerder Courant terecht waar ze dertig jaar heeft gewerkt.”
Een drukke tijd in Aalsmeer waar het echtpaar Bom zich al snel thuis voelde. “Ik gaf behalve op de lagere scholen ook les op de lagere tuinbouwschool, ik moet eigenlijk zeggen, op het Centrum voor Algemeen Vormend en Agrarisch Onderwijs. En later kwam daar nog het lesgeven op de Wiekslag bij. En met al die verschillende scholen die ik af moest gaan voelde ik me wel eens een handelsreiziger in lichamelijke oefening.”
Je altijd bij het vak lichamelijke oefening gehouden? “Ja, maar op een gegeven moment kwam het verzoek of ik op de Tuinbouwschool ook Duits wilde geven. Ik zag het als een uitdaging en ik heb toen in drie jaar de akte Duits gehaald. En ook het diploma handenarbeid ben ik gaan doen.”
Sport houdt de mens duidelijk fit, want naast een gezin met een opgroeiende zoon, een drukke baan behaalde je in de avonduren de twee aktes. Marijke, bescheiden op de achtergrond, vult aan: ”En dan waren er nog de verenigingen. Hij was zelden thuis.”
“Ja, Klaas de Boer, mede-oprichter van AVA vroeg me om een pas opgericht damesteam te gaan leiden. Dat deed ik ook nog.”
U was, inmiddels verhuisd naar Geerland, een wel zeer nijvere bij die door de jaren heen opgewekt veel Aalsmeerders tot meer beweging wist aan te zetten. “Ja, er was ook nog meer dan alleen maar sportief bezig zijn. Op een gegeven moment werd ik schooldecaan en dat betekende dat ik me ook met de organisatie binnen de school ging bezig houden en dat was dan bij de tuinbouwschool. In 1978 ben ik daar adjunct-directeur geworden. Ja, dat laatste hield in dat ik naast de lessen me ook met de organisatie moest bezighouden. Ik ben dat tot mijn pensioen in 2001 blijven doen.”
En toen was er het afscheid van de drukke veelzijdige baan. ”Ja, een waanzinnig afscheid in de Anna’s Hoeve. Alle collega’s en vrienden waren er maar de grootste verrassing was wel dat onze zoon, die met vakantie was in Zweden, zonder dat wij het wisten, die dag was overgekomen en als kelner verkleed ineens op het feest verscheen.”
En na de pensionering, nog steeds sportief bezig? “Ja, mijn dagen zijn echt gevuld. Ik heb veel hobby’s, lees veel en ik verdiep me al geruime tijd in de figuur Bertus Aafjes. Geweldig als je diens leven en werken gaat bestuderen. En we hebben ook een ruime tuin in deze fijne rustige buurt en die moet je onderhouden. En ik spaar ook kikkers, ik laat ze graag zien.”
Door die laatste opmerking vrezen we even een springerige, gladde en niet bepaald tot liefkozen uitnodigende collectie te moeten gaan bekijken, maar het blijkt een prachtige verzameling kikkers van onder meer aardewerk, steen, hout en tin in diverse vormen en kleuren te zijn.
En de sportieve kant sinds de pensionering? “Ik tennis nog vaak, we hebben een wat we noemen, oudemannenclub van oud-leraren. En ik golf regelmatig in Wilnis.”
Mist u het contact met de leerlingen, uw werkzame leven? “Gymnastiek is altijd mijn lust en mijn leven geweest en ik had nooit moeite met de leerlingen. Ze kregen bij mij de kans niet om lastig te worden. Na een goed gesprek heb ik leerlingen die dwars waren altijd wel weer tot redelijkheid kunnen brengen.”
En de ouders? Zagen die soms niet in hun kinderen allemaal een soort Epke Zonderland? “Nou nee, ik kan echt terugzien op een fijn werkzaam leden en ben nog steeds gek op sport. Dat zal niet meer veranderen.”
Foto’s Jaap Maars en archief Peter Bom
Eerder in deze serie:
Lisette Visser-Moleman
Bert van Duijn
Andre Mosselman
Wil Jore-Spaargaren
Hélène Homan
Han Jongkind
Minke de Vries-Hania
Anke Spaargaren-Meester
Robert van Unen
Johan en Erna Knoop
Peter Rodenburg
Fietje van Buuren-Heil
Dick Gaijkema
Elly van den Berg-Smit
Wim den Boef
Nelleke Kraaij-Boertien
Jan van Veen
Janny Oosterloo
Casper de Goede
Marijke Brussaard
Tips voor deze rubriek? Mail de redactie: info@aalsmeervandaag.nl
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
Eén reactie
Fijne herinneringen aan deze gymnastiekleraar. Voor mij vooral de periode dat hij het meisjesnaam bij AVA’64 trainde. Grote stimulans voor het bewegen en sporten. Wens hem nog veel mooie jaren in Aalsmeer toe.