De meester van toen: Rein Niesing

Ze leerden je liefde voor lezen. Lieten je zien hoe je moest rekenen met breuken en vertelden hoe de Napoleon de slag bij Waterloo verloor. In het 24e deel van onze serie over de juf of meester van toen spreken we met Rein Niesing, leraar op onder meer de Elthetoschool en De Poort. En inderdaad; de man van Tineke die we vorige week portretteerden.

Klassen moeten kleiner en het gezag moet terug

Door Leni Paul. Deze week is AalsmeerVandaag weer op dezelfde locatie aan de Perronzijde. Was het vorige week ‘juffrouw’ Niesing die we in de schijnwerpers plaatsten, nu is het echtgenoot Rein die met ons terugkijkt op zijn verleden als onderwijzer. Een boeiend gesprek met een opgewekte zeventiger die ons enthousiast inzicht geven in het wel en wee in de onderwijswereld.

Oranjeschool, Tolstraat, Amsterdam

Rein Niesing is, evenals echtgenote Tineke, een geboren Amsterdammer die, zoals we vorige week al aangaven, zijn partner op de middelbare school ontmoette. Rein doorliep na het gymnasium de Hervormde kweekschool en kreeg een baan in Amsterdam.

“Mijn vader was leraar talen en geschiedenis en later directeur van de Centrale Mulo in Amsterdam. Opa was melkboer, had elf kinderen en mijn vader was het enige kind van het gezin dat mocht doorleren. Ik kreeg dus wel van huis uit mee dat ik ook het onderwijs in zou gaan. Mijn eerste baan was in 1969, ik was twintig, de vijfde  klas, wat nu dus groep 7 zou zijn, op de christelijke Oranjeschool in de Tolstraat, midden in de Pijp.”

Op beeldende wijze verhaalt Rein de volkomen andere tijden, de zestiger jaren. “Iedere ochtend begon ik met een bijbelverhaal. Maar eerst even in de klas een sigaretje opsteken, dat hoorde bij het dagelijks ritueel. In die tijd trouwde ik met Tineke en we konden gaan wonen in de Bijlmer waar toen volop werd gebouwd. Maar dat beviel ons toch niet zo en toen er dan ook een baan in Aalsmeer werd aangeboden op de school van meester Bierling verhuisden we naar hier. Bierling stelde voor naar de gemeente te gaan voor een huis en dat was er direct in een van de blokjes van de nieuwbouw in de Hornmeer.“

Reünie 100 jaar Christelijke school Dorp

Duidelijke regels
Het werd een dubbele baan, zegt Niesing die nog steeds enthousiast verhaalt over zijn werkzaam leven. “Ik kreeg groep 5, vijftien kinderen en dan ook nog groep 7 met dertig kinderen. Of het een grote overgang was van de Pijp en de Bijlmer? Ja zeker, We hadden op de school bij Bierling veel kinderen van de Aalsmeerderdijk die kwamen met de schoolbus. Veel godsdienstige behoudende gezinnen kwamen daar vandaan. Ja, heel anders dan de Amsterdamse kinderen. Die stadskinderen waren drukker, hadden ook minder speelruimte dan de kinderen Aalsmeer. Of ik streng was? Ik heb altijd duidelijke regels gehanteerd. En afspraak is afspraak. Ze wisten: als ik de deur van de klas dicht doe gaan jullie monden ook dicht en dat werkte.”

Terugkijkend op zijn Amsterdamse periode verhaalt Niesing over de duidelijke mentaliteitsverschillen. “Daar in de Pijp kwam soms zo’n moeder van een kind naar me toe en adviseerde haar kind maar flink aan te pakken. ‘Geef hem maar op zijn sodemieter, meester’ kreeg  ik als jonge onderwijzer dan uit moeders mond te horen. Dat ligt tegenwoordig wel even anders met de ouders.”

In 1974 ging Niesing van de school van Bierling over naar Arbeid Adelt, een inmiddels niet meer bestaande nijverheidsschool voor meisjes in Amstelhoek. Daar had ik leerlingen uit Mijdrecht Botshol en Uithoorn. Ik ben er tot 1989 gebleven, toen werd de school door gebrek aan leerlingen opgeheven. Het was een lagere huishoudschool voor meisjes die nu VMBO zou heten. Lager beroepsonderwijs en ik gaf er muziek, nederlands en rekenen.”

LHNO Arbeid Adelt (Nijverheidsschool) Amstelhoek

Niesing zegt in zijn carrière altijd voor duidelijkheid te zijn geweest. “Ik zei ze: wij bepalen de regels, ik ben de docent. Jullie komen hier om iets te leren. Het heeft altijd gewerkt.”

“Ik ging werken bij De Poort, een meidenschool, een zogenaamde LHNO-school waar meisjes zich konden bekwamen in textiele werkvormen, in kantooradministratie en huishoudkunde. Ik was aangesteld voor de vakken rekenen, godsdienst en Nederlandse taal. Een mooie tijd,  ik was de jongste in het lerarenteam, organiseerde excursies, ging bijvoorbeeld met ze naar het Anne Frankhuis. Maar De Poort werd opgeheven en toen ben ik gegaan naar het regionale op-leidingscentrum, het ROC  in Amsterdam, afdeling Horeca op de Hotelschool. De leerlingen konden er bakken, koken, bedienen leren en ik ging er met mijn hoofdakte nederlands op zak, nederlands doceren.“

Een boeiende tijd, zegt Niesing. “Men wilde mij al snel als teamleider en ik werd steeds meer bij het management van deze school betrokken. Ik heb dat altijd met veel plezier gedaan, het beleid uitstippelen, dat lag me wel. Ik had ook de opleiding als gecertificeerd mediator, bemiddeling en communicatietraining gedaan.”

Het docentschap is een vak
zijn pensionering is Rein Niesing altijd met veel belangstelling de gang van zaken in het huidige onderwijs op de voet blijven volgen. Hij refereert aan een recente uitzending van Buitenhof waarin oud-minister van onderwijs, Jeroen Dijsselbloem, zijn zienswijze op het huidige onderwijs verwoordde. “Het onderwijs is de laatste jaren in de negatieve sfeer gekomen. Er kwam minder geld naar het onderwijs, maar de kwaliteit moest daarbij wel op peil blijven. Je kan mij niet kwader maken dan het over zij-instromers te gaan hebben: het docentschap is een vak. En ook de steeds groter wordende klassen en dan het feit dat er steeds minder geld gaat naar het onderwijs. Wil je goed onderwijs hebben dan dient dat gedifferentieerd zijn, kleine klassen en daarvoor deskundige mensen. Ik ben van mening dat het gezag en ook het ontzag moeten terugkomen binnen het onderwijs.“

Als een rode draad loopt door onze onderwijzersserie het woord sport. De meeste oud-onderwijzers en onderwijzeressen blijken na hun pensioen vrijwel allen een of andere sport te beoefenen en zijn vaak aangesloten bij een sportvereniging. De fit ogende Niesing blijkt over een complete fitnessruimte te beschikken op de zolder van zijn gerieflijke woning aan de Perronzijde. In Rijsenhout is Rein vaak te vinden op zijn moestuin.

Terugkijkend op uw loopbaan: u hebt met veel plezier uw beroep als onderwijzer uitgeoefend, maar het leiden van een team en het uitstippelen van beleid was ook een kolfje naar uw (onderwijzers)hand. “Dat klopt. Ik heb vaak een team geleid. Ik ben nu bijvoorbeeld al twaalf jaar scriba bij de Westerkerk in Amsterdam en ook mijn vrouw Tineke is daar actief. Want we houden van Aalsmeer, maar komen ook nog heel  graag in onze geboortestad Amsterdam.”
Tenslotte: “Al die 43 jaar in het onderwijs hebben zowel mijn leerlingen als mijn collega’s mij altijd de positieve energie gegeven.”

Foto’s Jaap Maars, archief familie Niesing

Eerder in deze serie:
Lisette Visser-Moleman
Bert van Duijn
Andre Mosselman
Wil Jore-Spaargaren
Hélène Homan
Han Jongkind
Minke de Vries-Hania
Anke Spaargaren-Meester
Robert van Unen
Johan en Erna Knoop
Peter Rodenburg
Fietje van Buuren-Heil
Dick Gaijkema
Elly van den Berg-Smit
Wim den Boef
Nelleke Kraaij-Boertien 
Jan van Veen
Janny Oosterloo 
Casper de Goede
Marijke Brussaard
Peter Bom
Carla Steensma-Drost
Rob van Dort
Tineke Niesing

Tips voor deze rubriek? Mail de redactie: info@aalsmeervandaag.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel