De juf van toen: Ans Koster-Paauw

Ze leerden je liefde voor lezen. Lieten je zien hoe je moest rekenen met breuken en vertelden hoe de Napoleon de slag bij Waterloo verloor. In het 25e deel van onze serie over de juf of meester van toen spreken we met Ans Koster-Paauw, de vroegere lerares tekenen en handvaardigheid op de Groenstrook.

‘Ik heb altijd naar orde gestreefd’ 

Door: Leni Paul. Ans Koster-Paauw  (1947). Ze werd geboren  op een boerderij in Venhuizen, een vlek op de kaart van Noord-Holland in de directe omgeving van Heerhugowaard.

Katholieke kleuterschool, Schagen, 1964.

“Ik had vier zussen en zes broers en werd na de lagere school ingeschreven op de huishoudschool. Maar in die tijd werd de Ulo net opgericht en omdat ik een slim kind was heb ik die toen in drie jaar doorlopen. En ja, dan ben je vijftien jaar. Uit onze woonplaats was alles ver weg en ik kon naar de vormingsklas voor een opleiding voor huishoudlerares. Die opleiding was in Hoogkarspel. Inmiddels verhuisden we naar Schagen en ik ben toen in Alkmaar in twee jaar de akte A gaan halen. Daarna kon ik een baan krijgen in Den Helder op een kleuterschool met zes klassen. Zo’n veertig kinderen per klas. Op de vrije woensdagmiddag ben ik toen de akte B gaan halen en met die twee aktes kon je hoofdleidster van een kleuterschool worden.”

Redelijk mens
Ans zegt dat het haar in Den Helder niet beviel. Ben je een lastig mens? “Nou, ik ben altijd wel redelijk. Ik solliciteerde naar Papenveer, een gehucht in de buurt van Langeraar. Een prachtige school en ik werd aan genomen. Ik kreeg dispensatie want je moest voor die baan 21 jaar zijn en ik was 20. De pastoor heeft toen in de kerk een oproep gedaan om een kosthuis voor me te vinden. Ik heb daar een fantastische tijd gehad, heb er ook veel gevolleybald. Maar na drie jaar zag ik een advertentie voor het geven van speciaal onderwijs op een nieuw op te richten school op woonwagencentrum Vroneroord in Heerhugowaard. Prachtig en ik mocht er met mijn diploma’s lessen gaan geven in de klassen 1 en 2. Een geweldige tijd en ik heb er tien jaar les gegeven. Ik ben intussen mijn LO handvaardigheid gaan halen en was toen bevoegd op lagere school en MULO les te geven. En ik behaalde ook mijn LO-tekenen, een aparte akte.”

Eerste communiefeest woonwagencentrum Vroneroord, Heerhugowaard, mei 1977

Met warme gevoelens spreekt ze over de tijd in het woonwagencentrum die ze kenschetst als “een totaal andere wereld”. “Maar ik was inmiddels getrouwd, mijn man en ik woonden in Hoorn, hij werkte in Amsterdam en op een gegeven moment ben ik gaan rondkijken naar werk in de buurt van Amsterdam. En toen kwam er een plaats vrij op het Centrum voor algemeen vormend en agrarisch onderwijs. Waar in die tijd Jan Broere directeur was. Ik werd aangenomen als lerares tekenen en handvaardigheid en mentor. Met name de brugklas moest ik begeleiden en dat heb ik jaren gedaan.”

Mensenmens
Wat heeft u altijd  getrokken in het onderwijs? “Ik vind kinderen interessant, ik ben een echt mensenmens. Het interessante op de Groenstrook was dat de kinderen ook overal vandaan kwamen, uit de wijde omgeving en met name tekenen en handvaardigheid hebben altijd mijn hart gehad. Dat was in Vroneroord, maar ook op de Groenstrook. Hoe ik mezelf kenschets? Wat ik al zei, een mensenmens, maar ik streefde altijd wel naar orde. Ze moesten wel weten dat er een bepaalde rust moest zijn in de klas, maar ze konden wel overleggen, ze konden ook rondlopen.”

Op mijn vraag of Ans in deze tijd nog terug zou willen gaan in het onderwijs volgt een hartgrondig nee. “Ik heb mijn vak altijd met plezier uitgeoefend, het was een baan met veel afwisseling en het was ook nooit saai. Ik heb mijn vak altijd met plezier uitgeoefend, Maar er is zoveel veranderd.”

U zei me diverse malen een echt mensenmens te zijn. Hoe brengt u na uw pensioen de dagen door? “Ja, het klinkt gek, maar ik ben het liefste thuis, want er is hier zoveel dat aandacht vraagt.” Om helderheid te krijgen na die laatste opmerking krijgen we een rondleiding door huis en tuin. Het huis van de Kosters aan de Aalsmeerderweg in Aalsmeer-Oost kun je ‘bijzonder’ noemen. Het werd onder architectuur gebouwd en W.A.M. van der Ven ontwierp het huis. Het behoorde ooit toe aan mejuffrouw MacGillavry en samen met vriendin mejuffrouw Van der Heiden beheerden de twee vrouwen een bloeiende rozenkwekerij. Oudere Aalsmeerders herinneren zich ongetwijfeld een van deze dames die op bekwame wijze letterlijk haar partijtje meeblies in Aalsmeers Harmonie waar van ze vele jaren lid was. 

Ze zouden het niet meer herkennen
We krijgen een indruk van de bijzondere tuin, rondom en achter het huis. Ans Koster: “De dames zouden dit gebied niet meer herkennen sinds hier door nieuwbouw alles veranderde. We hoorden uit verhalen dat er achter het huis een  groot stuk grond was, een door hen opgezet bos ook, waar kinderen uit de buurt slootje kwamen springen. Nu, door de nieuwbouw, is alles volkomen veranderd.” Ans Koster toont ons de ruime paarden- en ponystallen, de prachtige tuin, waarbij met name de paradijselijke door Ans eigenhandig aangelegde rozentuin een favoriete plek blijkt te zijn.

“We woonden aanvankelijk enkele huizen verder op de Aalsmeerderweg, maar we werden verliefd op deze plek, toen het te koop werd aangeboden. Ik heb tot vier jaar terug ook altijd paardgereden. We hebben hier alles wat ons hartje begeert. En ik zei u, ik ben een mensenmens, maar toch ben ik het liefste thuis. Er is ook veel te doen. We snoeien de bomen, we hebben twee dochters, een zoon en vier kleinkinderen, we zien regelmatig de mensen die hier hun pony hebben staan, nee, we gaan hier echt nooit meer weg.”

Foto’s: Jaap Maars en privé-archief Ans Koster-Paauw

Eerder in deze serie:
Lisette Visser-Moleman
Bert van Duijn
Andre Mosselman
Wil Jore-Spaargaren
Hélène Homan
Han Jongkind
Minke de Vries-Hania
Anke Spaargaren-Meester
Robert van Unen
Johan en Erna Knoop
Peter Rodenburg
Fietje van Buuren-Heil
Dick Gaijkema
Elly van den Berg-Smit
Wim den Boef
Nelleke Kraaij-Boertien 
Jan van Veen
Janny Oosterloo 
Casper de Goede
Marijke Brussaard
Peter Bom
Carla Steensma-Drost
Rob van Dort
Tineke Niesing
Rein Niesing
Leendert Hissink

Tips voor deze rubriek? Mail de redactie: info@aalsmeervandaag.nl

Eén reactie

  1. Wat leuk om mijn vroegere lerares te terug te zien op de woonwagenkamp school vroneroord , ik zou ook best een keertje langs willen gaan bij het adres van juffrouw ans inmiddels ben ik zelf opa van 3 kleinkinderen en hun vaak verteld over mijn ki destijds daar waar amper scholing mogelijk was in ons cultuur maar met geluk lukte het mjj met dank aan juffrouw ans en haar collega’s, mijn naam is tomas vermanen 0647261854 juffrouw ans ik kijk er na uit ,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel