Hoe woont het er eigenlijk…? Herenweg 36: ‘De Vullusakker’

Door Leni Paul: (Bevat video)Zonder overdrijving zou je het huis van Eppo en Thea Buskermolen een droomhuis kunnen noemen. Gelegen aan de Herenweg stap je via een fraai hek met daarop de naam ‘De Vullusakker’ de ruime tuin in waarin naast volop in bloei staande vaste planten en zomerbloemen de aandacht wordt getrokken door sierlijke beeldhouwwerken van aantrekkelijke en niets verhullende dames. In de deuropening staat ons het gastvrije echtpaar Eppo en Thea Buskermolen al op te wachten.

En dan staan we in  de ruime behuizing met het mooiste uitzicht dat je je in deze omgeving maar kan wensen: de wijdse Westeinderplassen, de Grote Poel, elk moment van het jaar weer anders en altijd boeiend. De gastheer heet Buskermolen, ‘zij’ is een Rekelhof, dit kan niet missen, dit zijn rasechte Kudelstaarters en inderdaad stond hun beider wieg in het toen nog stukken kleinere Kudelstaart.

De Kleine Waarheid
Beiden zijn welbespraakt en opgewekt en we krijgen die middag uitgebreid uitleg over het wel en wee in hun geliefde Kudelstaart, de politiek en over hun prachtig gelegen woning. Eppo, spontaan, jongensachtig, stelt voor om elkaar te tutoyeren. Het gehele gesprek zal deze middag worden gevoerd op opgewekte toon en in optimistische bewoordingen. Het is duidelijk: geen pessimistische figuren maar mensen die graag de zonzijde van het leven zoeken.

Wij zijn allereerst benieuwd naar zijn ongebruikelijke voornaam. “Ik heet Richard, maar in de tijd dat ik jong was speelde op tv de bekende serie van De Kleine Waarheid, met Willeke Alberti. Daarin speelde een zekere Eppo en men zag daarin gelijkenis met mij. En hoewel ik officieel Richard heet is het vanaf het begin Eppo geworden.”

Rozenkweker
Eppo/Richard groeide op in Kudelstaart dat hij langzamerhand zag uitgroeien tot een belangrijk deel van de gemeente Aalsmeer. Nieuwbouwwoonwijken, sportaccommodaties, en Kudelstaart werd een geliefde woonplek voor zowel Aalsmeerders/Kudelstaarters als ook voor bewoners van elders. Vader Buskermolen was rozenkweker aan de Mijnsherenweg, de jonge Eppo bezocht de tuinbouwschool en bekwaamde zich eveneens in de bloementeelt.

Wonen op een vuilstortplaats
“We verhuisden naar wat nu de Rietlanden heet en bouwden daar in 1988 een nieuwe rozenkwekerij. Maar toen daar in 2005 woonwijk De Rietlanden ontstond zijn we gestopt en hebben we een huisje hier aan de Herenweg kunnen kopen. Er was hier een voormalige vuilstortplaats, Aalsmeer dumpte hier tot 1937 zijn vuil. Ja, wat daar toen allemaal tevoorschijn kwam, ongelofelijk. Huisafval, meubilair, skeletten, noem maar op.”

We krijgen een huiveringwekkend beeld op het netvlies en bewonderen des te meer hun moed om met veel doorzettingsvermogen de plek om te toveren tot de huidige paradijselijke oase. Het geeft blijk van veel humor dit oord ‘De Vullusakker’ te noemen.

Betrokken
Beide echtelieden hebben van jongs af aan deel uitgemaakt van het Kudelstaartse verenigingsleven. Van RKDES is Eppo al 55 jaar actief lid waarvan 30 jaar als jeugdvoorzitter. Daarnaast is er de bestuurlijke betrokkenheid bij de jaarlijkse veiling Kudelstaart voor Kudelstaart. Thea is ook duidelijk geen stilzitter en zet zich onder meer in voor het plaatselijke kerkenwerk. Kortom, diverse typisch Kudelstaartse verenigingen profiteren van de medewerking van het echtpaar.

’t Zit in de familie
En dan is er natuurlijk de politiek. Wie Eppo Buskermolen zegt, zegt politiek: al zestien jaar heeft Eppo namens het CDA zitting in de gemeenteraad. Eppo zegt niet de enige in de familie Buskermolen te zijn die zich inzette en zich bemoeide met het gemeentelijk reilen en zeilen. “Opa Gerrit was ook drie periodes in de gemeenteraad voor de KVP, de Katholieke Volkspartij.” Wat was de aanleiding om je in 2005 verkiesbaar te stellen voor de raad?

Voorkeursstemmen
“We zaten met de kwekerij in de Rietlanden en daar kwamen nog al wat besprekingen en overleg met de gemeente aan te pas. Mijn vader zat destijds in het bestuur van de KVP, opa Gerrit zat jaren in de raad, dus ik ben eigenlijk opgegroeid met de politiek. In 2006 zou ik fractie-assistent worden, maar ik kwam direct in de raad.  In de jaren 2010, 2014 en 2018 stelde ik me weer beschikbaar en werd weer gekozen, evenals dit jaar. En dat gebeurde altijd met voorkeurstemmen, ook nu weer. Dit wordt dus mijn vijfde periode. Ik heb zes burgemeesters meegemaakt, Joost Hoffscholte, Pieter Litjens, Theo van Eijk, Jobke Vonk, Jeroen Nobel en nu Gido Oude Kotte.”

Niet zo gebruikelijk, vijf periodes. Er gebeurde in al die jaren best wel veel, ook in Kudelstaart. Dit deel van Aalsmeer breidde enorm uit en de plannen voor Kudelstaart zijn nog steeds ambitieus. Nooit geambieerd om wethouder te worden? “Nou nee. De huidige politiek is dermate ingewikkeld geworden, om wethouder te worden moet je toch een bredere opleiding hebben. Ook als raadslid moet je tegenwoordig wel over een heel brede en gedegen kennis van veel zaken hebben.”

Brede rug
Maar de komende vier jaar sta je dus wel weer op de bres als raadslid. Je moet het ook nog wel steeds boeiend en aangenaam vinden in de politiek. Ben je nog niet wat je wel noemt ‘regeermoe’? (Denkt diep na en formuleert zijn zinnen zorgvuldig) “Je moet in ieder geval een brede rug en een olifantshuid hebben.”

“Men” noemt je wel een spontaan politicus, inmiddels 64 en nog steeds enthousiast, Als men over jou spreekt valt altijd het woord  ‘benaderbaar’. Toch een soorrt geuzennaam?  ”Benaderbaar, benaderbaar. Ja, dat probeer ik ook wel te zijn. Als iemand naar me toe komt met een probleem, dan probeer ik te helpen. Mensen hebben ook problemen waaraan ik natuurlijk niets kan doen en dan denk ik bijvoorbeeld aan hun AOW, daar kunnen wij niks aan veranderen.“

Veranderde er veel al die jaren dat je in de raad zat? “O, Ja, de wijze waarop men met elkaar omgaat. Ik vond dat ze vroeger harder en rechtlijniger tegenover elkaar stonden. De coalities waren anders. We hadden bijvoorbeeld toen vier partijen, nu zijn het er zes.”

Burgemeester van Kudelstaart
‘Kudelstaart For Ever’ lijkt je lijfspreuk. Men noemt je ook graag de ‘Burgemeester van Kudelstaart’ en voegt daar dan wel aan toe: heel betrokken, heel sociaal ook, maar een tikkeltje eigenwijs. (Stoïcijns) “Dat Klopt. Maar ik zal altijd de belangen van Kudelstaart verdedigen. Er veranderde hier de afgelopen jaren erg veel en er liggen ook nog veel uitdagingen de komende vier jaar op ons te wachten, met name op het gebied van uitbreidingsplannen.”

Heineken
Thea en jij hebben twee dochters, één zoon, twee kleindochters en twee kleinzoons. Heb je naast je status als raadslid en de de daarbij behorende werkzaamheden nog tijd voor hobby’s? “Ik hou van sport, we hebben een grote tuin waarin ik graag bezig ben. We hebben een speedboat en dan is er nog mijn Ford Mustang, ooit eigendom van Freddy Heineken. We hebben een clubje van cabriorijders en daar gaan we elk jaar een weekje mee toeren.”

Kunstwerkjes
Thea, bescheiden, gaat op ons verzoek in op haar grote hobby: het beschilderen van klompjes. Van ‘blanco’ klompen weet ze ware kunstwerkjes te maken met voor elke gelegenheid zoals geboorte of jubileum, een zelfverzonnen toepasselijk kleurig tafereeltje er op. Daarnaast zijn er in huis verschillende schilderijen van haar te zien. Op de slotvraag hoe het hier woont antwoordt ze: “Heerlijk, het is hier lekker rustig en het schilderij is elke dag anders,” doelend op het uitzicht op De Poel.

Foto’s/video Arjen Vos