Hoe woont het er eigenlijk..? Deel 22: Oosteinderweg 129

(Bevat video) Op verzoek van vele lezers van AalsmeerVandaag gingen wij in onze niet aflatende ijver weer eens op bezoek bij bewoners van min of meer bijzondere huizen. De eerste woning in de hervatte serie werd het opvallende huis Pomona, gelegen aan de Oosteinderweg. Het werd een interessant inkijkje in dit in 1902 gebouwde huis. Op de valreep van de verhuizing van de huidige eigenaar kregen we een rondleiding door de markante woning die in het verleden ook bijzondere bewoners heeft gekend.

We duiken eerst in de geschiedenis en kunnen daarbij putten uit enkele uitstekende en uitgebreide artikelen uit Oud Nuus, het lijfblad van de Stichting Oud Aalsmeer. We lezen over het bijzondere door architect Volkert Visser uit de Haarlemmermeer ontworpen huis onder meer een in memoriam uit 1913 over de eerste bewoner Arie Buis die wordt gekenschetst als ‘een zonderling man’. Een etiket dat hij kreeg opgeplakt vanwege zijn opvattingen op staatkundig en godsdienstig gebied. Het scheen dat zowel afbeeldingen van Christus als van Leo Tolstoj de vroegere wanden hebben gesierd.

Origineel is het zeker in de beginjaren van de vorige eeuw, je huis Pomona te noemen. Een naam met diverse betekenissen zoals onder meer beschermvrouw van tuin en dan met name van vruchtbomen. Maar ook: de Romeinse godin van de overvloed. Pomona werd een begrip in Aalsmeer, waaraan de opmerking ‘bij de Jaap Bollebrug’, die in 1952 het loodje legde, kon worden toegevoegd.

Fijne woonplek
De opvallende hoofdingang van het gemeentelijk monument, voorzien van originele tegels en een hoge stoep, blijkt louter decoratief. We worden door Linda richting zijdeur verwezen via een riant terras waar de gastvrouw ons, begeleid door enthousiast geblaf van hond Bessy, verwelkomt. De eetkamer waar het gesprek plaatsvindt wordt gedomineerd door een grote kast met glazen voorkant. Voor een deel wordt de kast gevuld met een flink aantal zogenaamde KLM-huisjes. Niet verwonderlijk, want de familie maakt veelvuldig gebruik van de diensten van onze nationale luchtvaartmaatschappij. Bart en Linda Heemskerk en hun twee jongens Max en Sil hebben er sinds het jaar 2000 een fijne woonplek, zo vertelt ons de vrouw des huizes. Over enkele maanden zal het gezin verhuizen naar een woning aan de Uiterweg waar momenteel de laatste hand aan wordt gelegd.

Internationaal bekend
Aan het originele interieur is in de loop der jaren rigoureus veel gewijzigd, zo horen we van Linda en Bart. Zij zijn de eerste bewoners die niet afstammen van de familie Buis. Ook de landerijen en kassen, veel jaren benut voor diverse typisch Aalsmeerse gewassen, maakten plaats voor eigentijdse activiteiten. Bart en zijn firmant vestigden in de gebouwen achter het huis het inmiddels meer dan 25 jaar bestaande bedrijf Gavita, internationaal bekend van de lampen voor assimilatiebelichting voor land-en tuinbouw en sportvelden. In stadions over de hele wereld groeien de grassprieten dankzij het Aalsmeerse lichtsysteem. Op het ruime terrein zijn ook diverse andere bedrijven gevestigd, waaronder Heemhorst Watersport en de werf die de populaire Jan van Gentsloepen maakt. Maar ook is Bart actief in vastgoed. Momenteel is zijn bedrijf bezig de voormalige slijterij van Kommer Baarsen in de Dorpsstraat te transformeren tot een twaalftal appartementen.

Onderduikers
Toen Bart en Linda het majestueuze pand twintig jaar geleden betrokken hebben ze vele veranderingen aangebracht. Zo werd een door de vorige eigenaar aangebracht verlaagd plafond verwijderd om zodoende weer ruimte te geven aan de originele houten balken. We krijgen een rondleiding door de diverse vertrekken. Te beginnen bij de keuken die flink verbouwd is. “Het was een heel klein keukentje met daarnaast de wc. Daar hebben we een grote ruimte van gemaakt,” vertelt Linda die de rondleiding voor de film liever aan haar echtgenoot overlaat.

Uit de annalen die er van het opmerkelijke huis Pomona bewaard zijn gebleven, weet Bart te melden dat de Aalsmeerse architect Berghoef in de jaren ‘30 een vaste trap naar boven heeft aangebracht. “Voor die tijd moesten de bewoners met een losse trap naar boven.” Halverwege de trap wijst Bart op de houten vloer: “Hieronder bevindt zich nog altijd een holle ruimte waar in de oorlog onderduikers zich verstopten. Een kleed op de vloer moest de toegang bedekken. Achter dat luik heb ik toen we hier gingen verbouwen nog oude krantenknipsels uit 1942 en ’43 gevonden.” Opvallende schilderijen sieren de muur langs de trap. “Die zijn gemaakt door de moeder van Bart, helaas is ze in 2001 overleden,” aldus Linda.

Twee rechterhanden
Niet alleen werd er door de Heemskerken voor andere kleurstellingen in het huis gekozen, er werd in het algemeen her en der gemoderniseerd. Precies in stijl werd in 2005 aan de oostkant van de woning een aanbouw geplaatst. Daarbij werd zorgvuldig gekeken naar bijpassende stenen, dakpannen en -lijsten. Ook de zogenaamde knipvoeg werd toegepast bij het metselwerk. “Helaas is dat bij een aanbouw aan de achterkant door de vorige bewoners niet gedaan,” vertelt Bart, zelf gezegend met twee rechterhanden en oog voor detail. In de lager gelegen aanbouw werd een sfeervolle zitkamer ingericht. Een klassiek uitgevoerde wenteltrap leidt naar de slaapkamer erboven.

En nu wacht in september de verhuizing, waarbij Linda bekent erg aan ‘dingen te hechten’ en er best moeite mee heeft te verhuizen naar de inmiddels met eigentijdse riante woningen volgebouwde Uiterweg. “Het wordt een hele klus. We kunnen niet alles meenemen, maar in ieder geval neem ik wel de herinneringen aan dit fijne huis mee. We hebben hier tenslotte twintig jaar met de jongens gewoond en zijn hier begonnen met ons gezin.“

Mocht iemand geïnteresseerd zijn het huis over te nemen als Bart en Linda hier vertrekken, dan is dat helaas niet mogelijk. “We willen deze woning ombouwen tot kantoor van Heemskerk Exploitatie Vastgoed. Het later aangebouwde deel zal wel als woonruimte worden verhuurd.”

Tekst Leni Paul, foto’s en film Arjen Vos