Hoe woont het er eigenlijk..? Deel 18: Aalsmeerderweg 226

Stap de drempel over van de bescheiden woning aan de Aalsmeerderweg en je belandt direct in een bijzondere wereld. De wereld van de knusheid, van de wat ouderwetse gezelligheid waar, zoals Gerard Cox nog steeds pleegt te zingen, ‘geluk nog heel gewoon was.’

Grapjes, gadgets, we zien en horen er vele deze middag. Want wat te denken van de waarschuwing bij de deur: ‘Op aanbellers ’s morgens voor 9 uur staat hier de doodstraf..’

Rien: ”Hangt hier niet voor niets. Ik was vroeger fietsenmaker en hoe vaak er dan ’s morgens voor zes uur niet iemand aan de deur kwam, op weg naar zijn werk op de veiling, of ik nog even zijn band kon plakken.”

Het wordt al snel duidelijk dat we hier bij twee verzamelaars pur sang zijn gekomen: elk plekje van de overvolle woning wordt in beslag genomen door een niet alledaags voorwerp, dat bewijst  dat de beide echtelieden, inmiddels 75-jaar, hun leven lang fervente bezoekers zijn geweest aan brocante- en rommelmarkten.

Geboorteplek

Zowel Rien als Jopie zijn rasvertellers en met de vriendelijke Pippie, kruising tussen malthezer en yorkshire terrier aan onze voeten, praten we over hun bijzondere leven. Voor Jopie is het hier tevens haar geboorteplek.

“Opa liet het huis bouwen, mijn vader en moeder hebben er gewoond, waren rozenkwekers. Ik ben hier geboren en nooit meer weggegaan.”

Jopie Vogelvang beroemd geworden met haar wijde kleurige rok, de borsten opgestuwd in een aandacht trekkend lijfje. In binnen- en buitenland zong ze de sterren van de hemel.

Geef Jopie, nog steeds met fraaie stem, het woord en ze barst nog graag los over haar avontuurlijk leven. Regelmatig vult ze het gesprek aan met een nog immer kraakfrisse jodeluitbarsting.

Naast haar jodelbestaan werkte zevele jaren bij de Rabobank.

“Ik heb er 42 jaar in diverse functies gewerkt. Of ik toen ook al zong? O, ja. Op personeelsfeesten zong ik wel of bij het afscheid van een directeur. Dan maakte ik zelf teksten ter gelegenheid van zo’n afscheid. Ik stam uit de muzikale familie Griekspoor en daar hoort muziek bij.“

Onverwacht in de Alpen
Jopie begint spontaan het afscheidslied te zingen dat ze tientallen jaren geleden schreef voor wijlen bankdirecteur Nieuwkoop. Ook volgt er nog een jodellied en zitten we die middag onverwacht in de Alpen.

Met de recente feestweek nog in gedachten suggereren we dat wellicht een optreden van Jopie in de feesttent bij veel oudere Aalsmeerders in de smaak zou zijn gevallen.

Jopie: ”Ik heb op veel plaatsen in Nederland en ook in het buitenland gezongen, maar in Aalsmeer schijnt men niet van jodelmuziek te houden. Behalve op personeelsfeestjes is het me niet gelukt bij de feestweek eens te zingen, maar wie weet komt het er nog eens van. Ik ben in de Henny Huismanshow geweest, diverse malen opgetreden bij André van Duijn die hier thuis ook wel is geweest en ik trad elk jaar op in Oostenrijk.”

Op de achtergrond de tv met een Duitse schlagerzender waarin Jopie ons een fragment toont van een jolig zingend ensemble over ‘ein Himmelbed’

Jopie: “Dat is mijn nummer, heb ik geschreven, wordt onrechtmatig gedraaid. Ach, je laat het maar zo, maar het is niet eerlijk.”

Dan wordt het tijd voor een kijkje in de achterliggende ruimte waar echtgenoot Rien, met wie Jopie 42 jaar is getrouwd, zijn hobby uitoefent. Wie langs het huis rijdt ziet vanaf de Aalsmeerderweg al aangegeven: Disneyland Aalsmeer.

Rien haalde al diverse malen de tv en vanuit het hele land bereiken Rien en Jopie verzoeken voor excursies.

Geen attractiepark
Rien: ”Vooral na een publicatie in Het Parool. Men denkt dan vaak dat we hier een attractiepark hebben, waar je met bussen vol kan arriveren en er koffie en zo wordt verstrekt. Nee, mondjesmaat laten we hier mensen toe. Het is gewoon een hobby die is uitgegroeid.”

Een eufemisme, want een ruimte met 24,000 (!) verschillende Disneyfiguren zou je bijna geen hobby meer kunnen noemen.

”In 2000 ging ik voor het eerst op bezoek bij mijn broer in Californië en die woonde in de buurt van Disneyland. Ik kocht daar mijn eerste twee Donaldfiguren voor 35 dollar per stuk. En ja, toen was ik verliefd en wilde meer van die figuren hebben. Zo is het gekomen.”

Rien verdiepte zich in de tientallen figuren en heeft een hechte band met Alice, Aladdin, meneer Aardappel, de kanarie Arie en tal van andere figuren, aanwezig in deze tentoonstellingsruimte aan de Aalsmeerderweg.

“We hebben de eerste zeven jaar in een Pipowagen hier op het terrein gewoond, nou, daarin had het allemaal niet gepast. Maar hier heb ik er een prachtige ruimte voor en daarom zouden wij nooit gaan verhuizen.”

Een bijzonder echtpaar: Jopie van het Hemelbed, Rien van de Disneyfiguren.

Blijft Rien op zoek naar nieuwe aankopen?

Rien: ”Ik blijf geïnteresseerd, de liefde voor Disney stopt nooit!”