Door: Pierre Tuning. Pennenstreek 461. Voor de poort van de oude hoofdstad van Estland, Tallinn, kom je deze plaquette tegen: ‘Ter nagedachtenis aan Ruslands eerste president, Boris Jeltsin, ter ere van zijn rol bij het vreedzame herstel van de onafhankelijkheid van Estland in 1990-1991. Dit bas-reliëf is gedoneerd door de bevolking van Estland en werd onthuld in augustus 2013.’ Precies een jaar later komen wij er langs, in de hete zomer van het jaar 2014. Van Tallinn reizen wij door naar Sint-Petersburg, een mooie oude stad die de communistische dictatuur voorgoed achter zich heeft gelaten. ‘Voorgoed’!?…
Je kunt nog zo dicht met je neus op de geschiedenis staan, toch zie je ingrijpende historische gebeurtenissen niet aankomen. Ook Pieter Waterdrinker niet, die eind mei 2022 in de Oude Veiling een lezing houdt. Aan het slot van zijn laatste boek Biecht aan mijn vrouw vertelt hij dat hij er alles aan doet om, na een jaar coronaverblijf in Frankrijk en Nederland, terug te keren naar zijn appartement in Sint-Petersburg. Adres: Tsjaikovskistraat 40 – tevens de titel van zijn autobiografische roman die blijk geeft van een diepgaande kennis van de Russische geschiedenis.
Maar als Poetin een oorlog met Oekraïne begint, is dat ook voor Pieter Waterdrinker een volkomen verrassing. Terwijl, als je zijn boek De Correspondent (2014) leest, er allerlei voortekenen zijn van wat er aan zit te komen!
‘Politiek Aalsmeer’
In het vroege voorjaar van 2022, terwijl de dreigende onweerswolken van de oorlog in Oekraïne heel Europa verduisteren, is het in Aalsmeer ‘democracy as usual’. Net als elders in Nederland worden hier gemeenteraadsverkiezingen gehouden.
Ook dit jaar zijn er nog enthousiastelingen te vinden, die de ondankbare taak van raadslid op zich willen nemen. Veel verantwoordelijkheid, maar onoverzichtelijke bevoegdheden. (zie Pennenstreek 428 ‘Onraadsverkiezingen’) ‘Er wordt zo veel geregeld, dat er regels nodig zijn om te repareren wat fout gaat. Dat is vanzelf gegaan. Omdat het kan. De computer, de digitalisering, de automatisering heeft dat mogelijk gemaakt. Je kunt niemand verantwoordelijk stellen, omdat alle regels met de beste bedoelingen (in de computer) zijn ingevoerd. Alles gebeurt, omdat het mogelijk is.’ Aan het woord is Ramsey Nasr in zijn boek De fundamenten.
Op de uitslagenavond van 16 maart stroomt heel ‘politiek Aalsmeer’ samen in de burgerzaal van het gemeentehuis – de tv-reportage van Radio Aalsmeer is nog steeds terug te zien. Mij is gevraagd bij deze gelegenheid een pittige column (zie: 1:53:00-2:04:00) voor te lezen. Vergeefse moeite natuurlijk, want iedereen is alleen maar benieuwd naar de uitslag: AA en CDA elk 6 zetels, de VVD 5, D66 3, GroenLinks 2 en PvdA 1. De gemeenteraad in deze samenstelling kiest na maanden onderhandelen voor een afspiegelingscollege met vier wethouders: Dick Kuin (AA), Robert van Rijn (VVD), Bart Kabout (CDA) en Willem Kikkert (D66). Dan duurt het nog veel langer tot de ‘College-agenda 2022-2026’ wordt gepubliceerd – ruim acht maanden na de verkiezingen; dan is het jaar alweer bijna om!
Intussen verschijnt tussen de Machineweg en de N201 het ‘Dozenhart’ – zonder dat er iets tegen te doen is. Een ‘mooie’ aanvulling op de Schipholparkeer-vlaktes die het groen van het ‘Greenpark’ verdrijven.
Reikhalzend kijken wij uit naar de ‘voortvarende aanpak’ die ons begin 2022 tijdens de verkiezingscampagnes is beloofd. Wethouder Kuin van Verkeer en vervoer grijpt niet in als iemand het in zijn hoofd haalt de Hoge Dijk – en dus het Vuurlijnpad – met een hek af te sluiten. Een wandelpad dat al sinds mensenheugenis bestaat!
En dan de nieuwe rotondes (gevaarlijk), de ramp van het Openbaar Vervoer (bushaltes opgeheven, directe verbinding met Schiphol opgeheven) en de KNIP (onbegrijpelijke belemmering, overbelaste sluipwegen)… Wanneer wordt daar wat aan gedaan? En… is er nog wel wat aan te doen? Er wordt een inspraakpanel gevormd, want Dick Kuin weet het ook niet.
De nieuwe Aalsmeerse vertegenwoordigers in de 50 leden tellende regioraad van de Vervoerregio Amsterdam zijn Werner Koster van AA en Thirsa van der Meer CDA. Zij zijn wel aanwezig bij de regioraadsvergaderingen, maar laten niets van zich horen. Aalsmeer was altijd al een blinde vlek in de regio, en zal dat wel blijven…
Crisisvloed
Net als vorig jaar hebben wij elkaar aan het begin van 2023 een ‘Gelukkig Nieuwjaar’ toegewenst. ‘Gelukkig’…? Overal zien wij de gevolgen van de crises die vorig jaar sterker dan ooit aan het licht zijn gekomen:
- De crisis in de zorg. Met de expositie ‘Helden in de zorg’ hebben de kunstenaars Jennifer Bergkamp en Erik de Rijk in het Oude Raadhuis een kunstzinnige ode aan de zorgmedewerkers gebracht.
- De crisis in de Sierteelt. Royal FloraHolland vergeet zijn 50-jarige geschiedenis (zie: ‘Verlept jubileum’) en is somber over de toekomst. ‘De mooie cijfers over 2021 worden overschaduwd door de zorgen over de toekomst van de Sierteelt mede als gevolg van de situatie in Oekraïne en de hoge energieprijzen,’ schrijft de uit zijn krachten gegroeide veilingreus in het jaarverslag.
- Het personeelstekort, vooral bij allerlei essentiële beroepen, gaat steeds meer pijn doen.
- De klimaatcrisis leidt tot hittegolven en overstromingen. Maar er is weinig vliegschaamte en Schiphol – waarvan de geluidshinder nog steeds ondraaglijk is – kan de rijen passagiers niet aan.
- De stikstofcrisis belemmert de woningbouw. Veel te laat krijgen de ‘boeren’ (agrarische industriëlen van wie bijna 20 procent miljonair is) te horen dat ze hun megastallen zullen moeten inkrimpen of beëindigen. ‘Maar ze hebben de Macht van de Tractor’ Dus komt de geest (de strontlucht) uit de fles – want de ‘boeren’ willen Nederland graag ‘een poepie laten ruiken’.
- De energiecrisis, met als gevolg dat ons leven ontzettend veel duurder wordt – dwingt ons tot besparing van fossiele brandstoffen. Wat wel weer goed is voor het klimaat…
Zo hangt alles met alles samen. Wat hier in ons dorp gebeurt, in Nederland – alles wordt beïnvloed door de oorlog in Oekraïne. Het bidden om vrede zou best wel eens een Gebed-zonder-End kunnen worden.
Toch wensen wij elkaar een Gelukkig Nieuwjaar… Nou ja, laten we proberen er het beste van te maken.
Eén reactie
Het mag inderdaad allemaal wel iets voortvarender!