Pierre’s Pennenstreken: ‘Hekkenland’

Door: Pierre Tuning. Pennenstreek 448. Nederlanders zijn gek op hekken. En schuttingen. En omheiningen. En prikkeldraad. En afrasteringen. Als je hier wilt wandelen, kom je dat geheid allemaal tegen. Anders is er wel een sloot, een kanaal of een snelweg die de doortocht belemmert. Of een bord ‘Verboden Toegang Art. 461 Wetb.v.Strafr.’ – als je je daar iets van aantrekt…!

Nederland kent een beperkt aantal wandelpaden, die met veel moeite zijn uitgezet door meestal vrijwillige organisaties. De website van ‘de Wandeldate’ vermeldt 23 Lange-Afstands-Wandelpaden (LAW’s) en 19 Streekpaden. Vergeleken met onze buurlanden komt Nederland er nogal bekaaid af. In België zijn 63 wandelroutes uitgezet, in Duitsland heeft het naburige Sauerland alleen al 43.000 km (!) aan wandelpad, verdeeld over 1000 lange en korte routes.

Op de WandelZoekpagina vind je onder het trefwoord ‘Aalsmeer’ één wandeling: het ‘Vuurlijnpad – Voormalige spoordijk en Stelling van Amsterdam 17,93 km’. Een belangrijk stuk van die rondwandeling is de 1,75 km Hoge Dijk van het Molmpoeltje naar de Machineweg. Dat dijkgedeelte is door Rijnland versterkt en enige tijd niet toegankelijk geweest. Het is nu klaar; de website van Rijnland meldt: ‘Fase I is ondertussen afgerond. De dijk is ingezaaid met gras en nieuwe bomen zijn gepland. Dit deel van de dijk is weer mooi en veilig.’

Dus… er kan weer gewandeld worden. Als dat hek er niet was neergezet. ‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg AalsmeerVandaag. ‘Heel simpel, we zijn de overlast op het wandelpad spuugzat,’ zegt omwonende Dick Vis, ‘per week ruim ik een kilo hondenschijt op. Daarnaast veel fietsverkeer en scooters die het pad als alternatieve route gebruiken. En er loopt in de avond gespuis rond. De ergernissen stapelen zich op.’ Vis besloot onlangs tot een drastische maatregel door het neerzetten van een groot hek, ‘en dat gaat wat mij betreft dit jaar niet meer weg.’

Op 13 april werd de kwestie in de gemeenteraad aan de orde gesteld: ‘Als laatste agendapunt: het vragenkwartier. Er zijn vragen van het CDA over een hek op de Hoge Dijk.’

B&W weten niet wat ze ermee aan moeten. ‘De kwestie is ingewikkeld en moet uitgezocht worden,’ is het antwoord. ‘Wethouder Van Rijn komt hier zo spoedig mogelijk schriftelijk op terug. Hiermee is de vergadering gesloten.’

Kennelijk is de wethouder niet helemaal op de hoogte van wat in het Het bestemmingsplan ‘Oosteinderweg 2018’ staat. Daarin komt negen keer het woord ‘Hoge Dijk’ voor – en twee keer wordt gewezen op het ‘recht van overpad’: ‘De Hoge Dijk is gedeeld particulier eigendom met recht van overpad.’ ‘Percelen hebben een hoofdontsluiting aan de Oosteinderweg, maar vaak ook een achterom met een recht van overpad via de Hoge Dijk.’ Dat recht van overpad geldt sinds mensenheugenis voor wandelaars die van dat pad gebruik maken. Nooit hebben ‘omwonenden’ daartegen geprotesteerd – ook niet toen jaren geleden dit wandeltraject in het Vuurlijnpad is opgenomen.

Het eigenmachtig plaatsen van een hek is weer een typisch voorbeeld van de manier waarop tegenwoordig actie wordt gevoerd. Terwijl er veel andere mogelijkheden zijn om overlast tegen te gaan. Wat te denken van het plaatsen van een rustiek hekje met ‘stiles’, zoals in Engeland bij een ‘Public Footpath’ gebeurt? En de gemeente is vast niet te beroerd om een paar vuilnisbakken voor hondenpoep te plaatsen.

Kom op, zeg! Hekkenland is Holland op zijn smalst.

Pierre Tuning is journalist. Vele jaren redacteur bij het NOS Journaal. Gerespecteerd raadslid van D66, later PACT, inmiddels geen lid meer. Liefhebber van jazz, steekt dat niet onder stoelen of banken. Polijst zijn teksten. Houdt van een biertje. Eigenwijze kerel.

(Foto’s Arjen Vos)