Aalsmeer/Aalsminder: Mandy van der Zwaard

Vandaag is dit podium gereserveerd voor Mandy van der Zwaard. De Kudelstaartse freelance schrijfster, die ook wel AalsmeerVandaag van teksten voorzag, kreeg eerder dit jaar te horen dat het Witte Weekblad ophield te bestaan. Dat de krant waar ze jaren haar bijdragen aan leverde niet meer verschijnt, deed haar echter niet bij de pakken neerzitten. Ze bedacht haar eigen online magazine: A&K Thuis. Voor een klein bedrag plopt het creatief opgemaakte ‘blad’ elke maand in uw digitale brievenbus. Ook Mandy legden we de inmiddels bekende vragenlijst voor.

Mooiste gebouw
In Aalsmeer is dat voor mij is de kerk van de Doopsgezinde Gemeente. Niet zozeer om de architectuur maar meer gevoelsmatig. Ik heb daar veel fijne herinneringen en ik voel me er geborgen. Verder heb ik niet zoveel met gebouwen, hoewel… Als ik echt moet kiezen dan weet ik wel dat ik meer van oudere gebouwen houd.

Mooiste straat
Zonder twijfel de karakteristieke Stationsweg. Als ik vanuit Kudelstaart kom en ik zie aan het eind de locomotief en de winkelstraat, dan voel ik me thuis. Het is een weg waar we rekening moeten houden met elkaar en geduld moeten hebben, maar ondertussen kun je genieten van de sloot, de tuinen en wie erlangs komt op de fiets. Voor mij is dit het ultieme Aalsmeerse plaatje.

Mooiste kunstwerk
Hier moest ik lang over nadenken en ik besloot niet te kiezen. Hoe kan ik kiezen tussen de Propeller en de kunstkasten? Er staat er eentje bij mij om de hoek aan de Mijnsherenweg met seringen erop. Die vind ik erg mooi. Of de kunstwerken die bij het Oude Raadhuis en het Flower Art Museum te bewonderen zijn. Ik ken een aantal kunstenaars die prachtig werk maken, van foto’s tot schilderkunsten maar ook gedichten en muziek. Nee, ik kan niet kiezen.  Thuis zijn twee waxtekeningen van de kinderen vroeger wel heel belangrijk voor me, maar of die echt onder kunst vallen?

Dit mag gesloopt worden
Het liefst zo weinig mogelijk, maar als ik moet kiezen het pand van de nieuwe supermarkt.

Dit kan beter
Toezicht op de Poel

Met pek en veren het dorp uit
De groep die het zo nodig vindt andermans eilanden te vernielen. Eigenlijk per definitie iedereen die iets sloopt of steelt wat niet van hem is.

Hier wil ik niet dood gevonden worden
Sinds ik mijn dochter verloren ben is dit een lastige vraag maar als ik met een kwinkslag antwoord dan zou ik niet boven in de watertoren gevonden willen worden. Wee degene die me naar beneden moet dragen.

Ergste horeca-ervaring
Niet zozeer mijn ergste ervaring; die heb ik in Aalsmeer niet. Maar ik weet wel dat mijn oudste dochter niet meer met mij naar De Praam wil. Dat heeft niet zozeer met de gelegenheid te maken maar meer naar een gebeurtenis die zich daar voordeed. Laten we zeggen dat ik geen goede koppel-moeder ben; de ‘knul’ was letterlijk twee keer zo oud als zij. En gelukkig maar dat ze niet heeft geluisterd, want daarna koos ze een hele fijne vent. Ik ben superblij met mijn schoonzoon.

Mijn café
Bij Beatle, uiteraard. Café op de Hoek. Toen het gebouwd werd, was ik best terughoudend. Hebben we dat nou wel nodig. Zal er wel iemand komen. Nou, daar waren we snel achter natuurlijk. Toptent. Hoe heerlijk is het om op vrijdagavond spontaan te zeggen: ‘Kom, we gaan een biertje drinken.’ Maar ook in Bacchus kom ik graag. Te weinig, maar heel graag. Hun smaak voor muziek en vertier is afwisselend en goed gekozen. Bacchus wordt ondergewaardeerd vind ik. Omdat het helemaal draait op vrijwilligers is het een uniek concept, niet te vergelijken met de ‘gewone’ cafés. Terwijl ze net zo goed kwaliteit leveren die door de intieme setting veel puurder is om te ervaren dan, met alle respect, en dj achter een draaitafel.

Mijn Aalsmeerder/Kudelstaarter
Eigenlijk is hier is maar één goed antwoord op mogelijk; mijn echtgenoot. Na dik 23 jaar is hij nog altijd mijn beste vriend. Dit jaar zijn we tien jaar getrouwd en nog elke dag ben ik blij met hem. Hij is mijn steun en toeverlaat, maar ook mijn gabber, we lachen samen wat af. Vroeger danste we graag. Dan schoven we tafels en stoelen aan de kant en daar gingen we. Helaas kan ik dat door mijn spieraandoening niet meer, dus nu schuifelen we nog wat.  Toch heb ik stiekem nog een paar favorieten. Het zijn tantes die meer voor me betekenen dan ze zelf doorhebben.

Mijn winkel
Boekhuis Aalsmeer als ik iemand wil verwennen, maar ik kom ook graag bij Dorcas om te snuffelen naar boeken. De wereldwinkel als ik een verantwoord cadeau zoek en voor de gewone boodschappen gaan we graag naar de grote Hoogvliet aan de Aalsmeerderweg. Ik koop in principe niet online, alleen als het echt niet anders kan. De lokale ondernemers hebben het al pittig genoeg, en online bestellen helpt daar niet aan mee. Niet alleen nu op de korte termijn, maar ook op de langere termijn. Juist op de langere termijn. Wat blijft erover van de winkelstraten in dorpen en kleine steden. Het kan toch niet zo zijn dat die door gemakzucht allemaal verdwijnen?

Deze Aalsmeerder/Kudelstaarter zou ik dolgraag nog eens interviewen
Piet van der Meulen. Ik heb hem helaas niet zo heel lang meegemaakt, maar het is een oom van mijn man en ik heb veel mooie verhalen gehoord over hem. Hij heeft zoveel betekend voor het dorp, ja hem had ik graag nog eens gesproken.

Mooiste herinnering
Als het gaat om Aalsmeer dan is het mijn trouwdag met Jos op het gemeentehuis; het waaide heel hard maar net als we naar buiten moesten was het steeds mooi weer, dat was een hele fijne dag. Maar met stip op twee staat een talentenjacht die georganiseerd werd in het Dorpshuis in Kudelstaart. Mijn zoon, amper 11 jaar stond daar op het toneel en kreeg de hele zaal plat met zijn moppen. Ik was zo trots op hem.

Mijn buurt
Gewoon mijn eigen hof. We hebben heerlijke buren en omdat we op een hoek wonen zitten we relatief vrij, dat vind ik wel fijn.

Hier sport ik graag
Haha, alleen de vraag al. Ik sport helemaal niet graag. Door de fibromyalgie heb ik altijd pijn en dat wordt door het sporten niet fijner. Toch helpt het wel. Ik heb eindelijk iets gevonden wat ik kan doen zonder drie dagen geveld te zijn. Op donderdagmorgen doe ik mee met Aquavitaal in de Waterlelie. Dat zijn sessies van 20 minuten en daarna heb ik amper spierpijn. Ik werd warm opgenomen in de groep, die grotendeels al meer dan 20-25 jaar samen sport. Toch maak ik me best een beetje zorgen want een aantal van hun is al op gevorderde leeftijd en je merkt toch dat je conditie deze weken achteruit gaat, dus ik hoop maar dat het goed gaat met iedereen.

Hier kom ik tot rust
Op Bonaire, maar dat bedoel je waarschijnlijk niet. In Aalsmeer is het gewoon thuis.

Ik voel me Aalsmeerder/Kudelstaarter omdat…
ik het geluk heb door mijn werk heel veel mensen te kennen, waardoor ik voor het eerst van mijn leven wortels heb. Ik ben twintig keer verhuisd in de 37 jaar voor ik hier kwam wonen. Maar hier ga ik niet meer weg. Hier ben ik thuis. Het zal ook meespelen dat mijn echtgenoot niet weg wil. Ik plaag hem weleens; dan zeg ik “Als jij de watertoren niet meer ziet, krijg je heimwee.”

Kerstmarkt Historische Tuin 2017 met de Kudelkwetters

Tofste evenement
De kerstmarkt. In de Zijdstraat zoals het vroeger was; in de schemering met warme chocomel, vuurkorf en heerlijke muziek. Hoewel ik toen ook een grote miskoop heb gedaan; witte tafelkleden bleken bij thuiskomst helemaal vergeeld, wit zijn ze nooit geworden. De kerstmarkt nu vind ik het ook nog wel leuk maar het is toch anders. Ik vind de kerstmarkt in de Historische Tuin echt wel superleuk.

Lees ook de ‘Aalsmeer/Aalsminder’ van:
-Frans Sparnaaij
-Karin Eveleens
-René en Saskia Waning
-Arjan Hoogendoorn
-Frank Spring in ‘t Veld
-Patrick Spaander 
-Frank de Vries

Foto’s Arjen Vos en archief AV

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel