Aalsmeer/Aalsminder: Frank Spring in ’t Veld

Deze week geeft Frank Spring in’t Veld zijn visie op ons dorp. Frank staat als eigenaar van personeelsbemiddelaar Antenna, dit jaar haar 25-jarige bestaan vierend, en penningmeester van FC Aalsmeer midden in de gemeenschap. Een drukbezet man, want ook thuis heeft hij met zijn vrouw Saskia genoeg te doen. “Ja, met vier opgroeiende kinderen is er bij ons thuis altijd veel reuring. Maar ik zou niet anders willen hoor!” Omdat we deze Pasen toch worden opgeroepen thuis te blijven, een extra lange editie.

Mooiste gebouw
Met ‘mooiste gebouw’ denk je in eerste instantie aan een prachtig oud pand of een schitterend onder architectuur gebouwd huis. Die zijn er natuurlijk genoeg in Aalsmeer. Maar ik kies voor een gebouw met een hele mooie functie. Het brengt heel veel Aalsmeerders bij elkaar: het clubgebouw van FC Aalsmeer. Vanwege de corona crisis staat momenteel ook de voetbalclub stil, maar normaal gesproken biedt het gebouw bijna dagelijks een soort van tweede thuis aan vele kinderen, vrijwilligers en supporters. Het heeft een belangrijke maatschappelijke functie. Door de fusie tussen RKAV en VVAalsmeer moest er een nieuw complex gerealiseerd worden. Als penningmeester ben ik daar nauw bij betrokken geweest. Architect Richard Pannekoek heeft, in nauwe samenwerking met het bestuur, een geweldige kantine ontworpen. We hebben hem er vaak voor bedankt, maar hierbij nog maar een keertje. Zijn rol was cruciaal. De komst van het gebouw is niet zonder slag of stoot gegaan. Geld is natuurlijk altijd de beperkende factor.

De gemeente Aalsmeer heeft uiteraard flink geïnvesteerd in het voetbalcomplex, maar de kosten voor de realisatie van de kantine waren voor rekening van de vereniging zelf. Met hulp van onze eigen leden, een aantal particuliere geldverstrekkers en een flinke hypotheek bij de bank, is de financiering uiteindelijk rondgekomen. Wekelijks horen we van bezoekende verenigingen “wow, zo’n mooie kantine heb ik nog nooit gezien.” En dan ben ik best een beetje trots.

Mooiste straat
Ik kies voor een onofficiële weg, de J.F. Berghoeflaan. Het is een prachtig klein weggetje aan het begin van de Zwarteweg en biedt de bewoners van een achttal huizen aan de Stommeerweg de mogelijkheid om aan de achterkant van hun huizen te komen. Wij wonen op de Zwarteweg aan het begin van dit weggetje, dat een ‘eigen weg’ is. Eerder dit jaar hebben de gezamenlijke eigenaren een noodzakelijke renovatie van het asfalt laten uitvoeren. De feestelijke opening, met champagne, was een klein buurtfeestje en daarbij heeft één van de bewoners bedacht om het weggetje de J.F. Berghoeflaan te noemen. Dit omdat deze bekende Aalsmeerse architect nauw verbonden was aan dit weggetje. Hij woonde er zelf en in een ander huis aan het weggetje was zijn architectenbureau gevestigd. Dat huis diende tevens als woonhuis van zijn compagnon Klarenbeek. Zeker als de bomen in bloei staan is het een prachtig straatje.

Mooiste kunstwerk
Ook hier geen publiek Aalsmeers kunstwerk, maar een schilderij dat mijn vriend Geert Dijkstra voor mij gemaakt heeft. Zonder andere personen tekort te willen doen, heb ik Geert ook gekozen als mijn ‘favoriete Aalsmeerder’. Vorig jaar hebben wij met Geerts’ gezin een onvergetelijke reis door de Verenigde Staten gemaakt. In het plaatsje Carmel-by-the-Sea, net onder San Francisco, keken we onze ogen uit. In dit misschien wel mooiste plaatsje van Amerika wemelt het van schitterende kleine kunstgalerietjes. In één galerie hing kunst die ik prachtig vond. Vriend Geert kan prachtig schilderen en maanden na onze reis verraste hij mij op mijn 50^e verjaardag met zijn versie van een schilderij dat we in Carmel hadden gezien. Voor mij het mooiste kunstwerk van Aalsmeer!

Dit mag gesloopt worden
Vroeger ergerde ik me altijd aan de ‘entree van Aalsmeer’. Als je over de brug over de Ringvaart reed en Aalsmeer in kwam, dan was de eerste aanblik zeker geen visitekaartje. Maar alles kost tijd, uiteindelijk zie je dat zaken toch aangepakt en opgeknapt worden.

Met pek en veren het dorp uit
Alle negatievelingen, pessimisten en klagers! Bij mij is het glas altijd half vol… Probeer er zelf wat van te maken, daarvoor moet je niet naar anderen te kijken! Je leven vliegt voorbij, kom op zeg. Zonde om in die korte tijd dat je hier bent het ook niet naar je zin te hebben. Ik ben veel in het buitenland geweest, vorig jaar ook weer in Afrika. Als je de rest van de wereld met eigen ogen gezien hebt, dan realiseer je je hoe goed wij het in dit land hebben.

Hier wil ik niet dood gevonden worden
Nou de komende 40 jaar sowieso nergens! Maar figuurlijk dan… als ik op een zomerse dag wel eens naar al die zonaanbidders op het surfeiland kijk, dan denk ik dit wel eens. Hutje mutje in de volle zon, geen schaduw… niks voor mij. Zelfs als straks de 1,5 meter maatschappij een feit is, dan zul je mij er niet zien, haha.

Mijn (favoriete) Aalsmeerder/Kudelstaarter
Dat is zoals gezegd Geert Dijkstra. Een kerel die ik via FC Aalsmeer heb leren kennen toen onze zonen ruim tien jaar geleden bij elkaar in het voetbalteam kwamen te spelen. Geert is het tegenovergestelde van mensen die ik met pek en veren het dorp uit zou sturen. Hij is iemand waar je een voorbeeld aan kan nemen. Heerlijke family man met een positieve instelling, humor, genietend van de kleine dingen in het leven, sport en muziek! Geert lijdt aan de rotziekte FSHD en zit helaas een groot gedeelte van de dag in een rolstoel. De manier waarop hij hiermee omgaat is bewonderingswaardig. Wij gaan regelmatig naar concerten, dat is echt genieten. Het liefst niet in grote zalen zoals de Ziggo Dome, maar in kleine zaaltjes naar minder bekende, maar veel betere, muzikanten.

Mijn restaurant
Pasta Vino!! Ik kom al meer dan twintig jaar wekelijks bij Alfio over de vloer. Heerlijk dat Italiaanse eten. Voor ons gezin start het weekend op vrijdagavond met eten van Pasta Vino. Is vaste prik, waar wij als gezin echt naar uitkijken. Iedereen is de hele week druk, maar vrijdagavond eten we uitgebreid Italiaans van Alfio. ‘s Middag bestel ik altijd al voor een tafel vol. En niet alleen de standaard pizza’s en pasta’s. Pasta Vino heeft ook heerlijke zeetong of tonijn. En die gemixte anit pasti, ook helemaal top. Stiekem hoop ik altijd dat het nog niet klaar staat als ik het kom afhalen, want ik vind het heerlijk om met een wijntje aan de kleine bar naar het tafereel in de keuken te kijken. De Italiaanse passie van Alfio is geweldig om te aanschouwen. En dan eenmaal thuis zitten we uren aan tafel de week door te nemen met heerlijk eten en een goede fles wijn. Al jarenlang begint ons weekend zo en hopelijk verandert dat voorlopig niet!

Mijn café
Een kroegtijger ben ik zeker niet meer, dat is wel een beetje geweest. Maar ik vind het wel leuk dat een lokale kroeg als Vleghaar nog steeds bestaat. Echte dorpskroegen geven een dorp ook een bepaald eigen gezicht.

Mijn winkel
De winkel waar ik by far het vaakst geweest ben, is de JUMBO in de Ophelialaan. Maar misschien is Wittebol Wijn wel mij meest favoriete winkel. Kan ik zeggen dat ik daar altijd voor vrienden kom shoppen, of geloven mensen die me kennen dat toch niet?

Mijn kapper
Mensen kunnen het haast niet geloven, want ik heb een bijna kale kop. Maar ik ga wekelijks op donderdagochtend naar de kapper. Naar Jeanette van Qnipsels. Even de tondeuse over overheen, kopje koffie…binnen tien minuten sta ik weer buiten, maar wel met een keurig kort geschoren koppie!

Mooiste herinnering
Voor mij een makkelijke vraag dit. Ik ben een heel groot Prince fan. De meeste mensen kennen deze artiest van die paar bekende hits, maar ik ken zijn uitgebreide repertoire. Prince was een workaholic en heeft heel veel muziek gemaakt. Er zijn bijna 1300 Prince songs en daar zit zo veel moois tussen. Ik ben naar 36 Prince live shows geweest, maar mijn mooiste herinnering heb ik aan een optreden bij hem thuis. Op 21 januari 2016, exact drie maanden voor zijn dood. Een avond die ik nooit zal vergeten. Prince had een kleine groep uit zijn hardcore fan base bij hem thuis in Minneapolis uitgenodigd. Hij zong en speelde alleen zonder band, op de piano, drie uur lang. Hij was ook een geweldige pianist. Ik zat van het begin tot het eind met open mond en tranen in mijn ogen vijf meter van hem af. Een bijna onwerkelijke ervaring die nooit meer overtroffen gaat worden. Het is moeilijk om aan mensen uit te leggen wat deze avond voor mij heeft betekend…

Hier sport ik graag
Bij Amstelhof in de Kwakel. Ik zou het liefst nog wekelijks op het voetbalveld staan, maar helaas laat mijn rechterknie dat niet meer toe. Wel zit ik op zondagochtend altijd op de racefiets. We hebben een leuke fietsgroep van een mannetje of twaalf. We rijden jaarrond, mits het niet regent. Om negen uur vertrek vanaf het benzinestation op de Dreef, afmelden hoeft niet. En onderweg uiteraard altijd een stop voor koffie met appeltaart. Onze kopman Bokkie verrast ons nog steeds met nieuwe routes!

Hier kom ik tot rust
In mijn eigen muziekkamer thuis. Ik heb een akoestische geluidsdichte kamer laten maken, waar ik heerlijk muziek kan luisteren. Mijn favoriete plek in ons huis.

Ik voel me Aalsmeerder/Kudelstaarter
omdat ik hier geboren en getogen ben. Ik vind het ook leuk om te zeggen dat ik een echte Aalsmeerder ben. Ben er trots op dat de roots van onze familie hier liggen en ik zal denk ik ook nooit meer weggaan. Het geeft mij een goed gevoel een thuisbasis te hebben. Ik ken zoveel mensen, heb hier zoveel familie.

Tofste evenement
De tradities die we hebben moeten we in ere houden. De feestweek, de Pramenrace, het Sixentoernooi bij de voetbalclub; het zijn allemaal geweldige evenementen die gedragen worden door vrijwilligers. En als ik dan moet kiezen, dan vind ik het jeugdkamp ‘het Weekaatje’ het tofste evenement, Bijna 300 kids die in het Pinksterweekend vermaakt worden en in tenten slapen. Wat een festijn, al jarenlang. Helaas kan de editie van dit jaar vanwege de corona maatregelen geen doorgaan vinden.

Lees ook de ‘Aalsmeer/Aalsminder’ van:
-Frans Sparnaaij
-Karin Eveleens
-René en Saskia Waning
-Arjan Hoogendoorn

Foto’s Arjen Vos