Spin

Bij de kassa is een extra ruime doorgang voor scootmobiels.

Alle handelingen kan ik met de rechterkant af.

Even leunend naar voren boodschappen grabbelen uit het mandje.

Jas van achter weer omlaag

Je moet overal aan denken.

Kan ik wat doen? Vraagt een dame op leeftijd achter me.

‘Nee dank u!’ Een vriendelijke variant op even niet zeuren. Laat me!

De jonge vrouw voor me heeft tussen schouder en hoofd een smartphone geklemd. Ik bekijk dat met enige jaloezie. Haar deels blote rug laat een grote tattoo zien waar ooit iemand meer dan een half dag mee bezig moet zijn geweest.

Achteloos of beter respectloos wenkt ze naar de caissière nog wat rookspul voor haar te pakken. 'Heb je die alleen met filter? Nou laat maar dan. Die wil ik niet.' 

Dit is een dame met de lichaamstaal; wie maakt me wat? Een verkeerd woord en je krijgt een hoek. 'Mevrouw' zegt de caissière, ‘u heeft de bananen niet afgewogen nu heb ik geen sticker. Wilt u het even afwegen, dan zie ik u zo?'

'Lieverd, ik zie werkeloos personeel in deze ballentent pak je microfoon en help me, ik heb meer te doen.'

De onschuldige bananen worden nu heen en weer geschoven.

De caissière zegt iets onverstaanbaars versterkt in een redelijk drukke supermarkt.

Een corpulente man in pak die met een riem onder een kolossale buik zijn lichaam in tweeën deelt komt naderbij.' Zo dames een spinnetje tussen de bananen? 'Nee een gore spin achter de kassa.'

Bij nader inzien kan de dame achter me toch helpen door ruimte te maken waardoor ik me aan dit blijspel c.q. drama kan onttrekken.

Ik schuif een kassa met minder ruimte op. Geroutineerd pakt de caissière ongevraagd mijn leeg jutte tasje uit het mandje voorop. Hoewel leeg? Er komt een niet afgerekend blikje tomatenpuree uitrollen.

Oeps ik ben een dief.

Ik kan het nog, blozen in onhandige situaties. Sorry hoor! Daar was ik thuis al een tijdje naar op zoek. 

Ze knikte begripvol. Ja mannen en zoeken. 

Ik heb het zo vaak gehoord dat ze wel gelijk zal hebben….

Binnen tien tellen komt de bedrijfsleider retour met een barcode 

Ik reken alles af.

Rinus Zuidervaart is parttime 'bewoner' van de gemeente Aalsmeer. Vermaakt zich als cliënt op de dagbesteding van Ons Tweede Thuis, locatie Mendel, met onder meer schaken en computerzaken. Heeft een neus voor taal en laat zich inspireren door Godfried Bomans. Verzamelt op zijn eigen tijd en in zijn eigen tempo columns van gebeurtenissen uit zijn leven.