Column: ‘Krijgen ze in ‘t Farregat kapsones?’

Door: Dick Piet. “Ik wil je er even aan herinneren, dat je zaterdag weer een column mag leveren,” appte hoofdredacteur Arjen me van de week. Pietje Paniek… Ik was straal vergeten dat het mijn beurt was voor een stukkie. Waar haal ik zo snel een onderwerp vandaan? Nee, niet wat is gebeurd op een van die schrik aanjagende rotondes. Daar heb ik geen woorden (meer) voor. Over die lijdensweg door Aalsmeer heb ik al zo vaak geschreven. Het helpt toch geen snars.

Dat geldt voor al m’n schrijfsels. Neem mijn column over die onzinnige naam (die ik niet uit mijn strot kan krijgen) van de nieuwe wijk bij Nieuw Oosteinde. Hebben ze die naam inmiddels veranderd? Welnee. Dus wat voor zin heeft het, bijvoorbeeld, om een stukkie te wijden aan ‘Pontstaete’? Onder deze chique naam worden binnenkort 21 appartementen en twee twee-onder-een-kapwoningen gebouwd. Op de hoek van de Oosteinderweg en de Pontweg..

Maar sorry, hoor, die naam slaat echt als een tang op een varken. ‘Staete’ is een oud woord voor een landgoed, landhuis of slot. En daar lijkt die moderne nieuwbouw op dat kleine hoekie in de verste verte niet op. ‘Pontstaete’…, je zou bijna denken dat de Farregatters kapsones beginnen te krijgen. Ik weet echter bijna zeker, dat ze die naam ook overdreven vinden. Ik ken ze in ’t Oostend langer dan vandaag, want ik kom er zelf vandaan.

Denkend aan het vroegere oude Aalsmeer-Oost, bekruipt me altijd een sterk verlangen naar vroeger. Toen ik nog aan de Oosteinderweg woonde. Op nummer 239. Naast de school van ‘Meester’ Dam (tegenwoordig hotel Chariot/restaurant ‘Centennial’) en veiling ‘Bloemenlust’ (nu ‘The Beach’). Hier ben ik geboren en tot mijn vijftiende getogen. In 1961 zijn we verhuisd en werd het huis afgebroken. Alleen ‘onze’ kastanjeboom staat er nog.

Mijn liefde voor ’t Oostend is altijd gebleven. Ik kom er nog steeds graag. Vorige week nog. Ik moest bij Hartelust zijn. En vooral als ik in deze winkel kom, maakt mijn hart een nostalgisch sprongetje. Zeker rond deze tijd. Hier keek ik (in de jaren ’50) met andere kinderen uit de buurt naar de intocht van Sinterklaas. Stonden we met onze neuzen tegen de winkelruit gedrukt, starend naar de televisie in de etalage.

In de winkel zelf, vergaapten we ons aan het speelgoed. Totdat Eveleens, de ‘baas’ van Hartelust, ons weer naar buiten stuurde. Gingen we ons verlekkeren aan de speculaas- en taaitaaipoppen, marsepein figuren en suiker beesten in de etalage van ‘De Eendracht’, vlakbij op de Oosteinderweg. De bakkerij bestaat niet meer, zoals zoveel in deze buurt is verdwenen. De teloorgang begon begin jaren zeventig, na vertrek van ‘Bloemenlust’ naar de Legmeerdijk.

Jarenlang was de veiling hét hart van ‘t Oostend. Dat begon te kloppen, waar nu een groot bord de komst van ‘Pontstaete’ aankondigt. Op de meest historische plek van Aalsmeer-Oost; misschien wel van heel Aalsmeer. Niet omdat hier vele jaren babyspeciaalzaak ‘Welcome’ (later Prénatal) gevestigd was. Maar omdat hier de oorsprong ligt van het Aalsmeerse veilingwezen. Op deze hoek werd op 4 december 1911, één dag voor Sinterklaas, in een kas van kweker Been voor het eerst bloemen geveild. ‘Bloemenlust’ was geboren.

In het voorjaar van 1912 werd het veilen voortgezet in café ‘Welkom’, dat toen nog voor de kwekerij aan de Oosteinderweg stond. De veilingklok in de gelagkamer stopte op 1 juni 1912, toen naast het café, op de hoek met de Pontweg, het eerste echte (houten) veilinggebouw in gebruik werd genomen. Amper tien jaar later, in 1922, brachten de kwekers hun producten naar het nieuwe stenen veilinggebouw, aan de andere zijde van de Pontwegsloot.

In het oude veilinggebouwtje begon Piet Visser een garagebedrijf en Van Noord in de aanbouw een kruidenierswinkel. ‘Welkom’ verhuisde in 1938 naar de Pontweg en nam groenteboer Kees van den Helder bezit van het oude café. Aan deze situatie kwam een eind, toen de familie Broeren hier rond 1970 ‘Welcome’ vestigde. En nu, 55 jaar later, neemt een ‘staete’ bezit van deze historische plek.

Ik zou nog veel meer herinneringen aan ’t Oostend van vroeger op kunnen halen. Maar daar heb ik nu even geen tijd voor. Eerst een column bedenken…

Dick Piet is journalist. Geeft zijn nieuwsgierigheid al meer dan een halve eeuw de vrije loop in de schrijverij. Schopte het tot hoofdredacteur van de Aalsmeerder Courant. Graaft op papier graag dieper dan anderen in naoorlogs Aalsmeer. Pleziert Aalsmeerders veelvuldig met foto’s van vroeger op platform ‘Je bent Aalsmeerder als…’ en met nostalgische filmavonden in de Feestweek waarvoor hij koninklijk onderscheiden werd.