Pierre’ Pennenstreken: ‘Zo zijn we niet vertrouwd 1’

Artist Impression van het toekomstige Flower Art Museum, gefinancierd door familie Van der Veldt

Door; Pierre Tuning. Pennenstreek 501 ‘Waarom likt een hond zijn ballen?’ ‘Omdat hij het kan!’ Waarom wil de overheid ons gedrag zoveel mogelijk onder controle krijgen en wordt er zoveel wantrouwen georganiseerd? Omdat de digitale revolutie dat mogelijk heeft gemaakt…

Op een koude maandagavond kwam Hans Vijlbrief naar Bacchus om de D66’ers in deze regio een uurtje bij te praten over zijn ervaringen als staatssecretaris met de Groningse aardbevingsslachtoffers en nu als kamerlid met de huidige regering. ‘Regering? Wij hebben geen regering,’ aldus Vijlbrief – en het zou hem niks verbazing als het stel nog dit jaar uit elkaar valt.

Zachte stem
Wat was hem het meest opgevallen als hij de Groningers persoonlijk sprak? Ze hadden allemaal een grote tas gevuld met dikke ordners bij zich: de correspondentie met de ‘schade-afhandelaars’. Mochten ze hun ‘zaak’ bij de rechter hebben gewonnen, dan huurde de Staat in hoger beroep en paar dure advocaten van de Zuidas in – zo werden de Groningse gedupeerden alsnog in het pak genaaid!

De Groningers hadden altijd gelijk schrijft Vijlbrief in zijn boek – en hij pleit voor ‘politiek met een zachte stem’. Minder aandacht voor de grootste schreeuwers – zoals nu in Den Haag gebruikelijk is – maar echt luisteren naar de mensen die allerlei overheidsmaatregelen voor hun kiezen krijgen. ‘De overheid had fout op fout gestapeld en leek niet in staat de Groningers recht te doen.’ Vijlbrief vertelt hoe hij die problemen probeerde aan te pakken: ‘Niet door achter mijn bureau te blijven zitten, maar door actief in gesprek te gaan met de mensen die last hadden en hebben van de gevolgen van de gaswinning.’

‘Een zachte stem’ doet mij denken aan wat een onderwijzer mij indertijd vertelde. Dat als een schoolklas rumoerig werd, hij zachter ging praten om het stil te krijgen. Als je zacht praat, word je beter gehoord.

Het AFAS onderkomen in Leusden (Foto: archief AV/Arjen Vos)

Oliedom
Ik heb hier al eerder over AFAS geschreven, de onderneming uit Leusden die bedrijfssoftware bouwt voor onder meer de boekhouding en salarisadministratie. Nu lees ik in de Volkskrant: Afas-oprichters schenken honderden miljoenen euro’s van hun vermogen aan goede doelen: ‘Wij hebben genoeg’.De twee families die Afas bezitten hebben besloten 30 procent van hun bedrijf aan goede doelen te schenken. Dat zegt Afas-topman Bas van der Veldt tegen de Volkskrant. Het is een unanieme beslissing van de aandeelhouders, onder wie oprichters Ton van der Veldt en Piet Mars (beiden 70). De twee Afas-oprichters behoren zelf ook tot de superrijken; ze staan op plek 58 en 59 in de Quote 500 van rijkste Nederlanders, met ieder een geschat vermogen van meer dan 830 miljoen euro.

Dat is geen geld dat ergens op de plank ligt, benadrukt Van der Veldt. Die hoge Quote-notering komt vooral door de waarde van Afas. Hij pleit voor een ‘bestaansmaximum’. ‘Niemand heeft meer dan 100 miljoen euro op de bank nodig. Dat slaat nergens op.’

De families geven nu een schot voor de boeg door zelf 30 procent van hun aandelen weg te geven. ‘Wij hebben voor onszelf geconcludeerd: we hebben genoeg. En als je geeft aan een ander, krijg je daar een ongelofelijk fijn gevoel voor terug. Dat is veel waard.’ Hij refereert aan eerdere projecten van de twee stichtingen, waarbij ze onder meer menstruatiecups uitdeelden in Afrika, ‘waardoor meisjes vaker naar school kunnen gaan’. Ook is er met geld van de stichtingen door het Wereld Natuur Fonds een gebied ‘ter grootte van Gelderland’ aangekocht in Kazachstan, ‘om de uitgestorven tijgers daar terug te brengen’. ‘Als iedereen een beetje z’n best doet, kunnen we de wereld echt beter maken.’

De Afas-families hopen dat hun schenking ook andere ondernemers inspireert. Erg realistisch is dat echter niet. Het kabinet heeft zulke liefdadigheid per 1 januari praktisch onmogelijk gemaakt. Tot eind vorig jaar konden rijken hun vermogen schenken aan een goed doel zonder daar belasting over te hoeven betalen. Daarvan hebben ook de Afas-families nog gebruikgemaakt.

Sinds 2025 bestaat de regeling ‘geven uit de vennootschap’ echter niet meer. Dat betekent dat een dergelijke gift voortaan wordt beschouwd als een ordinaire winstuitkering aan de aandeelhouder. Vermogenden die het Afas-voorbeeld willen volgen, moeten daarover nu 31 procent dividendbelasting betalen.

Het afschaffen van de regeling is door PVV, VVD, NSC en BBB besloten tijdens de formatieonderhandelingen. Het is een bezuinigingsmaatregel die jaarlijks 61 miljoen euro moet opleveren.

Oliedom, roepen experts al langer. Ze waarschuwen dat goede doelen in de toekomst nog minder inkomsten zullen krijgen. Ook Afas-topman Van der Veldt noemt het ‘geen goede ontwikkeling’. ‘We zijn blij dat we ons vermogen nog hebben kunnen weggeven. Als we dat nu zouden willen doen, betaalden we voor die schenking honderden miljoenen euro’s. Dat is geld dat we helemaal niet hebben. Dan zouden we Afas-aandelen moeten verkopen om de schenking mogelijk te maken. Dat willen we niet. En dat hadden we dus ook niet gedaan.’

Het beleid van de huidige ‘regering’ doet denken aan de Wet van Murphy: ‘Alles wat fout kán gaan, zál fout gaan.’ Alle besluiten die er genomen worden, lopen onherroepelijk fout af. Wij hebben een Kabinet van Murphy!

Eén reactie

  1. Helaas is hier, zonder enige context, een afbeelding gebruikt die hoort bij een interview dat wij aan o.a. Aalsmeer Vandaag hebben gegeven. Het was passend geweest als dat stuk eerst was verschenen alvorens de beschikbaar gestelde afbeelding voor andere artikelen te gebruiken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




 

banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
adv flower art 1
historische tuin
adv NOA tekst
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
adv flower art 1
historische tuin
adv NOA tekst