Door: Rinus Zuidervaart. Alle thema- of issuedagen per jaar doet je minimaal de wenkbrauwen fronsen. Van de dag voor de prostitutie tot de dag van de slagroompunt en de lelijke trui. Dag voor de man, dag voor de vrouw. Niet te verwarren met de vaderdag- of moederdagvariant. Vergeet gerust de paperclipdag en de teekweek.
Donderdag 9 mei is de ‘dag van de beroerte.’ Kijk eens op het wereldwijde web hoe dit begrip door Professor dokter Erik Scherder wordt uitgelegd; ‘Ben ik helder, kunt u mij volgen?’
Ieder jaar worden er in Nederland elke dag weer honderd personen met dit ziektebeeld opgenomen. Dat lijkt misschien wel weinig. Maar als je dat over een langere termijn bekijkt, plus de wetenschap dat iedereen, inclusief naasten op een verschillende wijze met de gevolgen, lichamelijk en geestelijk te maken krijgen, dan is één dag misschien wat zuinig.
En zou een dag voor de mensen die de zorg verlenen aan mensen met NAH (niet aangeboren hersenletsel) meer op z’n plaats zijn.
Persoonlijk had ik mijn leven prima op de rails. Vijfenveertig jaar, vrouw, twee prachtige dochters, prima baan en drie keer in de week een rondje rennen.
Tot woensdag eenentwintig september 2005 ‘dag van de regenworm’ (…) Na een routine werkdag op mijn werkplek in het AMC poli cardiologie nam ik afscheid met nonchalante groet: ’jongens tot morgen’.
Een morgen die nooit zou komen.
’s Avonds bij het avondmaal vreemd gevoel en niet uit woorden kunnen komen. (Verwarde spraak, lamme arm: Beroerte-alarm).
Ambulancepersoneel hoor ik nog communiceren met AMC, verdenking CVA (Cerebro Vasculair Accident).
Dus na jarenlang administratie voor mensen met hartproblemen, was nu mijn hoofd van de leg en ging ik horizontaal retour naar het gebouw waar ik een paar uur eerder vandaan kwam.
Achttien jaar na dato met vallen en opstaan word ik dagelijks herinnerd aan die paar tellen zonder zuurstof in mijn bol maar ben ik optimistisch en probeer ik aardig gezelschap te zijn voor de mensen om mij heen.
Maar niet zonder Francis, Yuan en Mei Qin.
Rinus Zuidervaart is parttime ‘bewoner’ van de gemeente Aalsmeer. Vermaakt zich als cliënt op de dagbesteding van Ons Tweede Thuis, locatie Mendel, met onder meer schaken en computerzaken. Heeft een neus voor taal en laat zich inspireren door Godfried Bomans. Verzamelt op zijn eigen tijd en in zijn eigen tempo columns van gebeurtenissen uit zijn leven.
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
2 reacties
Rinus is een oud collega en we hebben al jaren een eetclubje met elkaar. Ook na 2005 zijn we hier mee doorgegaan. Alleen hebben we toen afgesproken om niet meer in een restaurant samen te komen maar om de 2 maanden bij één van ons thuis te eten. Tijdens deze etentjes genieten wij volop van de leuke anecdotes en verhalen van Rinus. Of het nou over Bomans, Sonneveld of Koot en Bie gaat hij weet er alles van. Nu hij zijn taalvaardigheid ook op papier zet lees ik dit met veel plezier en bereikt hij hiermee ook een groter publiek. Ga vooral door met deze collum’s schrijven Rinus!
Beste Rinus, dankjewel voor deze indringende inzage in jouw leven en voor het positivisme en de taalvaardigheid, waarmee je dit beschrijft.
Als ervaringsdeskundige vier ook ik de ‘dag van de beroerte’ – net als de ‘week van de teek’ trouwens – en steun ik je voorstel om deze thema’s uit te breiden naar de zorgverleners van de slachtoffers! Overigens heb ik er – mede dankzij hen – nauwelijks nog last van.
Complimenten en sterkte!