Door: Arjen Vos. Als doorsnee lezer bent u er vast nog niet mee bezig: de gemeenteraadsverkiezingen, maar over precies een jaar zijn ze alweer achter de rug en zitten de winnaars te puzzelen ‘met wie wel en met wie niet’ in een coalitie te stappen. Op de achtergrond zijn de politieke partijen nu al begonnen met het speuren naar kandidaten voor de kieslijst. Welke partij weet de grootste stemmenkanonnen voor zich te winnen en welke burger durft het aan in zee te gaan met welke partij dan ook? Kieslijstvulling is één maar stel dat je daadwerkelijk gekozen wordt? Dan zit je er toch mooi voor vier jaar aan vast.
Er zijn genoeg redenen te bedenken om je wel of niet beschikbaar te stellen. Om potentiële kandidaten te werven plaatste Absoluut Aalsmeergezicht Dick Kuin op 31 maart een wel heel opvallende oproep op Facebook. Er hadden zich volgens hem de afgelopen maand al een tiental mensen bij AA aangemeld maar om de 30 vol te maken, mist de partij er nog ‘een stuk of zes’. En toen kwam er een zinnetje waar ik lang op heb lopen kauwen: ‘Op zich hoef je niets te kunnen’, schreef Dick erbij. Dat vond ik reden om naar de datum van de post te kijken en kon niet anders dan concluderen dat Dick er een grap ingooide.
Hij had ook kunnen schrijven: ‘er wordt minstens van je verwacht dat je íets kunt, bijvoorbeeld zelf je schoenveters strikken, koffie inschenken voor je fractiegenoten, een fietspad van een busbaan onderscheiden of op de plattegrond van Aalsmeer aan kunnen wijzen waar Fort Kudelstaart ligt.’ Maar nee, op zich hoef je volgens Dick bij AA niets te kunnen. Zou hij op die tekst gekomen zijn met de leden van zijn eigen fractie in gedachte, vroeg ik me af. Zouden zij erin gekend zijn dat Dick dit ging publiceren? Maar vooral: wat zouden zij hiervan denken. Ik zie Werner, Greta en Daniëlle al met elkaar in conclaaf gaan: “Zitten wij hier omdat Dick dacht dat wij misschien ook niets kunnen? Is dat de reden geweest dat Judith en Dirk halverwege de raadsperiode vertrokken en een eigen partij oprichtten omdat zij meenden wel degelijk iets te kunnen..?”
Ik denk niet dat Dick door zijn partijgenoten op het fractiematje geroepen is en gedwongen werd de post te verwijderen want het bericht bleef staan, haalde dertien likes en werd vier keer gedeeld.
Gelukkig zwakte Dick zijn stelling ietsjes af door te melden ‘dat er wel van je verwacht wordt dat je helder kunt nadenken en zo af en toe een woordje meespreekt in de fractievergaderingen.’ Oh, dacht ik; gelukkig moet je als kieslijstvulling wel helder kunnen nadenken en op zeker moment ‘iets’ kunnen zeggen. Al is het maar een woordje. Dat is toch weer iets meer dan ‘helemaal niets’ kunnen.
Mochten er mensen zijn die in dit stadium nog steeds twijfelden om zich al dan niet aan te melden voor de AA-kieslijst dan had Dick nog wel een worst om ze voor te houden. Namelijk dat het zijn van raadslid maandelijks duizend euro in het laatje brengt. Het enige wat als tegenprestatie gevraagd wordt is op dinsdag en donderdag beschikbaar zijn. Waarvoor en hoe lang precies, zegt hij er niet bij. Wel “dat het beter betaalt dan een krantenwijk waar je dagelijks door weer en wind voor op pad moet,” aldus Dick, die het makkelijk verdienen noemt, zo’n plekje in de gemeenteraad. Hij vergeet ook niet de andere ‘leuke voordeeltjes’ te noemen; “je kunt meepraten over de invulling van jouw eigen dorp en zeker twee keer per jaar is er een raadsuitje of een barbecue.” Dat niet alleen: de raadsleden krijgen ook nog eens de beschikking over een eigen IPad!
Of de zes ontbrekende mensen zich inmiddels hebben aangemeld, weet ik niet maar ik ga er vanuit dat er over een jaar heus wel 30 namen op het stembiljet van AA zullen prijken. In de Facebookvijver waarin Dick zijn kandidaten zoekt zou het best wel eens goed vissen kunnen zijn. Genoeg kretenslakers te vinden die een woordje kunnen doen en tijd over lijken te hebben. Ik zie ze met regelmaat voorbijkomen, niet gespeend van enige kennis of kunde. Of ze een beetje, veel of helemaal niets kunnen, mag Dick beslissen.
Tegen wie zich aangesproken voelt zou ik willen zeggen: vul in dat formulier en stroop de mouwen op zodat u daadwerkelijk iets kunt betekenen voor de gemeenschap. Mocht AA u minder aanspreken dan zijn er genoeg andere partijen die u met open armen ontvangen. Tegen alle anderen en zeker ook tegen Dick zeg ik: er is niemand die niks kan, iedereen kan wel iets. Dick zelf kan bijvoorbeeld goed gitaar spelen. En zelfs Mister X uit het gedichtje van Koos Meinderts is nog tot ‘iets’ in staat:
Mister X
Kan echt niks
Hij kan z’n naam niet schrijven
Op het naambord van z’n huisje
Staat dan ook alleen een kruisje
Arjen Vos hanteert sinds zijn middelbare schooltijd de camera, en later ook pen en toetsenbord. Mede-oprichter en thans hoofdredacteur van AalsmeerVandaag. Altijd geïnteresseerd in mensen. Chaotisch, jongensachtig, vader van vier kinderen.
2 reacties
Arjen, een uitstekende column.
Gelukkig kan Dick Kuin nu ook geschaard worden onder de ‘nietsnutten’. Een schoffering van alle raadsleden en oud-raadsleden. Ondergetekende, en vele anderen met mij, kent Dick Kuin als een fantast en manipulant.
Dank Arjen, wat heb je dit weer scherp en geestig verwoord.
Als commissielid namens de VVD herken ik veel van wat je beschrijft – het lijkt soms zo eenvoudig, maar het raadswerk (en commissiewerk) vraagt meer dan alleen tijd en aanwezigheid.
De uitspraak “op zich hoef je niets te kunnen” is misschien met een knipoog bedoeld, maar doet geen recht aan het serieuze karakter van het werk. Je hoeft geen expert te zijn, maar je moet wél bereid zijn om je te verdiepen, goed te luisteren en bij te dragen aan discussies die er écht toe doen voor je dorp.
Natuurlijk, een iPad of een barbecue zijn leuke extra’s, maar je zit er vooral omdat je verschil wilt maken – voor inwoners, ondernemers en de toekomst van Aalsmeer. Dat vraagt inzet, betrokkenheid en het lef om af en toe kleur te bekennen.
Dus aan iedereen die twijfelt: meld je gerust aan – bij welke partij dan ook. Maar weet dat je vooral iets komt brengen, en als je het goed doet, krijg je daar ook veel waardevols voor terug. En geloof me: iedereen kan iets. En samen kun je daarmee echt veel bereiken.