Werkgroep op zoek naar geld en verdwenen seringen

Door: Arjen Vos. Op het moment dat de seringen in het gelijknamige park op hun mooist zijn, gaf de Werkgroep Seringenpark 25 april een rondleiding aan wethouder Sven Spaargaren. Daarmee extra gewicht gevend aan het feit dat de werkgroep sinds kort officieel als stichting door het leven gaat. Opmerkelijk is dat na onderzoek twee fameuze seringensoorten blijken te ontbreken in het park. Een zoektocht is gestart.

De wethouder gaf aan zich thuis te voelen tussen de seringen en de twee bossen die hij voor zijn aanwezigheid kreeg overhandigd kwamen hem ook bekend voor. Het waren precies de soorten die vader Wim in het verleden kweekte en waartussen Sven menig uurtje moet hebben doorgebracht.

Nieuwste loot aan de tak van de stichting is voormalig Historische Tuinchef Dick Maarsen. Vanuit eigen kennis en ervaring deed hij donderdag het woord en nam de rondleiding voor zijn rekening. Daarbij stipte hij de historie van het in 1951 in gebruik genomen park aan en de moeite die men destijds heeft moeten doen om de vele seringensoorten goed te laten wortelen. Dat lukt met deze bloem van nature niet heel goed op de kleigrond van de Stommeerpolder en al helemaal niet met het drukkende water van de hoger gelegen Molenvliet ernaast. Genoeg uitdagingen daarom voor de vrijwilligers en voor hovenier Harmen Colijn die er met elkaar voor hadden gezorgd dat het park er deze dag pico bello bij lag.

Vermiste seringen
Volgens het informatiebord zou het drie hectare grote park 135 soorten moeten tellen maar recent onderzoek wees uit dat de ‘Burgemeester Loggers’ en de ‘Johan Mensing’ niet meer in het park te traceren zijn. Er is daarom een opsporingsbericht opgesteld en wereldwijd wordt nu gezocht naar deze verdwenen seringensoorten. Zodra ze boven water komen zullen ze ongetwijfeld met de nodige publiciteit met hun kleurige soortgenoten worden herenigd.

Ideeën kosten geld
Over kleur gesproken, dankzij de wat koude voorjaarsweken wordt de bloeitijd van de seringen momenteel wat gerekt. Het grootste deel van het jaar is de kleur van de bloemen echter niet zichtbaar zodat het gissen is hoe deze eruit zien. Dat bracht de stichting op het idee om bordjes met QR-codes te plaatsen zodat via de mobiel te zien is hoe ze er in de bloeitijd bijstaan.

Zoals vaker met goede ideeën, kost het geld om dit te realiseren en ook daarom was het goed dat de wethouder erbij was. De 60.000 euro die de gemeente voor onderhoud jaarlijks in het park steekt is volgens penningmeester Wim van Zwieten niet afdoende om alle kosten te dekken. De overige stichtingsleden beamen dat. “Voor een bodemonderzoek zijn we zomaar 600 euro kwijt en als er een boom moet worden vervangen kan dat wel duizend euro kosten,” aldus Van Zwieten die met de stichting hoopt dat de gemeente met nog wat meer geld over de brug komt dan dat ze nu doet.

Pleitbezorger
De hoop is wat dat betreft gevestigd op de wethouder die met zijn seringenachtergrond een warm pleitbezorger op het raadhuis kan zijn. Zijn lovende woorden over het park stemmen ook in die richting: “Het park is uniek, we zijn heel blij dat u als vrijwilligers het park in zo’n mooie staat heeft teruggebracht. We willen het graag behouden, ook voor volgende generaties,” aldus Spaargaren die de stichtingsleden beloofde er ook als gemeente aan mee te willen werken om de twee ontbrekende seringen op te sporen en ’thuis’ te brengen.

(Foto’s: Arjen Vos)