Adrie en Marie na 75 jaar huwelijk nog altijd dol op elkaar

Door: Arjen Vos. Met de vraag “Is Miep hier?”, uitgesproken door een smoorverliefde Adrie Groeneveld en gericht aan de vrouw die later zijn schoonmoeder zou worden, begon een liefdesrelatie die zou resulteren in een huwelijk van 75 jaar. Een zogenaamd rodium huwelijk. Een unicum. Afgelopen weekend werd dan ook uitgebreid stilgestaan bij het bijzondere feit. Niet alleen met een bezoek van loco-burgemeester Bart Kabout, ook de kamerheer van de Koning Theo Roëll kwam hoogstpersoonlijk de felicitaties namens Zijne Majesteit overbrengen. Tot besluit was er zaterdag een feest in het Uithoornse Rechthuis.

Adrie Groeneveld en Marie Kraaijeveld, beiden geboren in het vroege voorjaar van 1927, en slechts een maand in leeftijd verschillend, zijn ook na 75 jaar huwelijk nog duidelijk stapelgek op elkaar. In hun huis aan de Dreef waar ze sinds midden jaren ’90 wonen, bruist het vrijdagmorgen van de gezelligheid. Dicht naast elkaar gezeten vertellen ze de loco-burgemeester en de kamerheer uitgebreid over hun levensgeschiedenis. Elkaar regelmatig aankijkend en aanvullend genieten ze van de aandacht en het volk in huis. Alle vijf ‘kinderen’ zijn aanwezig: Ad, Jaap, Arie, Liesbeth en René. Ze stralen dezelfde levenslust en gezelligheid uit als hun ouders. Taart wordt geserveerd en al ruim voor het middaguur wordt de koffie ingeruild voor wat sterkers en volgen ook de borrelhapjes.

Molenaar en veldwachter
Aan verhalen geen gebrek. Dat is ook niet verwonderlijk met zo’n lange geschiedenis samen. Een van die familieverhalen die ongetwijfeld vele malen verteld is, betreft de openingszin ‘Is Miep hier?’ Dat was toen Adrie in oorlogstijd bij zijn halfbroers werd opgevangen in een boerderij bij de Merwede en hij grote interesse had in het buurmeisje waarvan hij dacht dat ze Miep heette. Maar Miep bleek Marie en de rest is geschiedenis.

De twee trouwden en trokken van huis naar huis. Eerst inwonend bij een zus aan de Machineweg en via de Uiterweg, Kruisweg en Sportlaan landden de Groenevelds in 1967 de Stommeermolen waar ze 25 jaar woonden en waar Adrie verantwoordelijk werd voor het gemaal. Uit honderd sollicitanten was Adrie gekozen voor de functie van molenaar. Zijn meerwaarde was dat hij het ambacht verstond om met de zeis de slootkanten te maaien, in Aalsmeer ook wel ‘kanteneren’ genoemd. Ook was hij onbezoldigd veldwachter en mocht als zodanig bonnen uitschrijven. Liever ging hij met overtreders in gesprek en loste het op een andere manier op, zo vertellen zijn kinderen.

Liefdevol
Aan anekdotes deze morgen geen gebrek. Zo komt tweelingbroer Thijs, die vijf jaar geleden overleed, ter sprake. Deze bood aan om Marie van de trein te halen toen zij voor het eerst deze kant op kwam. Daar stak Adrie heel verstandig een stokje voor, deze dame wilde hij niet kwijt raken. Geconcludeerd kan worden dat dat goed is gelukt.

Adrie mag zichzelf dan misschien voort moeten bewegen in een rolstoel, hij is, zo zeggen de kinderen, nog bijzonder pienter en een liefdevolle mantelzorger voor Marie die er lichamelijk dan wel beter aan toe is maar te kampen heeft met dementie. Beiden weten wel in geuren en kleuren te vertellen hoe hun trouwdag verliep en vooral hoeveel moeite ze destijds moesten doen om aan trouwkleding te komen. Dat Marie deze dag in dezelfde kleur paars gehuld is als haar trouwjurk van destijds, kan haast geen toeval zijn.

(Foto’s Arjen Vos)