Pierre’s Pennenstreken: ‘Hermine’s Haven’

Door: Pierre Tuning. (Pennenstreek 480) Het moest er eens van komen! Pianist Jos van Beest, die met zijn trio hier al veel jazzhelden heeft gepresenteerd, is erin geslaagd Hermine Deurloo mee te krijgen op het pontje naar De Nieuwe Meer voor een onvergetelijk Jazzconcert op de Haven. Van de mondharmonicavirtuoos was haar roem haar al vooruitgesneld, want het was afgeladen vol in het monumentale door Dick Greiner ontworpen havengebouw. Er kon letterlijk geen waterrat meer bij toen de muzikante haar ‘broodje’ – zoals haar idool Toots Thielemans de chromatische mondharmonica had genoemd – omvatte om er muzikaal leven in te blazen.

Het bescheiden ‘moisie’ (om het Buurts te zeggen) ontpopte zich tot ‘grande dame’ van het prille jazzkwartet, dat nog nooit in deze samenstelling met elkaar had gespeeld. Niet dat daarvan veel te merken was. Jazzmuziek is een taal die over de hele wereld wordt verstaan en gesproken – en voor ‘standards’ als ‘But Not For Me’, ‘Autumn Leaves’ en ‘Fly Me To The Moon’ draaien deze door de wol geverfde musici hun hand niet om; ook voor bossanova’s als ‘Corcovado’ en ‘Chega De Saudade’ niet. Er wordt hooguit even kort tevoren overlegd over het toonsoort en het tempo – en dan wordt het swingen: gaan met die banaan! Hermine laat duidelijk merken, wanner zij de solo overgeeft aan de piano van Jos, die op zijn beurt het stokje overgeeft aan de waanzinnig snelle bassist Vincent Kuiper; drummer Ben Schröder speelt ‘chase choruses’ (vier maten drumsolo – vier maten improvisatie, enz.) met Hermine alsof ze nooit anders gedaan hebben, het klopt allemaal als een bus…

Voetsporen
De band komt helemaal lekker los bij de snelle bebop-standard ‘Billie’s Bounce’ – met een schitterend virtuoze solo van Hermine en een razende drumsolo van Ben. De drummer neemt de brushes ter hand voor de in Latin tempo uitgevoerde ‘Alle The Things You Are’ (ooit met een kenmerkende intro door Charlie Parker gespeeld als ‘Bird Of Paradise’); en de band blijft in deze vlotte sfeer met ‘Bicycle’ – ooit door Toots Thielemans gefloten bij de dolle fietsscène van Rutger Hauer en Monique van de Ven in de film ‘Turks Fruit’. Een klassieker uit dezelfde film is ‘Dat mistige rooie beest’, waarmee Hermine helemaal in de voetsporen van Toots treedt – en waarvoor Jos van Beest voor het eerst het notenbeeld voor ogen krijgt: geen probleem.

Ook Toots’ eigen compositie ‘Bluesette’ mag op deze mondharmonicamiddag niet ontbreken; het kwartet doet het ‘blueswalsje’ alle eer aan. En als aan het eind van deze middag Louis Armstrongs ‘Wonderful World’ word ingezet, weten wij: de Haven was helemaal van Hermine.

(Foto’s Jaap Maars)