Landelijk kan lokaal de beste zijn, zeker in Aalsmeer

Kan een landelijke politieke partij lokaal de beste zijn? Dat kan ik bevestigend beantwoorden en ook genuanceerd: vol overtuiging gaat het CDA Aalsmeer/Kudelstaart op 19 maart 2014 de verkiezingen in voor de nieuwe gemeenteraad.

In de verkiezingscampagne gaat het ongetwijfeld weer een rol spelen, de voor- en nadelen van een lokale dan wel landelijke partij. De voorzet is al gegeven in de column van Gertjan van der Hoeven, inmiddels weer lijsttrekker van AB (Aalsmeerse Belangen) 'Algemeen Beschouwd' op deze site. Daarin veegt hij de vloer aan met de plaatselijke VVD, op basis van landelijke uitglijers van VVD-coryfeeën als Van Reij, Hooijmaijers en Hermans.

Hij had er met gemak ook CDA'ers voor kunnen kiezen (maandag start de tv-serie 'De val van Aantjes'), of andere landelijk opererende partijen. (De PVV laten we buitenbeschouwing, want dat is officieel geen partij – alleen de naam hiervan is dus al een leugen, maar dit terzijde).

Afrekening
Het is een van de nadelen van landelijk (of zelfs internationaal) opererende partijen: lokale politici kunnen worden afgerekend op prestaties van collega's elders, terwijl zij daar totaal geen invloed op hebben. Niet voor niets wordt wel beweerd dat het succes van het lokale CDA voor een groot deel (misschien wel voor 80%!) wordt bepaald door wat er in politiek Den Haag gebeurt…

Omgekeerd geldt hetzelfde, maar dan in mindere mate. Dat is een pluspunt van lokale partijen die soms op populistische wijze of als one-issue-partij kiezers voor zich weten te winnen.

Daarbij speelt nog een andere ontwikkeling. Volgens VU-politicoloog André Krouwel, bekend van de stem- en kieswijzers, gaan in onze democratie(ën) de gevestigde partijen hun neergang tegemoet door de ontzuiling en de opkomst van lokale partijen. De statistieken geven hem gelijk over het verleden sinds de Tweede Wereldoorlog, maar dat is geen garantie.

Vlak na 1945 haalden VVD, PvdA en (voorgangers van) CDA 90% van de stemmen bij de Tweede Kamerverkiezingen, dat liep terug tot 60% in 2010 om vervolgens in 2012 te klimmen tot 70%. Bestaande politieke stromingen staan onder druk, dat geldt voor liberalen, socialisten en christendemocraten. Landelijk is er groei aan de rechterflank met de PVV en aan de linkerflank met de SP.

Gesterkt
Juist die ontwikkeling sterkt mij, en in het Aalsmeerse met 48 personen op de CDA-kieslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2014 met nóg veel meer burgers, in mijn keuze voor de christendemocratie. Ook in de partijlijn.

Voorbeelden? Dankzij onze provinciale organisatie hebben we een recent lokaal probleem als de veiligheid op de N196 ook bij de provincie heel snel kunnen aankaarten. En dankzij de landelijke contacten met leden van de Tweede Kamer kunnen we onze lokale bezorgdheid over de bezuinigingen in de zorg beter in Den Haag ventileren. Het zijn maar twee voorbeelden van het voordeel van een landelijke partij – en die voordelen zijn nog veel groter.

Illustratief vind ik de activiteiten die de Vereniging Van Plaatselijke Politieke Groeperingen op de website promoot: overleg met de minister, scholing, wetenschappelijk onderzoek, belangenbehartiging, advies en een congres. Dit ligt allemaal aardig in lijn met wat landelijke partijen doen.

Ideologie
Maar wat er bij plaatselijke partijen aan ontbreekt, is een gedragen ideologie. In Aalsmeer blijft PACT een samenraapsel van wat zich politiek progressief noemt, wat dat ook moge betekenen. En de fractie van AB in de gemeenteraad heeft mij bijzonder teleurgesteld in de discussie over de OLV, de Ongestoord Logistieke Verbinding tussen het hart van de Greenport Aalsmeer en Schiphol. Die mag er wel komen – daar komt het op neer – als FloraHolland via een fonds jaarlijks laten we zeggen € 50.000 doneert voor de Aalsmeerse samenleving. “Betaal of ik schiet,” noemde een VVD-prominent in de wandelgangen van de gemeenteraadsvergadering afgelopen donderdagavond het AB-voorstel.

Tijdens de beraadslagingen betitelde CDA'er Eppo Buskermolen de argumentatie van AB als “niet chique” en Willem Kikkert van PACT vond het kwalijk dat “standpunten blijkbaar inwisselbaar zijn tegen fondsvorming”.

Landelijk lokaal
Zo lijkt AB dus het gedrag te vertonen dat landelijke partijen wordt verweten: omkoperij… of mag ik dat niet zeggen, politiek correct als ik word geacht te zijn? Ik schrijf het toch op, omdat AB-woordvoerder René Martijn daar ook open over was. Net als zijn ontstemming over het stoppen door FloraHolland met het bloemencorso, eertijds een maatschappelijke tegenprestatie.

En hij heeft een punt: de maatschappelijke tegenprestaties van FloraHolland vind ik ook volstrekt onvoldoende. Maar om dit af te kopen met de aanleg van een OLV, dat vind ik dan weer principieel onjuist.

En natuurlijk gaat het in deze column te ver om plaatselijke partijen te verwijten wat landelijke partijen als schandaal ten deel valt. Maar de scheidslijn blijkt heel dun.

Daarom voel ik me zo thuis bij een politieke beweging als het CDA, waar je hoe dan ook kunt worden aangesproken op beginselen van solidariteit, gerechtigheid, verantwoordelijkheid en rentmeesterschap. Met de lokale vertaling daarvan willen we ook van 2014 tot 2018 en ver daarna de vertegenwoordigers zijn. Verfrissend en verstandig is niet voor niets het campagnethema van het CDA Aalsmeer/Kudelstaart…

Hermen de Graaf is communicatieadviseur. Kudelstaarter – en bazuint dat ongegeneerd rond. Man van contacten, vooral in bloemenland. Twittert dat het een lieve lust is. Voorzitter lokale CDA-bestuur. Jongleert graag met ‘duurzaamheid’ en ‘rentmeesterschap’. Eigenwijze kerel.