Lintjesregen: stilzitten en ‘nee’ zeggen is er niet bij

Door: Arjen Vos. Nu het jaarlijkse feestje voorafgaand aan Koningsdag er weer op zit, kunnen veel mensen opgelucht ademhalen en vooral: weer vrijuit praten. De aanvragen voor een Koninklijke onderscheiding en de toekenning ervan zijn altijd met veel geheimenis omgeven wat het erg lastig kan maken voor de directe omgeving die verantwoordelijk is voor het in werking zetten ervan. De welverdiende beloning was er vandaag. Negen plaatsgenoten kregen tijdens een feestelijke bijeenkomst in de rijkelijk versierde Burgerzaal lof over zich uitgestort en een medaille opgespeld. Twee Aalsmeerders werden in andere plaatsen gedecoreerd.

Wat al deze mensen met elkaar gemeen hebben is de moeilijk verklaarbare drang om iets voor anderen en de samenleving te doen. Meerdere malen klonk het in de toespraak van burgemeester Oude Kotte dat de voorgedragen vrijwilligers slecht nee kunnen zeggen en ook niet graag stilzitten. Het cement van de samenleving, worden ze genoemd. Maar er werd benadrukt dat degenen die deze ochtend in het zonnetje weden gezet dit niet hadden kunnen doen zonder de steun van de mensen om zich heen. Begrijpelijk dat daarom ook voor hen applaus gevraagd werd.

Er werd begonnen met een ‘bijzonder geval’. Die typering betrof Cees en Detsy van der Zwart die samen meer dan 80 jaar vrijwilligerswerk achter de rug hebben. Het aardige bij dit echtpaar was dat zij beiden dachten dat de ander een lintje zou krijgen. Zie dat maar eens geheim te houden als gehuwden! In vogelvlucht werd hun rol aangestipt in de Gereformeerde (thans Open Hof) Kerk, Ons Tweede Thuis, Zorggroep Aelsmeer, de Reumastichting, de EHBO, Amstelmeer en het verrichten van chauffeursdiensten voor de dagbesteding in Irene.

Piet Harting, werd een gedreven vrijwilliger genoemd wiens carrière op dat gebied begon in 1978 als secretaris van Rustoord. Bestuurlijke kwaliteiten en zijn liefde voor het plassengebied brachten hem naar diverse watergerelateerde organisaties. Bijvoorbeeld voorzitter van de stichting Aalsmeer Westeinder Promotie en stichting De Bovenlanden. Niet alleen werd Piet een betrokken bestuurder maar ook een betrokken Aalsmeerder genoemd.

Jan Berghege was door de aanvragers getypeerd als een onmisbare vrijwilliger voor de begeleiding van allerlei taken in Rozenholm waar hij al sinds 2005 bij betrokken is. Of het gaat om de bingo, optredens, het ophangen van kerstversiering of aandacht schenken aan de bewoners die hij zelfs regelmatig op ijsjes trakteert. De loyaliteit strekt zover dat hij soms zelfs zijn vakantie verzet om te kunnen helpen bij de feestweek van de zorginstelling.

Eveneens actief in Rozenholm is Paula van Harskamp. De belofte die zij haar vader deed toen die daar woonde om goed voor de mensen in het huis te blijven zorgen, doet zij nog steeds gestand op vele vlakken. Poffertjes bakken, speurtochten organiseren, chauffeursdiensten verrichten en sponsorgelden ophalen. Actief is zij ook voor de Lions Ophelia waar zij de kersmarkt helpt opzetten, meewerkt bij de organisatie van het spel de Slag om Aalsmeer en bij het Proefvaren. Allemaal om geld binnen te halen voor diverse goede doelen.

Rozenholm grossierde deze editie in kandidaten voor een lintje want ook Heinij Spoor werd toegevoegd aan de lijst van leden in de Orde van Oranje Nassau. Elke doordeweekse dag komt Heinij lopend naar Rozenholm. Weer of geen weer. En dat al 27 jaar aaneengesloten. Actief vanaf het eerste uur is ze onder meer gastvrouw, actief in de keuken en biedt ze hulp bij tal van activiteiten. Altijd bereid om in te vallen indien nodig en, niet onbelangrijk, altijd in voor een geintje.

Bij iedere te decoreren kandidaat maakte de burgemeester bekend wie de aanvrager geweest was. Bij Wim Veelenturf was dat even slikken omdat het initiatief van zijn echtgenote Toke afkomstig was die enkele maanden geleden overleed. In een ‘liefdevolle handgeschreven brief’ gaf zij aan waarom haar man een lintje verdiende. De aanvraag was ondersteund door verschillende mensen die het volledig met haar eens waren. Onder meer was Wim actief als bestuurder en leider van voetbalclub RKAV, maakte samen met zijn echtgenote het clubblad, zocht sponsors en was voorzitter van de activiteitencommissie. Ook richtte hij bij ‘de voetbal’ de Raad van Elf op en raakte later in diverse functies betrokken bij RKDES. Middels zijn werk bij de NS bood hij ondersteuning aan conducteurs die met trauma’s te kampen hadden en na zijn pensionering rolde hij in het vrijwilligerswerk van Rozenholm, de OVAK en Zorggroep Aelsmeer.

Voor veel mensen staat Dick Jansen bekend als bakker maar ook als vrijwilliger weet hij van wanten. In 1976 begon hij bij Buurthuis ’t Middelpunt met de verzorging van de orgelbegeleiding voor diverse koren en het leveren van hand- en spandiensten voor de toneelvereniging. Bij RKAV en FC Aalsmeer heeft Dick zich laten gelden als jeugdvoorzitter, de organisatie van bar en keuken en van het jaarlijkse Weekaatje. Bij Basisschool De Oosteinder was hij lid van de MR en bij Zorggroep Aelsmeer verzorgt hij het vervoer. “En dan is er nog het oliebollenverhaal,” zo vervolgde de burgemeester waarna hij vertelde dat Dick vanuit zijn bakkersachtergrond jaarlijks oliebollen en appelbeignets bakt om verenigingen te sponsoren.

Tot besluit mocht Jaap Overbeek via de oranje loper het podium bestijgen. Een lange reeks vrijwilligerstaken die Jaap vanaf zijn achttiende had uitgevoerd, volgde. Zondagschool- en clubleider bij de Protestantse Gemeente, bestuurder binnen dezelfde kerkelijke organisatie, voorzitter van het PC schoolbestuur, procesbegeleider bij de herschikking van diverse scholen, raadslid, fractievoorzitter en wethouder van het CDA, voorzitter van de Dorpsraad Kudelstaart en Adviesraad Sociaal Domein, trainer van belastinghulpen en voorzitter van de Rotary. Van de negen gedecoreerden was Jaap Overbeek de enige ridder, de anderen traden toe tot de categorie ‘Lid in de Orde van Oranje Nassau’.

Niet onvermeld mogen blijven de twee Aalsmeerders die buiten de gemeentegrenzen een lintje kregen. In Alphen aan den Rijn werd Anke Bakker onderscheiden. Zij woont sinds 2008 in Aalsmeer maar is in Alphen sinds 2000 betrokken bij de voormalige Joodse Begraafplaats. Eerst als initiatiefnemer, later als voorzitter van het Comité Voormalige Joodse Begraafplaats te Alphen aan den Rijn. Ook is zij auteur van het boek ‘Van Joodse Begraafplaats Tot Rustplaats Aarkade.

In Amstelveen kreeg Tom Koot als inwoner van Aalsmeer deze onderscheiding voor zijn jarenlange inzet voor de vrijetijdsvereniging De Schakel. Hij vervult hier al 40 jaar verschillende rollen en functies, was coördinator van de Schakelvakantie en is nog steeds vaste vrijwilliger bij bijzondere activiteiten. Ook is hij al meer dan 25 jaar coördinator van ‘de Instuif’.

(Foto’s Arjen Vos)