In Memoriam: Piet Boom (1941-2025)

‘Piet was koopman, onderhandelaar en realisator’

Door: Arjen Vos. ‘Daadkrachtig, een doener, recht door zee, niet al te fijngevoelig en een oer-Aalsmeers hart’. Zo omschreef journalist Leni Paul Piet Boom in de Aalsmeerder Courant ter ere van zijn 25-jarig lidmaatschap in januari 1999. De markante oud-wethouder overleed 20 februari op 83-jarige leeftijd. ‘Na een mooi en voltooid leven’, zo liet de familie weten in een overlijdensbericht.

Piet Boom wordt beschouwd als een man met een ongekend grote staat van dienst voor de Aalsmeerse gemeenschap. Hij was als wethouder betrokken bij vele ontwikkelingen op politiek gebied, de aanleg van woonwijken, wegen en sportaccommodaties maar nam ook sociaal-maatschappelijke verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld als voorzitter van het Oosterbad. Zijn naam is ook verbonden aan afvalverwerking Meerlanden dat hij heeft helpen oprichten en waarvan hij directeur was. Het opzetten van de jaarlijkse Westeinderschoonmaak is mede aan Piet Boom te danken.

Kleine verzekeringen
Geboren in het huis aan de Oosteinderweg waar hij tot het einde toe woonde, groeide hij op in een liberaal gezin.  Na de hbs ging hij bij zijn vader in de zaak als verzekeringsman met de portefeuille ‘kleine verzekeringen’. In 1966 werd Piet lid van de VVD, ongetwijfeld geïnspireerd door moeder Boom die in de gemeenteraad zat en ook enige tijd wethouder was. Bij de VVD kwamen al snel zijn leidinggevende capaciteiten aan de oppervlakte want na een jaar was hij voorzitter van de afdeling. In 1973 trad hij toe tot de gemeenteraad en in 1982 werd hij wethouder. Met een onderbreking tussen 1992 en 1994 bleef hij dat tot 2006.

Lelijke brieven
Over dat wethouderschap kan een boek worden geschreven. Naast de vele successen die aan hem kunnen worden toegeschreven waren er ook enkele spraakmakende zaken. Hij kreeg in 1992 internationale bekendheid toen hij met zijn jachtbuks (Piet was ook jager) een reiger doodschoot die zich tegoed deed aan de goudvissen in zijn vijver. Een buurman deed aangifte waarna het hek van de dam was en Piet niet langer kon aanblijven als wethouder. Voor hemzelf en zijn gezin een nare tijd “Ik kreeg veel lelijke brieven,” zo liet hij door Leni Paul optekenen. In een later interview, met dezelfde journaliste zegt hij er toch wel een ‘lekker gevoel’ aan te hebben overgehouden. De daarop volgende verkiezingen in 1994 keerde Boom dankzij een overweldigend aantal voorkeursstemmen opnieuw terug op het politieke toneel. “In zijn eentje haalde Piet 702 stemmen binnen,” weet Wim Spaargaren zich nog precies te herinneren. Wim zat vele jaren met Piet in de raad, was nagenoeg zijn buurman en heeft zelfs met hem op de lagere school gezeten.

Talent om te overtuigen
Gevraagd naar een karakteromschrijving zegt hij: “Piet was altijd zeer bij de les en bijzonder gedreven. Je moest het beslist niet met hem oneens zijn want Piet verstond de kunst om net zo lang te argumenteren totdat iedereen begon te wankelen. Hij had echt een talent om mensen te overtuigen en de ambtenaren mee te krijgen. Maar ook al waren we het politiek gezien wel eens oneens, daarbuiten speelde dat geen rol meer. Toen mijn vrouw in het ziekenhuis lag, stond hij meteen klaar om mij erheen te rijden.”

Grootste wapenfeit
Voormalig burgemeester Joost Hoffscholte heeft Piet Boom vele jaren in zowel raad als in het college meegemaakt. Hij nam een jaar na Piet afscheid van de Aalsmeerse politiek en ook hij kent de twee kanten van zijn voormalige collegelid. Zowel die van de harde zakenman als van een man met een warm hart voor mensen die het moeilijk hadden. “Piet Boom was een koopman, een onderhandelaar en een realisator,” zo typeert Hoffscholte de oud-wethouder, ‘hij keek naar de centen, kon heel goed onderhandelen maar ook goed uitvoeren. Bij aankopen van gronden in Kudelstaart, Centrum en Oost kwamen zijn eigenschappen goed van pas.”

Als grootste wapenfeit noemt hij de verlegging van de N201 waarbij Piet Boom de drijvende kracht in de stuurgroep was, “Piet was zeer vasthoudend. Dat hadden we nodig want het was een proces wat 40 jaar geduurd heeft. Piet en ik gingen in die tijd als koopmannen langs alle portefeuillehouders van de Tweede Kamer om Den Haag maar te overtuigen dat ze bij moesten dragen aan het 600 miljoen kostende project.”

Vensterbank
Hoffscholte herinnert zich Piet Boom ook van de collegevergaderingen. “Dat is op dinsdag, in die tijd nog gelijk met de markt op het Raadhuisplein. Als de temperatuur binnen opliep en Piet zijn zin niet kreeg, zocht hij de vensterbank op, keek al zittend naar buiten en riep dan iets naar een bekende die voorbijliep en kwam weer terug aan tafel. Dat was zijn tactiek. Zo zakte de temperatuur weer wat.”

Hoffscholte ziet Piet Boom nog levendig voor zich hoe hij ’s avonds na de bewuste en beroemde verkiezingen van ’94 na een telefoontje naar de Burgerzaal kwam en op geitenwollen sokken in zijn klompen de felicitaties in ontvangst kwam nemen. Hij had na het reigerincident in zijn eentje drie zetels voor de VVD binnengehaald en werd in genade aangenomen.

Na het overlijden van Ad Verschueren (2010), Nico Borgman (2020) en Bep Heemskerk (2024) is Piet Boom de laatste van ‘de grote vier’ die Aalsmeer in de jaren ’80 en ’90 en ’00 als wethouder hebben gediend.

Aanvaringen
Een van de wethouders die Piet Boom nog als collegelid heeft meegemaakt is Jan Piet. Gevraagd naar zijn herinnering aan zijn collega-wethouder schrijft hij: “Ik heb Piet leren kennen als zeer loyaal. We hebben echt wel de nodige politieke aanvaringen gehad, maar we konden ook goed zaken doen. Afspraak was bij Piet Boom afspraak.”

Daadkracht
Voormalig wethouder Ad Verburg heeft een scala aan herinneringen aan Piet Boom. Als er één woord is wat hem typeert dan is dat wat hem betreft ‘daadkracht’. Een dossier wat jaren in de la had gelegen, kon volgens Verburg door Piet Boom in mum van tijd gerealiseerd worden. “Dat hebben we meegemaakt met de verplaatsing van de sportvelden in Kudelstaart. Als Piet het oppakte, wist je dat het ging gebeuren. Bij de bouw van kerkelijk centrum De Spil was er aanvankelijk een klein slootje om het gebouw gemaakt. Dat vonden we maar niks. We vroegen Piet  of hij niet iets kon betekenen. Binnen een dag was geregeld dat van die sloot een vijver werd gemaakt.”

Eenmansacties
In die daadkracht kon Piet Boom zich ook nog wel eens vergalopperen. Toen hij halverwege jaren ’90 te horen kreeg dat er wel eens auto’s over het fietspad van de Hornweg reden, liet hij midden op het fietspad paaltjes plaatsen. Toen bleek dat deze obstakels de verkeersveiligheid van fietsers ernstig in gevaar brachten, werden ze snel weer weggehaald. Eenzelfde soort eenmansactie betrof de blikvangers bij diverse kruispunten langs de N201. Hiermee werden automobilisten aangemoedigd vuil uit hun raampje te mikken. Met precies het tegenovergestelde effect: nog meer zwerfvuil in de bermen.

Streng maar rechtvaardig
Loekie Brommer, hoofd van Het Oosterbad, maakte Piet Boom mee als voorzitter. “Piet was een ontzettend eerlijke man. Streng maar rechtvaardig. Een man een man, een woord een woord. Als Piet zei dat hij iets deed, hoefde je het niet nog een keer te vragen, dan gebeurde het gewoon. Dat hoorde volgens Piet bij de Aalsmeer-Oost mentaliteit.”

In 2012 stelde hij Loekie aan als hoofd van het natuurbad. Inmiddels is Piets dochter Emily voorzitter.

“Als alles goed ging, bemoeide hij zich er niet mee. Wel was hij er altijd bij met de jaarlijkse schoonmaakactie. Dan kwam hij met zijn praam en zijn hogedrukspuit aanvaren. En bij de renovatie in 2000 heeft hij dankzij zijn contacten vele sponsorgeleden binnengehaald. Mijn moeder, Loek Lucassen ook hoofd van Het Oosterbad, mocht uit handen van Piet de Rozenpenning van de gemeente in ontvangst nemen.”

Het laatste jaar werd Piet nog maar nauwelijks in het openbare leven gesignaleerd. “Hij was er wel klaar mee,” weet Loekie.

(Foto’s: archief AV/Arjen Vos)