‘Als iets half kan, moet je het helemaal doen’

[Leni Paul]

De 72-jarige Piet Boom, oud-gemeenteraadslid en -wethouder, is verbaasd als we hem bellen voor een afspraak om te polsen hoe het met hem gaat. “Schrijf maar op: prima, uitstekend, kan niet beter!” reageert hij. Maar daar zijn we niet tevreden mee. Dus volgt er direct een spontane uitnodiging om aan de keukentafel verder te komen praten.

Een gezellige keuken/werkkamer met uitzicht op een ruime, riante tuin. Boom is een vlotte prater en nee, mijn tekst hoeft hij niet voor publicatie te lezen. “Ik ben een echte liberaal, redelijk sociaal ook en ik ben voor persvrijheid. Altijd geweest. Als zo'n journalist me wil stukschrijven, dan zie ik het wel.”

Rasechte Aalsmeerder die nooit heeft overwogen het dorp te verlaten.
“Ik ben hier verwekt, geboren en getogen, op school geweest. Mijn vader had een accountantskantoor,  mijn moeder was altijd sociaal bezig, richtte de bibliotheek hier op en ging later in de politiek. Zestiger jaren, de tijd van Kolk (een bekend KVP-wethouder in die tijd – red.), en ze werd wethouder voor de VVD.”

En jij?
“Na de HBS ben ik naar de Kweekschool voor Scheepswerktuigkundigen gegaan, de machinistenschool. Mijn vader vond het wel nuttig dat ik boekhouding zou leren en ik ben toen in de verzekeringen gegaan. Toen vroeg op een gegeven moment de VVD een bestuurslid. Zou dat wat voor me zijn, zei ik tegen mijn vader. Ga 't zelf maar vragen, zei die, en zo kwam ik in 1966 in 't VVD-bestuur en ik werd in 1967 voorzitter.”

In 1973 kwam Piet Boom in de gemeenteraad en in 1984 werd hij wethouder van openbare werken.

Tot in oktober 1992 het, wat ik zou willen noemen 'reigerincident' zich aandiende. Veel hectiek, je schoot in eigen tuin een reiger dood en was genoodzaakt op te stappen.
(lachend) ”Ja, maar ik werd daarna toch weer met voorkeurstemmen gekozen. Ik heb er een lekker gevoel aan overgehouden. Ik haalde met die reiger niet alleen de plaatselijke en landelijke pers, maar ook de wereldpers. Tot in Japan werd het bekend.”

Volg je de huidige politiek in Aalsmeer nog?
(sfinxblik) “Ik hoor en zie veel en over sommige dingen verbaas ik me. Dat Aalsmeer zich bijvoorbeeld heeft verkocht aan Amstelveen. 't Kost klauwen met geld. Hier had je ambtenaren in het raadhuis die van vroeger af wisten hoe alles tot stand is gekomen. Alles heeft toch een verleden.

Ik volg ook de plannen om Aalsmeer weer één te maken. Of ik tevreden ben met de nieuwe N201? Het eerste plan was geweldig. Twee keer driebaans, maar dat is teruggebracht. De capaciteit is nu te kort. Achteraf krijg ik gelijk, maar ja, daar heb je niks aan. Zo trok ik ook destijds de haren uit mijn hoofd tijdens de debatten over de uitbreiding van het gemeentehuis. De raad vond het te duur voor de ambtenaren. Maar ik vind: als mensen goed werk moeten leveren, dan moet je ze ook goed gereedschap geven.”

Je ziet het, zoals het nu gaat, dus allemaal lijdzaam aan, zo is mijn indruk.
(verbetert onmiddellijk) ”Ik zie het aan, ja, maar niet lijdzaam.”

Inspraak. Die was er in jouw tijd al en nu nog in verhevigde mate.
“Ik heb er niks op tegen, maar ik zeg vaak: met al dat praten duurt het langer dan met het doen. Ik ben altijd van mening geweest, als iets half kan, moet je het helemaal doen. Dat vond ik al toen ik secretaris-penningmeester was van de Oosteinderpoelpolder/Schinkelpolder en betrokken was bij de Ride for the Roses. 

Waar ik me nu nog mee bezig hou? Ik ben commissaris bij afvalverwerkingsbedrijf De Meerlanden (luide lach). Daar is zelfs een pleintje naar me genoemd. Vind ik leuk, want het is een ongeschreven wet dat je eigenlijk zeven jaar dood moet zijn, wil je vernoemd worden.

Ik maak nog deel uit van de Geschillencommissie Woonruimte Amstelland-Meerlanden. Eens per maand komen we bij elkaar. Ik ben voorzitter van het Oosterbad  en samen met Jan Pieter Korenwinder heb ik destijds de actie Schoonmaken van de Westeinderplas opgezet. Op 15 maart gaat dit weer plaatsvinden. En ook de verlichte botenshow kwam door ons tot stand.”

Acht jaar geleden verliet je de lokale politiek. De verveling slaat zo te zien niet toe.
“Ik volg de zaken nog op afstand. Maar mijn moeder zei altijd: als je de kamer uitgaat, moet je de deur dichtdoen en het licht uit. En ik vermaak me best. Ik heb een weiland, kippen, een pony, we varen veel. Ik heb hier een sloep, een praam, een vlet en ik houd nog steeds van jagen.”

Foto onder: Piet Boom in het voorjaar van 2006 toen hij kinderen van de Hoeksteen instructies gaf bij aanvang van de boomplantdag in het Seringenpark 

Foto's: Arjen Vos