Column: ‘Framerun’

Door: Rinus Zuidervaart. Ergens begin dit jaar werd mij een nieuwe persoonlijk begeleider toegewezen. Zonder meer een slagvaardige dame die in overleg met mij het plan opvatte om mij toch vooral tot meer zelfstandig cliënt te promoveren.

‘Use it or lose it’, ‘Gebruik het of raak het kwijt’.

Boodschappen die trouw wekelijks door partner werden gebracht, dat was al snel verleden tijd. ‘In de benen man, dat kan jij gewoon zelf!’ Ik probeerde nog gebruik te gaan maken van een online thuisbezorgdienst, maar nee gewoon lekker zelf halen die boodschappen! En toegegeven met Scootmobiel en boodschappenlijstje door de Jumbo crossen geeft wel voldoening.

Daarna kwam ze met een nieuw plannetje: Ga je een keer mee naar de Atletiekbaan in Uithoorn? Maar natuurlijk ik heb al heel lang niet aan verspringen meegedaan. Er viel mij daar meteen iets op. Wat een bijzonder aparte fietsen werd er door mensen met een beperking gebruikt. Driewielig en vaak voortbewogen met één niet aangedaan been.

Voordat ik het wist waren drie mensen heel geduldig en deskundig bezig mij ook op zo’n framerunner -want daar heb ik het over- te hijsen. Een aardige uitdaging, want mijn linkerbeen doet al ruim zeventien jaar niet wat ik probeer aan te sturen, plus extreem gevoelig latent trombosebeen.

Vrijwilligers zijn heel geduldig, empathisch en secuur bezig om ervoor te zorgen dat je niet alleen doet alsof je het leuk vindt, maar het ook echt als zodanig ervaart. Voor het eerst in jaren kan mijn niet aangedane been weer een echt vloeiende loopbeweging maken. Dat wil zeggen: dit kleine wonder is echt een belevenis. De valide buitenwereld zal er vast anders tegen aankijken, maar voor mij is dit een openbaring!

Persoonlijk begeleider huppelt vrolijk mee, want concurrerend tempo zit er voorlopig niet in. Ooit in een ver verleden was ik actief bescheiden beoefenaar van de  hardloopsport totdat een herseninfarct in 2005 invloed had op heel veel dagelijkse activiteiten, maar drie keer per week langs het Amsterdam Rijnkanaal rennen was zeker geen optie meer.

Enfin nu zat ik dus op een ’framerunloopfiets’ in beweging, neus omhoog, wind om de oren. Dit komt voor mij wel heel dicht in de buurt van hardlopen. Wat een persoonlijk begeleider, wat een liefde, zorg en aandacht!

Ik ben verkocht…

(Foto Sabrina Oudt)

Rinus Zuidervaart is parttime ‘bewoner’ van de gemeente Aalsmeer. Vermaakt zich als cliënt op de dagbesteding van Ons Tweede Thuis, locatie Mendel, met onder meer schaken en computerzaken. Heeft een neus voor taal en laat zich inspireren door Godfried Bomans. Verzamelt op zijn eigen tijd en in zijn eigen tempo columns van gebeurtenissen uit zijn leven.