Slager Maarse sluit zijn deuren

Door: Leni Paul. (bevat video) En weer houden bekende middenstanders in de Zijdstraat ermee op. Zowel schoenmaker Hans van Wirdum als slager Jan Willem Maarse gooien het bijltje erbij neer. Wat de 73-jarige schoenmaker betreft, hij voelt niks voor een interview. Na 56 jaar schoenen, tassen en andere spullen repareren, is hij met stille trom gestopt. Slager Maarse is wel bereid wat te vertellen. “Er moet te veel worden geïnvesteerd, dat zien we niet meer zitten.”

De slagerij in het beeldbepalende pand in de Zijdstraat zal met ingang van 1 februari worden gesloten. Zoon Stan, die ook vele jaren actief was in de winkel, kiest voor een werkkring als process-operator bij Tata Steel en zal dus niet de vijfde generatie zijn die het slagersbedrijf voortzet.

Sieraad
In onze serie “Hoe woont het er eigenlijk” portretteerden we in januari 2019 Jan Willem Maarse en doken destijds met hem in de geschiedenis van het bedrijf dat door zijnovergrootvader werd opgericht. Het pand werd gebouwd door architect Luik, afkosmtig uit de Haarlemmermeer en vormt nog steeds een architectonisch sieraad in de Zijdstraat met de duidelijke accenten van de zogenaamde Jugendstil.

Geen modieuze fratsen
Aan modieuze  fratsen deed Jan Willem niet graag. Bij hem geen afhaalmaaltijden en geen salades met exotische namen of gehaktsoorten met onuitsprekelijke Spaanse namen. De beste kwaliteit van het aanbod moest het zijn, daar ging het om. Met heimwee zal dan ook na het sluiten van de winkel worden teruggedacht aan de erwtensoep en de legendarische worst voor de zuurkool, al tientallen jaren vervaardigd volgens het recept van de familie Maarse.

Yoga
Maarse deed geen concessies aan de kwaliteit van het aanbod, we schreven het al, maar ging ook niet mee in de moderne tijd wat openingstijden betrof. Sluiting tussen de middag, ook de gehele woensdag gesloten en zaterdagmiddag tijdig de deur op slot: Jan Willem liet zich niet meesleuren in de waan van de dag. Ook moest je niet verbaasd zijn als Jan Willem ‘er even niet was…’ Geduldig bleven de klanten staan wachten tot de baas weer terugkeerde in de winkel: er moest even in de werkplaats gehakt worden gemaakt…

Gevraagd naar het geheim van zijn, althans ogenschijnlijke kalmte, klonk het antwoord: “Ik doe aan yoga en dat doe ik nu al jaren, zelfs hier tussen de karbonaadjes.”

En waarom nu sluiten? “Er moet zoveel worden geïnvesteerd en aangepast, nee, het wordt tijd om te stoppen. Wat ik na 1 februari ga doen? Nou, ik  ga me niet vervelen. Ik ga lekker vissen en aan yoga doen.” Wat er met het pand gaat gebeuren ligt nog in het onbekende.