Walking football met oude sterren

De Walking Football old stars, vastgeleged in mei 2019 met vlnr Ben Ezink, Dick Kuin, Ben van der Ham, Fred Ottenhof, Anton Bouter, Jan Prevoo, Henk van der Sluis, Jan van Leeuwen, Cees van der Zwart en Bram Landzaat

Door Fred Ottenhof. (Bevat video) De kleinste afdeling van FC Aalsmeer, een verzameling oude sterren die elke woensdagochtend trainen en een partij spelen op het kunstgras aan de Beethovenlaan.

(Video uit mei 2019)

Als nostalgie een geur heeft dan kun je die elke woensdagochtend ruiken op het complex van FC Aalsmeer. Ongeveer twaalf bejaarde mannen met dunne benen en geen of grijs haar zijn aan de Beethovenlaan rond tien uur bezig met… Ja, wat doen ze eigenlijk? Is dat een warming-up? Het lijkt meer een persiflage, een lachwekkende poging om te bewegen – oh, kijk uit, daar valt weer een man die ruzie heeft met zijn benen. De coördinatie tussen geest en lichaam lijkt geheel verdwenen te zijn bij de meeste liefhebbers. Staan ze nog te lachen ook als een van hen het weer niet voor elkaar krijgt om het ene been voor het andere te krijgen en tegen het kunstgras tuimelt. Het wordt tijd om enkele oude sterren aan u voor te stellen.

Cees van der Zwart (r) in duel met Fred Ottenhof

De witte vuurpijl
Oh, wie loopt daar nou? Ik dacht dat dit walking football was, maar deze ‘witte vuurpijl’ is nog sneller dan atleet Churandy Martina. Hup daar gaat hij weer. Sprintend het gat in duikend en prachtig scorend. Zo maakt hij elke woensdag wel een paar juweeltjes. Net als bij de anderen speelt leeftijd een meedogenloze rol. Is het beginnende Alzheimer die als een epidemie toeslaat of vergeten ze met opzet alle regels? Churandy krijgt maar weer eens uitgelegd dat hij níet mag rennen. Hij luistert, knikt dat hij het begrijpt en sprint vervolgens als een grijze jachthond naar een konijn naar de bal om hem weer in het netje te leggen. Afgekeurd dus! Dat is nou Cees van der Zwart. What’s in a Name?

Muts
Mijn hemel, ziedaar een man met een muts op. Heeft hij het koud of is het iets met zijn haar. Probeert zijn medespelers, op dringend advies van een collega, met harde passes te bereiken maar vergeet de afmetingen van het kleine speelveld. Loopt als een stampende kudde olifanten achter een speler aan die meer praatjes heeft dan voetbalkwaliteiten. Hoppa, weer een beuk voor een andere grijze, kale bejaarde die denkt dat het gezond is om in de winter in een korte broek op een voetbalveld te staan. Is dat niet die journalist die vroeger een heftig akkefietje had met Sjaak Swart, maar inmiddels vrolijk een selfie met hem heeft gemaakt? Is dat niet die jongen die ooit het clubblad om zeep bracht en met pek en veren naar Almere werd verbannen? Dat moet ex-journalist van het Parool, Henk van der Sluis zijn.

Ben van den Ham met de bal aan een touwtje

Technisch Directeur
Klein, venijnig, een bijtertje. Dat is De Laatste Man. Medeoprichter van deze bijeengeraapte kermisattractie. Heeft diverse spelregels opgesteld en uitgedragen, maar is de eerste die ze overtreedt. Conditie als een paard. Woont in België maar komt elke woensdag op de fiets naar Aalsmeer. Ook op het financiële vlak een man met overzicht: is penningmeester van deze grijze of beter gezegd kale duiven. Elke maand vliegen de bankbiljetten in zijn richting, voor het voldoen van de torenhoge contributie die uit de zakken van deze argeloze, zichzelf zonder de geringste zelfspot ‘Old Stars’ noemende namaakvoetballers wordt geklopt. Ver weg nog familie van ene Rinus Michels. Begint elk partijtje met in het achterhoofd ‘voetbal is oorlog en die wil ik winnen ook’. Nooit te beroerd een dwingende tip te geven: ‘Knijpen’ en ‘Nooit aan de buitenkant dekken’. Dat is Technisch Directeur Ben van den Ham, altijd een opstelling en een tactiek in zijn hoofd.

Dick Kuin gaat tot het uiterste

Hobo
D’r loopt er ook eentje tussen met grijze krullen en opgepompte fietsbenen! Hij kan op het kunstgras niet kiezen tussen een bal naar links of een bal naar rechts. Hup, weer een compromis, een bal door het midden in niemandsland waar geen medebejaarde staat. Dat lijkt wel… Nee joh dat is hem toch niet? Dat was toch vroeger een zanger, een broer van Bob Dylan, een Hobo, een pussy magnet en later een architect van luchtkastelen en nu zelfs wethouder? Kijk hem gaan, de bal aan de voet en de bal weer wegschietend onder het excuus van een pass. Jawel, dat is hem heus. Dick Kuin, vroeger een snelle jongen op het veld en nu? The times they are a changing.

Jan van Leeuwen krijgt alle ruimte

Heupen
Ook achter in het veld te vinden, een grote rustige nog oudere man. Uiterlijk een heer, maar naarmate het partijtje vordert komt er een ander aspect bij. Met het excuus dat hij twee genetisch gemanipuleerde heupen heeft sluipt hij naar zijn tegenstanders toe om ze dan één voor één uit te schakelen. Daar gaat hij weer. Een echte voetbalkiller. Een oudere mix van Willem van Hanegem en Johan Neeskens. Zoals ‘Nees’ schakelt hij zijn tegenstanders op zakelijke wijze uit. Als een grijze en bejaarde panter benadert hij zijn tegenstanders om te bal te ontfutselen. Mede gezien de geringe kwaliteiten van dit team gaat hem dit makkelijk af. Heeft van buurtclub RKDES opdracht gehad om via dit team FC Aalsmeer te ondermijnen. Kijk uit! Jan van Leeuwen is zijn naam.

Kooivechter
Kijk, wat een grote beer. Sterk, korte mouwen in de vrieskou, hoogstens handschoenen en als een witte Hip-Hop rapper een bandana om zijn hoofd om de onzichtbare haarlokken uit zijn ogen te houden. Stond laatst in zijn onderbroek op het veld. Een bikkel. Duwt geregeld zijn tegenstanders in de rug of staat op hun tenen. Lachend, en vriendelijk met zijn in wanten gehulde handen wapperend. Door zijn onschuldig uiterlijk komt hij overal mee weg. Hoppa, daar vliegt weer een grijze duif door de lucht. Maakt niet uit, man. We zijn geen watjes, zegt hij dan en regels zijn erom gebroken te worden. Ja, net als zijn medespelers. Het is, let op, niemand anders dan ex-boxer en voormalig kooivechter Jan Muilwijk.

Fred Ottenhof

Walking Mummie
Sommige stokoude en stokstijve sterren zijn een attractie op zichzelf. Neem de ploeterende grijsaard die volgens de overlevering lichtjaren geleden zowel in het doel als in de aanval een topper was. Je ziet het meteen als hij parmantig uit de kleedkamer komt: die heeft zorg besteed aan zijn voorbereiding. Zijn lichaam zorgvuldig laagje voor laagje ingepakt als een mummie, kan hem tussen de brokkenmakers niks gebeuren. Daarom durft hij ook altijd ongeremd op Jan en alleman commentaar te leveren. Venijnige uithalen als de snerpende gitaar van Jimi Hendrix in zijn wildste jaren. Kan niet zo goed tegen slechte passes in het algemeen en een slechte afwerking van zijn eigen strakke voorzetten in het bijzonder. ‘Jonge, jonge, ongelooflijk, ik leg ’m op je stropdas.’ Maar na afloop is alles vergeten en vergeven en krijg je een stapeltje zelf gebrande cd’s van deze muziekliefhebber annex DJ mee. Henk van der Sluis draait alleen nog maar de muziek van deze Fred Ottenhof.

Klavertje vier
Kijk daar eens, wat een stijl, wat een techniek en wat een loopvermogen! Oh, dat duurt maar eventjes. Staat hij weer stil voor zich uit te staren. Ziet weer een vliegtuig of wat anders, maar niet de bal. Het is dat er geen klavertjes vier op het kunstgras groeien, anders was hij die ook nog gaan zoeken. Staat nu al weer vijf minuten stil. Zijn voetbalkwaliteiten van weleer staan in schril contrast met die van het heden. Net als zijn goedwillende lotgenoten krijgt ook hij het niet voor elkaar om vrienden te worden met de bal. Heeft ook moeite met het aantrekken van een hesje, denkt vaak dat het een broek is. Dat is dus Willem Linthout, wie anders?

Sleutelfiguur
En wie staat daar langs de lijn, rammelend met een sleutelbos. Dat is ook één van de onmisbare personen voor dit ‘wereldelftal’. Doet ’s morgens het hek open (altijd te laat). Pompt de ballen op (altijd te zacht). Zet de koffie klaar (altijd te koud en te slap). Zoals de rest van deze unieke selectie presteert op het veld, zo presteert deze man buiten het veld. Is nog niet zo heel lang bij dit team betrokken en mag daarom nog niet mee voetballen. Moet eerst leren schoppen en vallen om mee te doen. Oud-penningmeester van FC Aalsmeer Ben Ezink.

Tja, mocht u na het lezen van dit verhaal ook zin hebben om uit te maken van deze zeer getalenteerde oude sterren nodig u graag uit om eens een kijkje te nemen. Elke woensdagochtend om tien uur op het kunstgras van FC Aalsmeer uur zijn de capriolen van deze Old Stars te zien. U heeft maar twee talenten nodig om mee te mogen doen. Voetbaltalent en humor, u bent gewaarschuwd!

Foto’s en video Arjen Vos

 

5 reacties

  1. Goed stukje Fred Cobie en ik hebben het met heel veel plezier gelezen.

  2. @Henk van der Sluis. Ik kan mij herinneren dat Sjaak Swart op de houten tribune aan de Sportlaan een kopstoot gaf een een persoon die wat te melden had over de voetbalkwaliteiten van Sjaak. Was het dat voorval?

  3. Goed gedaan Fred, jammer dat de verhalen niet helemaal op waarheid berusten, maar….mijn buurvrouw heeft erg gelachen

  4. Mooi Fred, zoveel schrijftalent verdient een eigen column. En verder: Sjaak kon zich niks meer van die ruzie herinneren…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel