‘We zijn bovenal mens en willen het beste voor Aalsmeer’

Door Joop Kok. (Beschouwing) Tussen de regendruppels door liep ik donderdag het trapbordes van het raadhuis op. Eenmaal binnen rook ik koffie en zag ik statafels met kopjes en gebakjes waaraan mensen gezellig met elkaar aan het kletsen waren. Een aantal gezichten herkende ik, van vroeger, duidelijk aanwezig om dit eens in de vier jaar toch wel unieke gebeuren mee te vieren. Als familielid, vriend, kennis, of gewoon een goede buur. Al rondkijkend schoof ik aan een tafeltje om even snel een gebakje te nemen. Toen ik wat verlaat de raadzaal binnenstapte waren alle bankjes vrijwel bezet. Op mijn favoriete plek zat een vrouw met twee kinderen, naast haar was nog ruimte. Ik schoof aan en we raakten aan de praat. Ik kende haar, de vrouw van een wethouder. Toen ik mijn ‘zwartboek’ uit mijn tas haalde om wat aantekeningen te maken legde ik er meteen een aantal viltstiften naast. Het duurde niet lang of de vrouw naast me vroeg of haar zoon, die op haar schoot zat, een viltstift mocht gebruiken om te tekenen. Al snel was hij verdiept in zijn eigen wereld en bleef hij, vrijwel alle gebeurtenissen om hem heen negerend, een aantal A4tjes met daarop de tekst ‘gereserveerd voor familie’, vol tekenen. Hij bracht me terug naar die onbekommerde tijd dat ik ook zelf vaak de veiligheid van mijn moeder zocht om weg te dromen.

Die lui van AA
Op energieke wijze opende de burgemeester de vergadering, hij had er zin in. Iets van ‘leuk om met een enthousiaste club van mensen aan de slag te gaan waarvan een ieder op zijn manier het beste met Aalsmeer voor heeft’. Hij wilde dat uitdragen en ervan genieten.

Als architect en aanzetter van de onderhandelingen mocht Dick Kuin van AA als eerste het woord voeren. Hij heette een ieder welkom, met name zijn 91 jarige moeder die vol trots en stralend in de bank voor mij zat. Even trots meldde Kuin dat die ‘lui van AA’ niet weg waren gelopen voor hun verantwoordelijkheden en het initiatief hadden genomen om een raadsakkoord op te stellen waaraan alle partijen hun bijdrage hadden geleverd. Hij vond het jammer en een gemiste kans dat het niet was gelukt om de meest brede vertegenwoordiging in het college te realiseren. Hij bedankte alle partijen voor hun inzet en gaf aan te verwachten dat niet alleen de inwoners van Aalsmeer de meerwaarde van het raadsakkoord gaan ervaren, maar dat het ook de raad en het college dichter bij de inwoners zal brengen en dat de menselijke maat de boventoon voert.

Creatieve manier
Bart Kabout van het CDA wilde het kort houden, zijn kinderen zaten op de tribune en die moesten toch op tijd naar bed. Ik had hem willen zeggen, maak je niet druk, die vermaken zich prima, nog volop papier en viltstiften. Naast lovende woorden, ook wel een lichte toon van kritiek op de tijd dat het duurde om tot het uiteindelijke resultaat te komen. Maar, gaf hij aan, misschien wel nodig om zo meer onderling vertrouwen op te bouwen. Wat betreft het aantal wethouders las hij in de pers dat de VVD, CDA en D66 druk op AA hadden uitgeoefend om GroenLinks en de PvdA buiten het college te houden. Dat was volgens hem een creatieve manier om het te verwoorden. Het ging simpelweg om het aantal wethouders, een aantal van vier was meer dan genoeg, zes zou aan de inwoners niet uitlegbaar zijn. Een uitleg die ik, het artikel nalezend volkomen begrijp, mijn excuses.

Ongeduld
Dirk van der Zwaag van de VVD keek terug op een constructieve periode die af en toe ook wel gepaard ging met wat ongeduld. Hij gaf aan dat je van het raadsprogramma van alles kunt vinden, maar dat het wel een basis is die vooruit kijkt naar de komende vier jaar. Hij ging er vanuit dat er samen met het college een concrete uitwerking komt en dat het college de volledige raad probeert te vertegenwoordigen en dus ook bij GroenLinks en de PvdA, onder het genot van een kop koffie, een luisterend oor legt.

Luisterend oor
Willem Kikkert van D66 was blij dat de menselijke maat de bovenliggende kernwaarde vormt van het programma. “Draait het uiteindelijk niet altijd om mensen en dat die met elkaar een samenleving vormen? Elkaar de rug toekeren en ruw bejegenen is nooit de oplossing. Luisteren, met elkaar de dialoog aangaan en begrip voor elkaar hebben is dat wel.” Ondanks de onderlinge verschillen zag hij toch twee gemeenschappelijke overeenkomsten: “We zijn bovenal mens en we willen werken aan het beste voor de wereld, het land en onze mooie gemeente Aalsmeer.” De kritiek op het programma vond hij terecht, maar, gaf hij te kennen, “D66 meent dat het glas niet half leeg is, maar driekwart vol. Het is nu aan het college het glas verder te vullen en scherpte aan te brengen samen met de raad, inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties.” Nog éénmaal nam hij als raadslid het woord participatie in de mond. Voor hem begint dat met luisteren en om zijn collega’s daaraan te helpen herinneren had hij voor een ieder een tas met een luisterend oor als opdruk.

Echt vrolijk
Ronald Fransen van GroenLinks gaf aan dat hij, gezien de ceremoniële opzet van de avond, niet nu inhoudelijk in wilde gaan op het raadsprogramma maar wel een week later als de kaderbrief zou worden behandeld. Echt vrolijk keek hij er niet bij. Heel wat enthousiaster reageerde, wat later in de raadscommissie, Jelle Buisma via een opgenomen video omdat hij op dat moment in Amerika was. Hij sprak een ieder van het College goedlachs en vol hilariteit toe en hoopte op een vruchtbare samenwerking.

Fort Kudelstaart
Wethouder worden gaat niet zo maar, je moet aan eisen van goed gedrag voldoen, ingezeten zijn of ontheffing door de raad verkrijgen en iedere schijn van belangenverstrengeling moet worden voorkomen. Het laatste woord heeft uiteindelijk de raad, die bepaalt over het wel of niet. De enige wethouder die buiten de gemeente woont, is Robert van Rijn van de VVD, op één raadslid na werd dat als geen probleem ervaren. In overleg van het college met Dick Kuin was besloten dat hij geen opdrachten en andere werkzaamheden als architect mag verrichten in Aalsmeer en directe omgeving. Daarnaast vallen ruimtelijke ordening en vergunningen buiten zijn portefeuille en is afgesproken dat hij zich afzijdig houdt bij het besluitvormingsproces rond het fort Kudelstaart. Alle aanwezige raadsleden gingen akkoord om tot de benoeming van de wethouders over te gaan.

Op elkaar afstemmen
Maar voordat het zover was werd eerst Willem Kikkert en vervolgens Dick Kuin naar voren geroepen voor een toch wel bijzondere gebeurtenis: de benoeming tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. Verdiend door hun jarenlange inzet voor de gemeente Aalsmeer. Burgemeester Gido Oude Kotte zag niet alleen een  overeenkomst tussen beide personen in hun liefde voor muziek, maar ook een overeenkomt tussen het met anderen muziek maken en de politiek: het naar elkaar luisteren en op elkaar afstemmen om zo tot het beste resultaat te komen. Beiden glommen van trots en Willem Kikkert kon het niet laten om de uitdaging van de burgemeester aan te gaan en het publiek te trakteren op het geluid van een bas bariton. Hierna was het tijd voor het afnemen van de eed of gelofte en kon het publiek de wethouders feliciteren.

In gesprek gaan
Doordat een drietal raadsleden wethouder waren geworden, moesten deze worden vervangen. Voor AA werd dat Dirk Biesheuvel, voor het CDA Gerard Winkels en voor D66 Jeffrie van der Tol. Hun geloofsbrieven waren goed bevonden en anders dan bij de benoeming van wethouders, kon direct tot beëdiging worden overgegaan. De burgemeester heette hen van harte welkom en hoopte dat ze een mooie tijd gaan beleven, het vuur aan de schenen leggen van het college en uiteraard in debat gaan met hun collega’s, of, zoals hij het zelf graag noemt: in gesprek gaan met elkaar.

Benoemingen
Na installatie van de commissieleden Lydia Lücke (AA) Ankie Harte-Fokker (CDA) en Erik Abbenhues (VVD), werd de avond afgesloten met de benoeming van de voorzitter van de commissie maatschappij en bestuur Greta Holtrop (AA) benoeming leden van de audit commissie Greta Holtrop, Jeffrie van der Tol (D66) en plaatsvervangend lid Judith Keessen (AA) en benoeming Marion Geisler (D66) als lid van de vertrouwenscommissie.

Twijfel
Gezien het wat benauwde klimaat in de raadzaal kwam de uitnodiging van de burgemeester voor een hapje en drankje beneden in de burgerzaal, als een bevrijding. Eindelijk, soms door de drank wat aangemoedigd, tijd en ruimte om op informele wijze met elkaar in gesprek te gaan. Juist hierdoor leer je elkaar beter kennen. Achter die man of vrouw die vanuit een partijopvatting het zo zeker schijnt te weten, wil nog weleens een ander schuil gaan, iemand die twijfelt of zich zorgen maakt, iemand net als u, misschien wel iemand net als uw verslaggever, we zijn immers bovenal mens.

Foto’s Arjen Vos