VVD en CDA behoudend in strategie beperking vliegverkeer

Door: Joop Kok. Als het aan de overige partijen had gelegen, was er daadkrachtiger opgetreden. Dan was het niet gebleven bij het laten uitvoeren van een maatschappelijke kosten-baten analyse over de voor- en nadelen van Schiphol. Dan zou men verder zijn gegaan dan een steunbetuiging aan de stichting ‘Recht op Bescherming tegen Vlieghinder’ men zou de portemonnee hebben getrokken. In de raadsvergadering van 10 december werd gesproken over dit onderwerp.

Het was Ronald Fransen van GroenLinks die de initiatiefnemer was van een drietal moties, zodanig opgesteld dat de verschillende partijen konden laten zien tot hoe ver ze wilden gaan om zich teweer te stellen tegen Schiphol. De eerste betrof het laten uitvoeren van een maatschappelijke kosten-baten analyse. Een methode om ook de meer zachte welzijnsaspecten, bijvoorbeeld het effect van geluidshinder, gezondheid of gevoel van veiligheid, in euro’s uit te drukken om zo financieel zicht te krijgen op de voors en tegens. Dat was een motie waar in feite niemand op tegen kon zijn, hij werd dan ook raadsbreed ondersteund.

Manshanden
Er volgde nog wel een discussie over wie dat zou moeten uitvoeren. Tijdens een informatieavond in de Burgerzaal  op 25 september van dit jaar was econoom Walter Manshanden uitgenodigd om zijn visie te geven. Volgens hem, al meer dan een kwart eeuw betrokken bij Schipholuitbreiding en in de jaren 90 groei ten behoeve van de Nederlandse economie nog steunde, levert een groter Schiphol al lang geen duidelijke toename meer op van de werkgelegenheid. Greta Holtrop van AA wilde hem, gezien zijn betoog en deskundigheid hem graag de klus gunnen, het CDA en de VVD dachten daar anders over, die lieten de keuze over aan het college.

Eensgezindheid
Hoe je het wendt of keert, de motie drukte wel eensgezindheid en de bereidheid uit om de landelijke overheid kritisch van commentaar te durven voorzien. Met de tweede motie, steunbetuiging stichting ‘Recht op bescherming tegen Vlieghinder’ had niemand moeite.

In de kou
Maar met de derde, het trekken van de portemonnee, daar lieten de VVD en het CDA het afweten. René Martijn was verbolgen, hij vond dat ze hiermee de burgers van Aalsmeer in de kou lieten staan en dat dat een goede leer was voor de landelijke verkiezingen in maart. Greta Holtrop was ongemeen fel: “Het gaat hier om onze gezondheid, om woongenot, om veiligheid en niet in de laatste plaats om de toekomst van onze kinderen. Wij voelen de verantwoordelijkheid om vanuit de gemeente dit belangrijke initiatief ook financieel te ondersteunen.” Judith Keessen deed daar niet voor onder: ”Dit signaal naar onze inwoners is geen politiek maar een menselijk besluit. Het is hoog tijd dat we de daad bij het woord voegen en actie ondernemen voor en samen met onze inwoners.”

‘Landelijke overheid misdadig’
De VVD dacht daar met de woorden van Erik Abbenhues anders over: ”De VVD is redelijk principieel in haar standpunt dat de gemeente haar eigen middelen of wegen heeft om op te komen voor haar inwoners en daarbij past niet het procederen tegen een andere overheid met gebruik van gemeenschapsgeld.” Tom Verlaan van het CDA sloot zich bij zijn woorden aan: “De gemeente heeft zijn verantwoordelijkheid om langs bestuurlijke weg, op een fatsoenlijke manier, keer op keer al lopen we elke keer weer tegen een muur op, onze belangen in den Haag te blijven bepleiten.” Ronald Fransen stelde tegenover de principes van Abbenhues het wetboek van strafvordering art 160 lid 1: “Een ieder die kennis draagt van een misdrijf moet daar aangifte van doen. Wat de landelijke overheid richting ons doet is gewoon een misdaad. Het is gewoon misdadig om zoveel vliegverkeer over ons dak te sturen en daarmee het leefgenot te verpesten. Dat moet aan de orde worden gesteld, dat is het principe van GroenLinks.” Willem Kikkert van D66 gaf aan, als reactie op Verlaan, dat het in ons democratisch bestel ook gewoon fatsoenlijk is om naar de rechter te stappen. “Stichting Bescherming tegen Geluidhinder is een burgerinitiatief dat onze steun verdient en ook bij die steun de middelen moet krijgen om dat te doen wat ze willen doen.”

Paperclips
Net als Abbenhues en Verlaan gaf wethouder Kabout aan de bestuurlijke weg te willen bewandelen. “Als wij een stichting gaan financieren waar wij geen invloed op hebben, worden we met die stichting geassocieerd en dat past niet. Bovendien denken wij als college dat het een krachtig signaal is als onze inwoners zelf de middelen bijeen brengen om zo’n procedure te starten.” Jelle Buisma van de PvdA had wel een creatieve oplossing voor dit probleem: “Stel 50.000 euro beschikbaar voor de aanschaf van paperclips. Als de stichting dat anders wil gebruiken dan zijn wij daar op geen enkele wijze deelgenoot van.” Ronald Fransen sloot af met de woorden dat het fijn is als een motie het haalt en zo niet, dan behoort dat tot het spel van de democratie.