Oorspronkelijk idee ArtZuid leeft nog steeds

Door: Joop Kok. Het had een inhaalslag voor de kunst in de openbare ruimte moeten worden. Een verbindend dorpsgebeuren waar schoolkinderen, kunstenaars en partijen uit het kunst- en cultuurveld van Aalsmeer bij betrokken zouden worden. Met dat doel haalde wethouder Wilma Alink ‘ArtZuid’ naar Aalsmeer. Een Amsterdams project met ervaring om onder begeleiding van kunstenaars beelden te laten vervaardigen door amateurkunstenaars en scholieren.

Met ‘Flora’ als thema zou men aan de slag gaan en de bedoeling was dat er een zestal beelden zou worden uitgekozen om levensgroot te worden uitgevoerd. Men hoopte hiermee een groot beeldenlint uit te rollen van Amsterdam via Amstelveen naar Aalsmeer. Om de tocht extra aantrekkelijk te maken, zou ook de architectuur van Aalsmeer, met name de Amsterdamse School, worden ingezet. De eerste oriënterende gesprekken tussen de Stuurgroep ArtZuid en de partners uit het Aalsmeerse kunst- en cultuurveld, hadden al plaats gevonden.

En toen was daar in oktober vorig jaar een commissievergadering. De raad bleek niet enthousiast te zijn over de plannen (zie verslag AV) Volgens het CDA leek het project op de Kunstroute met als enige toegevoegde waarde de samenwerking met de scholen. Als je daar op in zou zetten, dus zonder samenwerking met ArtZuid, zou je veel goedkoper uit zijn.

Dat was niet voorzien en het kunstproject Art Zuid werd op verzoek van het college ingetrokken. Aalsmeerse deelnemers kregen bericht van ArtZuid dat in een later stadium besproken zou worden hoe verder te gaan. In de raadscommissie volgde daarop de mededeling van wethouder Alink dat ze de directeur van ArtZuid had laten weten te stoppen met de samenwerking.

Vraag aan de wethouder: Waar ging het mis?
“Ik vond het een hele mooie opstap om hier in Aalsmeer in een betrekkelijk korte tijd een groot aantal kunstwerken te realiseren. Het moest een lokale Aalsmeerse creatie worden. Ik dacht: dit is een fantastische manier om Aalsmeer weer wat op te porren, om met lokale mensen en kinderen iets te maken en te verbinden. Helaas, de Raad vond het niet lokaal genoeg. Ik begrijp dat, we hadden iemand van ArtZuid binnengehaald die een verbinding wilde maken van Amsterdam via Amstelveen naar Aalsmeer. Eigenlijk een heel ambitieus plan, misschien wel te. In al ons enthousiasme gingen we voorbij aan het gevoel van: wij Aalsmeer en Kudelstaart kunnen dat wel zonder Amsterdam. ArtZuid viel binnen de politiek niet goed, dus willens en wetens gaan we daar niet mee verder.”

ArtZuid was toch ook een manier om toeristen vanuit Amsterdam naar Aalsmeer te lokken?
“Dat was niet onze primaire doelstelling, misschien meer van ArtZuid.”

Aalsmeer wil toch meer toeristen hierheen halen?
“Maar ik ben wethouder van Kunst en Cultuur en geen wethouder Toerisme. Voor mij was het secundair dat er ook mensen uit Amsterdam, Japan of Nieuw Zeeland hier naar toe zouden komen om te kijken wat Aalsmeer te bieden heeft. Dat is een andere insteek.”

Het had toch ook een insteek kunnen zijn om dat tegelijkertijd met de kunstroute te organiseren om zo de kunstroute aantrekkelijker te maken voor kunstenaars en bezoekers?
“Dat was ook een insteek. Aansluiten op de kunstroute, met een duurzaam karakter voor de beelden die we met ArtZuid zouden maken. De beelden zouden niet voor een weekend, maar blijvend zijn. We zouden zo in zes wijken beelden kunnen plaatsen. Nu sluiten de bloemenprojecten van Constantijn Hoffscholte van het Flower Art museum aan op de kunstroute. Dat is een nieuw particulier initiatief dat ook tot iets blijvends moet leiden. Samen met de Historische Tuin is hij daar mee bezig. Ik ben blij met dergelijke initiatieven.”

Hoffscholte was ook betrokken bij de voorbesprekingen met ArtZuid, hij vroeg zich af of kinderkunst wel publiek zou trekken, hij voelde veel meer voor het aantrekken van bekende kunstenaars.
“Hij is nu met een eigen initiatief gekomen, laten we er niet op vooruit lopen en afwachten wat dat inhoudt. Ik ben in ieder geval heel benieuwd en heb vertrouwen dat het Flower Art museum en de Historische Tuin met iets moois zullen komen.”     

Hoe nu verder?
“Er is door het CDA een motie ingediend om vijftien verbindingsbankjes te realiseren. Een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten om sociale verkilling tegen te gaan. We zijn aan het kijken of het mogelijk is om dat soort bankjes samen met bewoners, kinderen en de scholen te kunnen vormgeven. ArtZuid mag dan van de baan zijn, maar het oorspronkelijke idee van het samenwerken van professionele en amateurkunstenaars samen met kinderen, leeft bij mij nog steeds. We zullen met een nieuw plan komen rekening houdend met de wensen en eisen van de gemeenteraad. Daarnaast werken we ook nog aan andere plannen voor kunst in de openbare ruimte.”

In het verleden was er een kunstcommissie die betrokken werd bij de aanschaf van kunst in de openbare ruimte, ik maakte er zelf deel van uit. Waarom wordt deze commissie daar niet langer bij betrokken?
“Dat is zeker wel de bedoeling en dat gaan we ook weer oppakken bij projecten die zich daarvoor lenen. De input van deze commissie is zeer waardevol.”

Naschrift
Graag was ik nog met de wethouder in discussie gegaan over de zin van het plaatsen van verbindingsbankjes. Op het raadhuisplein is zo’n bankje geplaatst, een chaise longue bekleed met mozaïek. Op een plek waar eerst een standaard houten bankje stond. Dat oogde neutraal, anders dan wat er nu staat. Een chaise longue is een bankje om in de lengte in je eentje op te gaan liggen, niet bepaald het symbool van verbinding. Bovendien, met koud weer krijg je er een koude kont van en als het geregend heeft moet je wachten tot het water is verdampt. Het is een handig in de markt gezet product om de politiek het gevoel te geven dat ze goed bezig zijn. De oorzaak van de sociale verkilling ligt volgens mij veel dieper, dat heeft veel meer te maken met wat wij als samenleving van waarde vinden. Wie weet een  onderwerp waar we als Aalsmeer Vandaag nog eens met haar op terug moeten komen. Graag willen we wethouder Alink bedanken voor het onbevangen gesprek dat we met elkaar voerden.

Joop

Foto’s archief AV/Arjen Vos