Oordelende raad zonder luisterend oor

Door: Joop Kok. (Beschouwing) Vorige week donderdag werd in een oordeelsvormende raad de Procesnotitie programma arbeidsmigranten 2024-2027 behandeld. Nou ja oordeelsvormend? De allereerste reactie van een raadslid was: “We zijn het er mee eens, de VVD wil vasthouden aan een maximum van 250 arbeidsmigranten op één locatie en zeker geen locaties in een woonwijk.” Niet een opening met ruimte voor de vorming van een oordeel. Dat lag voor de VVD al vast.

Dirk Biesheuvel van FlorAalsmeer had duidelijk op AalsmeerVandaag het artikel: Aalsmeer wil meer, de overheid minder arbeidsmigranten gelezen en vroeg: “Hoe staat de wethouder hier tegenover?” Fransen van GroenLinks bracht een nuancering aan: “Dat meer of minder kom ik in de stukken niet tegen, heb ik het goed dat de notitie over het huidig aantal arbeidsmigranten gaat of is er sprake van uitbreiding? En hoe integraal wil het college het migrantenvraagstuk bekijken? Alleen lokaal of ook landelijk? In dat geval zou ook de spreidingswet onderdeel moeten uitmaken van de discussie.”

Dorpskarakter
Dick Kuin Van Absoluut Aalsmeer sloot zich deels aan bij Fransen, welk deel, maakte hij niet duidelijk. Het aantal van 250 vond hij achterhaald. Dat was gebaseerd op het handhaven van een dorpskarakter, maar het Hornmeer Bedrijventerrein heeft volgens hem niets maar dan ook niets met een dorpskarakter te maken. Hij wilde dan ook  het aantal laten afhangen van de situatie. Sybrand de Vries van D66 prefereerde een aan de Raad van State te verdedigen aantal. Argumenten die weinig indruk maakten op Dirk van Willegen van het CDA, die hield zich bij die 250. “Dat hebben we niet voor niets gekozen.”

Verbeteren huisvesting
Portefeuillehouder Sven Spaargaren gaf aan dat het puur, daar waar nodig, over het verbeteren van huisvesting gaat en dat men moeilijk uitspraken kan doen over meer of minder arbeidsmigranten. “Kijk onze sierteeltsector en aanverwante logistiek die heeft een bepaalde hoeveelheid werk en een vraag naar arbeidsmigranten en als wij als Aalsmeerders dat niet kunnen opvullen, ook niet met de omliggende gemeenten, dan wordt er een beroep gedaan op andere mensen. Dat zal toch een bepaalde trek blijven omdat we heel veel werk hebben. Daar kunnen we iets van vinden, maar of we daar invloed op hebben? Ik denk het niet.”

Kenniseconomie
Jelle Buisma van de PvdA sprak zijn verwondering uit dat we de arbeidsmigrant alleen maar vanuit een economisch perspectief bekijken en dat hij als verdienmodel leidend is geworden. Hoe vinden we het dat arbeidsmigranten worden aangetrokken omdat dat goedkoper is dan het  ontwikkelen van een robot? Als we het in kennisland Nederland over kenniseconomie hebben, is dit dan de meest geschikte keuze om te maken? Moeten we dat wel faciliteren? “Hoe kijken mijn raadscollega’s daar tegenaan,” was zijn vraag. “Vanuit de PvdA gesproken, snap ik deze woorden wel,” sprak Kuin, “we hebben in het hele land heel veel arbeidsimmigranten en die mensen hebben recht op allerlei voorzieningen, het zijn harde werkers. Dat is ons uitgangspunt om verder te bouwen, prima.”

Een antwoord waaruit bleek dat hij niet begreep wat Buisma bedoelde en dat hij niet weet dat eenzelfde strekking is terug te vinden in de toespraak van minister Karien van Gennip bij de aanbieding van het rapport Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 en dat zij lid is van het CDA.

Sturende functie
Om de woorden van Buisma nog eens te onderstrepen, stelde Fransen opnieuw de vraag of het wel juist is om iedere vraag vanuit de markt naar arbeidsmigranten, te accorderen. Worden we er als economie wel beter van dat je op korte termijn het verdienmodel van laagwaardig werk inzet omdat het er nu eenmaal is, of moet je zeggen: ‘ja daar hebben we als overheid toch een sturende functie in’? Hij vond dat dat ze daar als raad goed over na moesten denken. Wat de huidige situatie betreft was hij er uiteraard voor om de arbeidsmigrant met een welzijnsoog te bekijken.

Dirk van Willegen gaf aan dat het in deze notitie om de samenhang, zorg en welzijn, de integratie en registratie ging. Discussiëren over meer of minder arbeidsimmigranten en of dat goed is voor een kenniseconomie, daar ging het niet om. Hij snapte de PvdA dan ook niet.

Buisma, geïnspireerd door CDA minister Van Gennip, betoogde dat de 50.000 euro jaarlijks ten behoeve van de uitvoering van de plannen, uiteindelijk vooral ten goede zal komen aan het gewin van de uitbater. Opnieuw bleek Kuin de ware bedoelingen van zijn woorden niet te snappen. “Maar als wij niets doen dan denk ik dat dat gemeenschapsgeld aan meervoud uitbetaald moet worden aan de narigheid die we op moeten ruimen,” reageerde hij.

Sybrand de Vries sloot zich aan bij het CDA en gaf aan dat de door Buisma en Fransen opgeroepen discussie plaats moet vinden bij de invulling van de plannen die worden gepresenteerd naar aanleiding van de procesnotitie en de discussie in het kader van de omgevingsvisie en plannen. Een voorstel dat er vanuit gaat dat je plannen en invullingen kunt ontwikkelen zonder dat er impliciet een visie aan vooraf zou kunnen gaan. Een wat doorgeschoten technocratische manier van denken.

Heel links en weinig zeggen
Buisma reageerde met een statement: “De bron van waarom we dit soort dingen aanbrengen is dat we niet zo graag over processen willen praten maar over mensen.” Wat hij hiermee wilde bereiken, geen idee. Van Willegen reageerde: “Dat is nou precies wat de heer Buisma zegt, mijnheer Roemer heeft in gesprek met arbeidsmigranten een heel stuk gemaakt over hoe we met arbeidsmigranten moeten omgaan, dat verwerken we in een procesnotitie en dan zegt ie: “We moeten met arbeidsmigranten gaan praten, om het te gaan regelen.” Ja daar heeft de heer Roemer al volop zijn energie ingestoken dus ik vind het een beetje proberen heel links te zijn en weinig zeggen.”

Op 1 februari wordt de procesnotitie in de raadsvergadering besproken.

(Foto’s archief AV/Arjen Vos)