Wim en Jaenet dansend door het leven

Door: Arjen Vos. Zonder overdrijven kan gezegd worden dat het vorige week een feestweek was voor de familie Hutters-de Waaij. Het echtpaar zelf vierde haar 60 jarig huwelijk en een dag later trouwde een kleinzoon.

De burgemeester kon het deze keer lopend af met de bloemen. De deur van de (levensloopbestendige) woning op het voormalige spoorwegemplacement zwaaide rond het middaguur van woensdag 1 oktober gastvrij open om de felicitaties in ontvangst te nemen. Het zeer kwieke echtpaar, maar ook de zoon en dochter hadden uitgekeken naar het moment. Niet in de laatste plaats omdat dochter Patricia secretaresse is geweest van Gido Oude Kotte. Het weerzien was allerhartelijkst.

Gouden handdruk
Maar vandaag stond het bruidspaar centraal en kreeg de burgemeester van verschillende kanten tal van wetenswaardigheden uit het leven van het geboren en getogen Rotterdamse stel over zicht uitgestort. Jaenet de Waaij en Wim Hutters trouwden op jonge leeftijd; zij was zeventien, hij twintig. Zijn carrière speelde zich af bij IBM, eerst in hun geboortestad maar later via Amsterdam en Schiphol naar Uithoorn. “Wij kwamen in 1972 in de Mendelstraat wonen. In 1995 kreeg ik een gouden handdruk en begon mijn pensioen. Ik was toen vijftig,” aldus de bruidegom die eraan toevoegt dat hij inmiddels langer pensionado is dan dat hij gewerkt heeft. Echtgenote Jaenet erkent ruiterlijk dat het hen niet bepaald tegengezeten heeft: “Ja, wij hadden een riant leven.”

De bruid die was opgeleid als coupeuse en eigenhandig haar trouwjurk destijds vervaardigde, is later in Aalsmeer werkzaam geweest op de orchideeënkwekerij van Van Zijverden op de plek waar nu bedrijventerrein Hornmeer gevestigd is. De familie trekt al 54 jaar in de winter naar het Oostenrijkse Westendorf om te skiën. “Altijd dezelfde plek, eerst met de kinderen, later ook met de twee kleinkinderen.”

Gestrikt voor het corso
Wim heeft na zijn pensionering bepaald niet stilgezeten. “Al vrij snel kwam ik in het bestuur van het bloemencorso terecht waar mij op de eerste vergadering duizend namen werden voorgeschoteld. Er werd me verteld dat ik rondleider van toeristen zou worden maar ondertussen strikten ze me als secretaris en maakte ik weken van 80 uur. En het bleek in de zomermaanden zo druk dat we in die tijd niet op vakantie konden. Na de zomer trouwens ook niet want dan moesten we evalueren.”

Niet eerlijk
Waar je het woord ‘bloemencorso’ ook laat vallen, altijd gaat het over hoe jammer mensen het vinden dat het niet meer bestaat. Wim Hutters is er duidelijk over: “Er werd in die tijd veel veilingpersoneel ontslagen. Om dan wel geld in een corso te stoppen, voelde niet eerlijk. Het kostte heel veel geld. Was er plots een omleiding in Amsterdam, moest er een pijlwagen worden gehuurd waar we dan een rekening van 5000 euro voor kregen. Verder werden er veel bloemen van de wagens gestolen en liep de publieke belangstelling langs de route ook flink terug.”

Prestaties van formaat
De kwiekheid die het echtpaar uitstraalt is te verklaren zo blijkt tijdens de tweede ronde koffie/thee/bonbons. Al dertig jaar danst het stel wekelijks bij Fokker in Hoofddorp. Ooit een verjaardagscadeau van Wim aan Jaenet maar zo goed bevallen dat ze het presentje nog steeds iedere donderdagmiddag dankbaar ‘uitpakken’. Een andere prestatie van formaat is de fietstocht die de twee een jaar of tien geleden ondernamen. “In drie weken tijd hebben we toen een rondje Nederland gefietst. We hadden 1300 kilometer op de teller, een prachtig avontuur.”

(Foto’s: Arjen Vos)