Radiomaker en journalist Jan Peterse (1943-2014) overleden

Woensdagmiddag is radiopresentator en journalist Jan Peterse overleden. Hij is 71 jaar geworden. Jan was een voorkomend, aimabel mens, met een zachte glimlach en fijne humor. Hij heeft een zwaar leven achter de rug. Op het laatst had hij longkanker en onlangs bleken er uitzaaiingen te zijn naar de hersenen. Tot begin februari bleef hij zich van zijn beste kant laten zien. Aan het werk. Doorgaan. Toen lukte dat niet meer en zijn toestand ging snel achteruit.

Jan was hoofdredacteur van Radio Aalsmeer en freelance schrijver van de Nieuwe Meerbode. Bij de radio lag zijn hart. Hij was medewerker van het eerste uur, en al actief vóór de lokale radiozender in 1991 de lucht in ging.

Hoofdredacteur
Eerst was Jan redactiemedewerker van het sportprogramma van Radio Aalsmeer. Later maakte hij columns, ging hij presenteren en werd hij hoofdredacteur, tot het einde toe. Dat alles als vrijwilliger, zoals dat hoort bij de zender.

Sport had van begin af aan zijn bijzondere interesse. Onder zijn impuls kwamen er verkiezingen voor sportman, sportvrouw en sportteam van het jaar. Hij was live een fanatiek verslaggever bij het Profindoorgala, een profwielerkoers over 100 km die in de jaren negentig binnen de veilingmuren verreden werd. Zijn bezieling kwam eveneens naar voren in zijn medewerking aan Halte Zwarteweg, een programma verzorgd door mensen met een handicap, maar bedoeld voor iedereen.

Passie voor jazz
Zijn passie voor jazzmuziek liet hij ook doorklinken op de radio, zoals in het programma Pennies from Heaven. Hij was verder medeorganisator van de muziekavonden onder de noemer Jazz aan de Amstel, eerst in Uithoorn en later in het Parochiehuis in Aalsmeer.

In de jaren negentig werd hij freelance medewerker van de Nieuwe Meerbode. Hij schreef jarenlang zijn bijdragen voor meerdere edities van het weekblad. Ook voor het gebied de Ronde Venen, waar hij woonde, aan de Amsteldijk. Hij maakte jarenlang de Tour de France-specials van de krant. De laatste jaren werkte hij alleen nog voor de Nieuwe Meerbode hier, ook omdat in Aalsmeer zijn interesse lag.

Tweede thuis
Jan voelde zich Aalsmeerder en de studio van Radio Aalsmeer was zijn tweede thuis. Niets was hem te veel. Achter de microfoon, zonder de spotlights, kon hij zich verreweg het beste uiten. Vergeleken daarbij waren zijn krantenstukken plichtmatigheden die hij deed om wat geld te verdienen. Hij was een bevlogen radioman, die moeilijk nee kon zeggen. Wat hem gevraagd werd, nam hij op zich en hij volbracht het. Hij was trouw en kende zijn verantwoordelijkheid.

Tekenend was de gemeenteraadsvergadering van 19 december vorig jaar. Na afloop gingen de raadsleden naborrelen en de journalisten vertrokken naar huis. Het was, na vier uur vergaderen, kort voor middernacht. Jan vertelde dat hij nog aan de bak moest. Want de volgende ochtend half negen moest hij zijn stukjes voor de Nieuwe Meerbode inleveren, vanwege de vervroegde deadline voor kerst. Op 23 december stonden zijn verhalen keurig in de krant. Ze besloegen tweederde pagina. Het móést hem lukken en het wás ook weer gelukt.

Spijkerpak
Op 23 januari zat hij voor het laatst zelf bij een raadsvergadering. “Jan Peterse was voor mij die rustige man in spijkerpak die steevast op het hoekje van de kleine perstribune zat,” stond burgemeester Jobke Vonk gisteravond voorafgaand aan de raadsvergadering kort stil bij zijn overlijden. Ze bracht hem in herinnering als auteur van “nauwgezette beschrijvingen van raadsvergaderingen”.

Jan zat daar inderdaad altijd, op het hoekje. Zijn vaste plek. Gisteravond stond er op tafel een ingelijste foto van hem met daarbij een condoleanceregister, waarin de aanwezigen een afscheidswoordje kwijt konden.

Je durfde het niet in je hoofd te halen op zijn stoel plaats te nemen. Dat was trouwens onmogelijk, omdat hij altijd als eerste journalist aanwezig was. Na afloop sloop hij ook als eerste weg, maar nooit voor de laatste hamerklap voor de voorzitter. Op elke, meestal te lange, vergadering kwam hij met gevatte, ironische opmerkingen, waarmee hij de moed er bij ons inhield.

Op achtergrond
Nee, Jan was niet een journalist die kritische, scherpe stukken afleverde. Evenmin was hij een briljant stilist. Hij schreef lange stukken waarin hij erop uit was plaatsgenoten netjes te informeren over wat er in de gemeenteraad zoal gebeurt. Hij vatte samen, steeds zoekend naar de grote lijn. Namen noemde hij bijna nooit en citaten gebruikte hij sporadisch.

In de Nieuwe Meerbode van 6 februari stond voor het laatst een artikel ondertekend met zijn naam. Het stond op pagina 16 onderaan. Dat was misschien symbolisch voor hem. Jan kwam het liefst niet in beeld. Een naam onder zijn stukken vond hij maar niks. In het openbaar was hij vooral stil en vooral op de achtergrond.

Kroketten
Maar Jan wás er wel. Altijd. In 22 jaar heeft hij als radioman nooit een uitzending gemist. Zoals hij als journalist ook nooit een raadsvergadering verzuimde. Als er overeenkomstig de gemeentelijke gewoonte om klokslag elf uur kroketten gepresenteerd werden, hapte hij soms toe. Maar hij kon ze net zo goed met rust laten. Bescheiden als hij was, in alles.

Jan Peterse wordt dinsdagmiddag in De Kwakel gecremeerd.

Han Carpay

● Met dank aan Lennart Bader, Cees Wijnen, Dirk Box, Luuc van der Ouw en Arjen Vos
● Klik hier voor het in memoriam op de website van Radio Aalsmeer, dat ik mede als bron gebruikt heb

Foto's: boven Jan Peterse op zijn voorlaatste gemeenteraadsvergadering op 9 januari (foto Arjen Vos), onder bij de open dagen van Radio Aalsmeer eind september vorig jaar (foto Radio Aalsmeer/Judith Keessen)