‘Radio kan voor veel mensen tederheid brengen’

Elke zondag wordt op deze plek een stem van de radio 'zichtbaar' gemaakt. Zoveel vrijwilligers bij Radio Aalsmeer die achter de microfoon of de knoppen zitten en onzichtbaar blijven voor de buitenwereld. 'Daar moeten we verandering in aanbrengen,' dacht Anna Maria Mantel die ze stuk voor stuk besloot op te zoeken en te interviewen. Vandaag laat Sem van Hest iets van zichzelf zien.

naam:  Sem van Hest
programma:  Sem op zaterdag, op zaterdag van 11 tot 12 uur

functie: programmamaker 
werk: docent toeristische topografie bij de World Travel School

Sfeer: een stapel chocoladekoeken. Op de achtergrond Paolo Conte en bij de deur een bordje met de woorden Oost West, Thuis Hest.

Wat maakt je radioprogramma zo leuk? Mijn vaste lijn is mooie muziek uit de jaren 40 tot en met 70. Waar ik uit mag putten is zo’n prachtige caleidoscoop aan muziekkleuren. Pop, jazz, dixieland, blues, Franse chansons, swingende big bands. Natuurlijk ook muziek met agressie tegen de bestaande machtsstructuren van die tijd. Collega Marcel van der Velde zei het eens mooi: “Sem op Zaterdag zet ik altijd aan om wakker te worden.”   

Hard Metal ligt me niet. Is ook niet van de tijd waaruit ik kies. House vind ik wel leuk om op te dansen. Maar dat is meer entertainment voor in de disco. Ik ben een omnivraat wat betreft muziek. Echt een stemmingenmens. De stemming maakt mede de muziek die je hoort.

Eerst draaide ik ook vaak muziek uit de jaren 30. Maar dat heb ik een beetje opgegeven. Liever kies ik dan voor een variant van dat lied uit de jaren 60. Heeft te maken met de kwaliteit van het geluid. Niet continu krakerige platen want anders haakt de luisteraar van nu af. Deze genieten zeker ook van mijn programma. Ze vinden het wel lekker om eens goede kwaliteitsmuziek van toen te horen.

Specials
Ik heb soms specials, Vorige week bijvoorbeeld een heel programma over Elvis. De King of Rock. Sommige van zijn liedjes zijn zo poëtisch, dat is geen rock meer. Heel mooi was ook mijn uitzending over de Beatles. Met Jan van Veen. Dat was erg leuk. Jan had een aantal dingen uitgewerkt. Hij had bijvoorbeeld een opname waarbij alle instrumentale gedeeltes waren weggelaten. Dan hoorde je alleen de stemmen van die vier jongens. Pas op zo’n moment merk je hoe zuiver die stemmen zijn. Die worden soms overschaduwd door de beat die erin zit. Dan hoor je ook hoe goed de structuur van het lied is en de zuiverheid van de harmonieën.

Nee, ik heb geen specifieke groep luisteraars. Het is muziek. Dat is mijn lol. Ik start met de titel van een lied en daar probeer ik een verbindende tekst in te brengen. Een verhaaltje. Misschien dat een enkeling het oppakt. Mijn broer Peter in California pakt dit op. Maar die vind het natuurlijk leuk om zijn broer in Nederland te horen. Mijn Amerikaanse neef en zijn gezin luisteren ook vaak naar hun Dutch uncle op Radio Aalsmeer!

In de loop van de week bereid ik me voor op de uitzending. Ik zet alles op een usb-stick en dan heb ik mijn volgorde al vaststaan. Volgende maand bij de techniekworkshop hoop ik te leren hoe ik met lp’s kan werken.

Waarom ben je bij de radio?
Er is maar één reden voor: ik vind het leuk! ik zou ook kunnen zeggen: dan hoef ik het huishouden niet te doen. Het meest essentiële is: deze tijdsinvulling geeft zoveel lol. Dát is waarom ik radio maak.

Hoe begon je bij Radio Aalsmeer?
Ik kwam Radio Aalsmeerder Joop de Ruiter in 2014 tegen bij een bijeenkomst van de wijkraad van Aalsmeer-Oost. Ik zei: ”Goh radio. Wat leuk.” Joop vertelde dat ze in september opnieuw gingen beginnen met een nieuwe programmering.

Ik dacht: ik ben geen technicus. Ik kan dat niet. Men zocht iemand voor de muziek van de jaren 30/40/50. Maar ik dacht ook: ik wil dat! Het ging om OPA. Oftewel het Ouderen Programma Aalsmeer. Ik zei :”Ik ga het geen OPA noemen. Ik voel me geen OPA en ik bén geen OPA” In het begin was ik stikzenuwachtig. Dat is het leuke van het leven… dingen doen die je nooit eerder hebt gedaan. De eerste drie à vier uitzendingen heeft Cock Bareuh me nog geholpen. Daarna ging het vanzelf. Techniek en presentatie.

Het radiogevoel
Ik hoop dat mijn programma steeds meer een genot is voor het oor en steeds meer informatie geeft. We hebben het niet altijd door, maar radio kan voor heel veel mensen tederheid brengen. Luisteraars in moeilijke omstandigheden krijgen nét dat zetje om weer op het pad te komen waar ze zelf niet op konden krabbelen.

Ik waardeer ook hun muzieksmaak en de muziek van deze tijd. Adele en Anouk zijn van die kanjers. Daar kom je pas later achter. Dan denk ik: hè, wat jammer dat ik er dan niet eerder achter ben gekomen. Zelfs de Toppers hebben soms dingen waarvan ik denk: “Dat is goed.” Terwijl het helemaal niet mijn smaak is.

Venlo
Dat is mijn grootste eigenschap. Ik kan me nog zo goed voorstellen hoe het voelde toen ik jong was. Volgens mijn moeder lijk ik op mijn grootvader. Ik heb hem niet gekend maar volgens haar was het een lieve zachte man. Ik heb twee zussen en een broer. Mijn wiegje stond in Venlo.

Er zijn veel overeenkomsten tussen Venlo en Aalsmeer. Het is ook een tuinbouwplaats. Mensen die werken met grond en aarde daar zit een andere drive in. Die herken ik wel. Niet dat het goed of slecht is.

Wat is je radioblunder?
Ik maak elke dag fouten, anders werk ik niet. Mijn grootste blunder? Dat ik vergeet de schuif te sluiten terwijl ik net commentaar gaf op een ander. Oeps, foutje, bedankt. Nee, ik ben niet bijgelovig. Ik ben iemand die het liefst op een vrijdag de dertiende onder een ladder loopt.

Wat maakt een programmamaker goed?
In mijn ogen als hij vooraf weet wat hij wil. Je zit in een bepaalde tijdsdruk. Belangrijk is het om open te staan en om onderzoek te doen. Ik probeer altijd weer iets nieuws. Natuurlijk heb ik nog plannen. Je hebt een primeur: er komt waarschijnlijk een talentenjacht met Aalsmeers talent live op radio Aalsmeer!

Door het radio maken kom je er ook achter hoeveel talent er in Aalsmeer is. Daar sprak ik collega Marcel over en hoogstwaarschijnlijk gaat men daar in de  bestuursvergadering van 1 december een fiat voor geven.

Wat is je favoriete Radio Aalsmeer-programma?
Er zijn er wel een paar. 'The Friday Zone' heb ik ontdekt door het vorige AalsmeerVandaag-interview. 'Nerd Alert' op de zondag vind ik grappig. Ik luister naar Joke Wegman als ik tijd heb. Haar muzieksmaak lijkt op die van mij.

Wie zijn je radiohelden?
Ooit was er het programma 'Muziek Mozaïek' van Willem Duys.  Dat was op de zondagmorgen. Hij was erg pedant en het was een beetje gezever. Maar wát een oor had hij!

Waar ik veel respect voor heb is Kim Maarse. Dan denk ik: “Meid wat zit je goed in elkaar. Wat doe je dit fantastisch.” KIM LEEFT! Ik vind het een kanjertje. Cock Bareuh is ook goed. Hij is wat ruig maar hij heeft een blanke pit. Hij wordt echt onderschat.

Ooit zag ik radioman en producent Cees Schrama live bij zijn programma 'Tros-Sesjun'. Hij had wat papieren uitgeschreven. Het kwam er allemaal zo vlekkeloos uit. Hij had zijn zaakjes op orde en bleef heel bescheiden. Daar hou ik wel van. Niet op de borst kloppen. Ik ben ook bescheiden. Daar moet je het mee doen.

Wat mis je bij Radio Aalsmeer?
Robin Schouten had het in zijn interview over het gemis van een soulprogramma en ik dacht: “Potverdorie hij heeft gelijk.” Ja, natuurlijk moeten er dan een aantal vrijwilligers bij. Maar vind die maar eens.

Tekst Anna Maria Mantel, foto Arjen Vos