Jan Maarsen: ‘Er is altijd wel ergens hulp nodig’

Door: Leni Paul. Deze maand zal het Moederdagboeket van de plaatselijke afdeling Groei&Bloei van de Koninklijke Maatschappij voor Tuinbouw-en Plantkunde worden uitgereikt aan Jan Maarsen. Daar hijzelf maar ook Miekje Hoffscholte, altijd betrokken bij de feestelijke handeling op de dag van de Geraniummarkt, niet aanwezig kan zijn, wordt de plechtigheid verschoven naar 22 april en is als locatie voor de Historische Tuin gekozen.

Toen de landelijke vereniging, de Koninklijke Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde 125 jaar bestond besloot de afdeling Aalsmeer ieder jaar een prijs uit te reiken aan de man of vrouw die zich in het voorafgaande jaar belangeloos had ingezet voor de medemensen. Met een oorkonde en een boeket wordt nu al tien jaar deze traditie gekoesterd en dit jaar valt de eer te beurt aan Jan Maarsen. De vader van de te huldigen Jan was een Maarsen, zijn moeder een Maarse.

En dan wordt Jan, zijn hele leven Jantje genoemd vanwege zijn kleine postuur, ook nog geboren op de Uiterweg. Aalsmeerser kan het bijna niet.

Liefhebbershart
Jan gaat na de openbare school in de Rozenstraat naar de plaatselijke Ulo, gevolgd door een opleiding op de Middelbare Tuinbouwschool, die onder leiding stond Van dr. Wasscher. Jan Maarsen, die deel uitmaakt van de Doopsgezinde gemeente, trouwt met Mary, een Amerikaanse vrouw uit de Doopsgezinde Gemeente aldaar die als ‘trainee’ naar Aalsmeer kwam. “Mary kwam, ging werken bij Jelly Barendsen en bleef hier en inmiddels zijn we alweer 52 jaar getrouwd.”

Wat ben je gaan doen na de Middelbare Tuinbouwschool? “Thuis kweekten we seringen en het kwekersvak trok mij ook. We hadden een bijzonder soort thuis, dat was de Prinses Beatrix, maar de handel moest hem niet, die had toch liever Stepman en andere meer bekende soorten. En ik ben van mijn vroegste jeugd bezig geweest met het griffels snijden van de sering.”

We krijgen plantkundige, gedetailleerde verklaringen van het begrip griffels snijden en daaruit komt naar voren dat enten en griffels snijden een specialistische en onvermijdelijke handeling is, een onontbeerlijk werkje wil je dit typisch Aalsmeerse gewas tot een fraai geurende snijbloem laten groeien en bloeien.

Jan is duidelijk een kweker met een liefhebbershart en nadat hij zijn bedrijf had beëindigd (“ik heb nog wel een kas achter mijn huis waarin ik van alles kweek”) werd het geen stilzitten achter de Geraniums. Hoewel hij voor het kweken van dit gewas op de Historische Tuin ook zijn vaardige hand niet omdraait. “Er is genoeg te doen,” aldus Jan die zich vanaf de eerste dag na zijn pensionering heeft ingezet voor het werk op de Historische Tuin. “Zolang de tuin bestaat ben ik er dagelijks bezig en ben eigenlijk overal inzetbaar.”

Jan en Mary wonen op de Oosteinderweg op de grond waar het familiebedrijf stond. “In onze kas heb ik ruimte beschikbaar gesteld voor opslag van spullen voor Ethiopië. We hebben met onze kerk contact met dat land en ook werd het een verzamelplaats voor spullen voor vluchtelingen uit diverse landen. Mijn dochter Saskia zet zich daar ook al jaren voor in.”

Op veel plaatsen inzetbaar
Maar die werkzaamheden op de tuin? Jij bent de enige van de tientallen vrijwilligers die elke dag, het gehele jaar door, aanwezig is en vrijwel geen dag verzuimt. Het moet voelen of je nooit met pensioen bent gegaan. “De Historische Tuin is fantastisch. We gebruiken bij de werkzaamheden nog een ouderwets oliestelletje. Ik heb dat werk destijds overgenomen van Kees Keessen. En ook voormalig seringenkweker Dirk Weening was hier actief. Ik ben op veel plaatsen inzetbaar, bijvoorbeeld bij de Hibiscus, de fruitbomen die moeten worden gesnoeid en geënt. We mogen als Aalsmeer blij zijn met de Historische Tuin. Ik kwam hier trouwens al toen Willem, Aaltje en Aagje er nog woonden.”

Warme banden
Het is niet het enige vrijwilligerswerk, want bij de bazar van de Doopsgezinde Kerk zorg jij voor de aanvoer van de planten. Coos Buis is er voor de bloemen, maar jij zorgt voor de tientallen planten die worden aangeleverd door de kwekers. En dan maak je nog deel uit van het kerkkoor van de Doopsgezinde Commissie die sinds 1989 uitwisseling heeft met leden van de evangelisch-Lutherse kerk in voormalig Oost-Duitsland en warme banden onderhoudt met deze zustergemeente. “Ja, daar hebben we bijna 25 jaar contact mee en we zijn daar ook diverse malen aan het werk geweest. “

Je was ook een bekende Aalsmeerse sporter die zich verdienstelijk maakte op het gebied van handballen. Ook je vrouw zit duidelijk niet stil, Zij hield tot voor kort lezingen over de Amish-gemeenschap en de Doopsgezinden in haar geboorteland. Ook schreef ze een kookboek met specifieke recepten van deze Amerikaanse bevolkingsgroep.

Een succesnummer in je vrijwilligerswerk werd ook het zogenaamde insectenhotel. “Dat is een geweldig goed idee geweest van mijn zoon Howard. Uit sloophout maken we die huisjes, op de tuin hebben we er eentje staan en ook in particuliere tuinen zijn ze gewild. We verkopen ze en de opbrengst wordt helemaal afgedragen aan KiKa. De hotels staan bij mij in de schuur.”

Iedere dag is voor de opgewekte Jan Maarse een werkdag maar wel op vrijwillige basis. Het bestuur van Groei&Bloei maakte dan ook begrijpelijkerwijze de keuze voor Jan Maarsen om het Moederdagboeket aan uit te reiken. Op zaterdag 22 april wordt Jan op zijn Historische Tuin letterlijk in de bloemetjes gezet.

(Foto’s Jaap Maars)