“Je zou Aalsmeerders met Westlanders moeten kruisen: Westlanders zijn zakelijker, Aalsmeerders meer liefhebbers”
![](/Media/Default/Bekenden/jan%20v%20doesburg-7497.jpg)
U bent al geruime tijd gepensioneerd. Met de vele kunstvoorwerpen in uw ruime huis en uw eigenhandig onderhouden grote tuin vol bijzondere gewassen ontbreken tot nu toe de spreekwoordelijke Geraniums om achter te zitten.
“Ik heb echt geen tijd om me te vervelen.”
U had een indrukwekkende loopbaan in de tuinbouw. Hoe is die verlopen?
![](/Media/Default/Bekenden/doesburg-7506.jpg)
Inmiddels hebt u ook uw steentjes bijgedragen aan de diverse Floriade's.
“In 1972 was ik voorzitter van de internationale jury van Floriade 1972. Daar zagen we voor de eerste keer anjers uit Columbia en ik was erg onder de indruk. Zulke mooie, grote anjers hadden we nooit gezien. Ik was er voor om die in het land van herkomst eens te gaan bekijken en de concurrentiekracht van die gebieden te peilen. Er kwamen in die tijd toen al producten uit Israël op de veiling en met kwekers en bestuurders kwamen in die jaren de reizen naar de diverse verre productielanden op gang. Zo bezochten we Colombia, Ecuador, Israël en Zuid-Italië.”
Er was toen inmiddels al import toegelaten op de toen nog geheten VBA. Die stap: ja of nee tegen import had destijds wel wat voeten in de aarde.
![](/Media/Default/Bekenden/doesburg-7504.jpg)
Achteraf zeg ik nu, we hadden er meer aan moeten doen, zeker meer aan het productieonderzoek om dat op peil te houden. Maar het werd allemaal wat afstandelijker. In mijn tijd kwamen er op onze gewassenmiddagen op het Proefstation in de Linnaeuslaan altijd heel veel kwekers af en ditzelfde gold ook voor de maandelijkse open dagen waarop proeven konden werden bekeken. Dat is toen op een gegeven moment allemaal verdwenen.”
In een spraakmakend interview in de nog steeds veelvuldig geraadpleegde VBA-agenda 1987 die dankzij de helaas dit voorjaar overleden Han Carpay tot stand kwam zei u: “In 2012 hebben we nog één veiling, organisatorisch één veiling met aanvoer- en verkoopplaatsen, aan elkaar gekoppeld, zodat inkoop op verschillende plaatsen kan gebeuren.” Dat was een heel opmerkelijk geluid in die tijd. U had, nu een kleine 30 jaar geleden, wel een erg vooruitziende blik.
(gulle lach) “Ja, maar ik zei dat toen omdat het coöperatieve karakter in die jaren al sterk onder druk stond. Het was onvermijdelijk dat men op een andere manier de zaken anders zou gaan organiseren. En dat is ook gebeurd. Het was ook nodig, maar in die jaren 80 was er nog niet voldoende afstemming van beleid en dan denk ik alleen maar aan praktische zaken zoals de verschillende bemiddelingsbureaus, de verschillende stapelwagens, de automatisering. Maar ja, bepaalde mensen wilden toen nog niet van een fusie horen. Wie dat waren? Nee, ik noem geen namen. Ik herinner me wel dat toen de zaak was beklonken en FloraHolland een feit was, ik werd gebeld door veilingvoorzitter Bernard van Oostrom die me toen zei, wat jij in 1987 pas over 25 jaar voorspelde is inmiddels realiteit geworden.”
Van oudsher wordt er, al dan niet lacherig of serieus, gesproken over de fundamentele verschillen tussen Westlanders en Aalsmeerders. Waar of niet waar?
“Ik denk dat er een kern van waarheid in zit. Ik zeg wel eens: je zou Aalsmeerders met Westlanders moeten kruisen. Westlanders zijn zakelijker, Aalsmeerders zijn meer liefhebbers.”
![](/Media/Default/Bekenden/doesburg-7503.jpg)
Volgt u de zaken in de tuinbouw nu nog in deze tijd?
“Ja, op afstand. Ik krijg altijd het veilingblad Grow. Eerlijk gezegd vind ik dat te veel glossy met te weinig nieuws over de veiling en de sector zelf. Ik verdiep me meer in het Historisch Nieuwsblad, het blad Collect en Groei en Bloei dat ik als erelid van de KMTP nog altijd krijg. En om in de huidige tijd in Nederland bloementeler te zijn vraagt dat meer creativiteit en marktgerichtheid dan ooit.”
Tekst: Leni Paul
Foto's boven: Jan van Doesburg in zijn tuin aan de Linnaeuslaan (foto's Arjen Vos) daaronder: in de jaren '80 met wijlen echtgenote Sandrine, ontmoeting met keizer Akihito van Japan en koningin Beatrix in Parijs (foto's privé-archief Jan van Doesburg) Klik op de foto's om te vergroten.
97
3 reacties
Een mooi geschets beeld van een belangrijk deel van onze gezamenlijke geschiedenis in de sierteelt. Jan, bedankt hiervoor.
wat heeft mijn zwager, wijlen gerrit kooij veel met u opgehad, jullie hebben veel bijgedragen aan het coöperatieve gevoel in aalsmeer als in de hele wereld. ik heb veel respect voor jullie beiden. wens u veel gezondheid toe.