Hoe is het nu met… Jaap Tromp?

Door: Leni Paul. In het Noord-Hollandse Bergen geboren, maar al in zijn eerste levensjaar verhuisd naar Aalsmeer. En we kunnen Jaap Tromp, met hem terugkijkend op zijn negentigjarig leven wel rangschikken op de lijst van ‘bekende Aalsmeerders’.
Nu gehuisvest in Zorgcentrum Aalsmeer is hij graag bereid terug te blikken op zijn leven dat zich voor een groot deel heeft afgespeeld in Aalsmeer-Oost.

Dokter Oei: stimulans
“Ja, ik ben een echte Farregatter. We woonden naast het Oosterbad op een kleine boerderij. Lagere school bij meester Buisma, daarna  plaatselijke Ulo A en B en toen naar de school voor bouwkunde in Amsterdam.” Een bewuste keuze, architect worden? “Ja, van jongs af aan voelde ik voor dat vak en de aanzet daartoe werd indirect gegeven door dokter Oei, onze huisarts. Die was goed bevriend met professor Berghoef, de Aalsmeerse architect en toen ik later in Amsterdam mijn diploma had gehaald kon ik dankzij bemiddeling van dokter Oei terecht op het kantoor van Berghoef. Ik begon op de tekenkamer en kreeg daar alle kans me op te werken. Van de tekenkamer werd ik chef en medewerker architect. Prachtig, ik kreeg alle kansen en werd betrokken bij vele bouwwerken in Aalsmeer, zoals de nieuwbouw bij de veiling VBA, de verbouwing van Bloemenlust, de Linnaeuslaan, de Rabobank, veiling, de All Out-kantine. Na twaalfeneenhalf jaar ben ik voor mezelf begonnen en had ik mijn eigen architectenbureau dat ik nog steeds heb.”

En bouwde je door het hele land? “O, ja. Ik heb bijvoorbeeld bijgedragen aan het ANWB-gebouw in Den Haag, om maar iets te noemen. Ik werkte toen nog bij Berghoef.” Je hebt duidelijk je stempel op diverse Aalsmeerse gebouwen gezet. Sinds jij, inmiddels negentig jaar, niet meer daadwerkelijk in de bouw werkzaam bent, hoewel je nog steeds je eigen bureau hebt, wordt en werd er op grote schaal in Aalsmeer gebouwd. Volg jij een en ander nog?

Elke dag op de fiets
“Ja zeker, ik ga er sinds ik hier in het Zorgcentrum woon, zowel ‘s ochtends als ‘s middags op uit met mijn scootmobiel. En dan zie ik ook gebouwen waarvan ik denk, moet dat nou. Zoals bijvoorbeeld het verdwijnen van de Rabobank, waar nu toch dat grote supermarktgebouw is verrezen. Echt vreselijk. En neem al die grote huizen op de Buurt die er helemaal niet passen.“ Tot op hoge leeftijd ben je actief geweest en betrokken bij de architectuur en niet alleen in Aalsmeer. Tromp bevestigt mijn opmerking en troont fotograaf en mij mee naar een grote fotocollage presentatie aan de wand van zijn kamer. “Dit was een wedstrijd, het ontwerp voor de burgemeesterswoning in Rotterdam. Ik had daar een gouden idee voor.” We krijgen een technische verhandeling en zien een fraaie kleurige afbeelding van een imaginair burgemeestershuis, deels met uitzicht op de haven, deels op de stad. “Dit was echt een schitterend ontwerp voor een huis. Trouwens, goeie burgemeester, die Aboutaleb. Mijn ontwerp werd als derde gekozen en helaas had een ander ontwerp de voorkeur. Jammer.” We kijken terug op zijn jeugd en Tromp noemt zich trots een echte ‘Farregatter’.

Echte Farregatter
“Het grootste deel van mijn jeugd heb ik in Oost gewoond. Naast het Oosterbad en ook het bad is door mij verbouwd.” En sport heeft ook altijd een belangrijke rol in je leven gespeeld. “O, ja, van jongs af aan. Ik handbalde met twee broers in Aalsmeer-Oost en ook mijn kinderen, twee zoons en twee dochters, hebben altijd gesport. Je ziet het (wijst op indrukwekkende scootmobiel, op handafstand van zijn bed) Ik ben nog altijd in beweging. Ik ga er nog elke dag op uit. Op deze elektrische fiets. Ik heb er een comfortabel kussen op gemonteerd.”

Tromp mijmert verder en kijkt terug op zijn uitgebreid sportverleden. De lijst van hoogtepunten en sportprestaties is lang. “ Ik deed ook aan hardlopen, was kampioen van Nederland op de vierhonderd meter, aan waterpolo waarbij ik keeper was bij poloclub Oosterbad en ook bij een Engelse poloclub. Ik werd zelfs gekozen in het Nederlandse jeugdelftal handbal en speelde ook in het zevental zaalhandbal, was ook eens kampioen estafette van Nederland. Ja, altijd enorm veel aan veel sporten gedaan, speelde in het seniorenelftal van de Nederlandse zaalhandbal en heb veel skiles gegeven in Oostenrijk en ook gegolfd in Amerika. Daar wonen een zoon en een dochter van me (peinzend). Amerika, prachtig land. Ik kwam er graag, heb er een echte originele cowboyhoed gekocht.” Met een elegante armzwaai wordt het genoemde hoofddeksel gepakt en op het hoofd gezet. Als op dit moment de muziek van Ennio Morricone met ‘Once upon a time in the West’ zou hebben geklonken zouden we ons met enige fantasie op de prairie in Once upon de West hebben gewaand

Geliefde keeper
Tromp kan eindeloos vertellen over de vele sportevenementen in zijn leven. Zo was er een uitwisseling met een Engels handbalteam en die zouden alleen hebben willen spelen als de toen nog jonge Tromp als keeper zou fungeren. “Ja, ik heb ontzettend veel beleefd. Zo had ik op een dag een handbalwedstrijd gespeeld en ging ik ‘s avonds een wedstrijd spelen in het Oosterbad. Nou, dat was te veel, in het ijskoude water en werd ik bevangen door de kou. Nee, dat was niet best, ik kon me nog met twee vingers aan de kant vasthouden.”

Naast de interesse voor de diverse vormen van sport heeft Tromp zich ook altijd sterk gemaakt voor de plaatselijke filmclub. “Ja, samen met Daan Offerman en Dirk Alderden ben ik altijd bezig geweest in die club. Mooie tijden en zoon Ton van Daan Offerman is nog steeds erg actief op foto-en filmgebied.” Je was korte tijd vertrokken uit het Aalsmeerse. “Ja, mijn vrouw is enkele jaren geleden overleden. Ze was vijf jaar ziek en werd verzorgd in Zorgcentrum Aelsmeer. Een erg zware tijd. Vijf jaar lang ben ik iedere dag naar haar toegegaan en ik bleef dan de hele tijd bij haar tot dat ze ’s avonds weer op bed werd gelegd. Ik woonde daarna even op de Veluwe en ook in De Kwakel, op een boerderij bij een vriendin in De Banken, maar zij ging een tijdje een zieke verzorgen en ik kon daar niet blijven. En nu zit ik dus hier, hartje Aalsmeer. Een goede kennis heeft zich er voor ingezet dat ik weer in Aalsmeer kon wonen. Die vond, Jaap Tromp hoort in Aalsmeer en zodoende zit ik nu hier in het Zorgcentrum. En ja, ik wil heel graag in Aalsmeer wonen, hier zijn mijn wortels.”

Foto’s Jaap Maars.