Geen kapper die hippe figuurtjes boetseert

Er mag inmiddels in de laatste dertig jaar enorm veel zijn veranderd in het centrum van Aalsmeer, het karakteristieke pand in de Dorpsstraat waar de familie Meijer al jaren woont en werkt, bleef dezelfde. Een gesprek met Tom Meijer, behalve ondernemer, een aardig mens die de familietraditie heeft voortgezet en daar nog lang mee hoopt door te gaan. 

In zijn kapsalon geen hoogglanzende afbeeldingen van superslanke dames met onwerkelijke kapsels of glamourportretten van heren à la George Clooney. Niks daarvan. Tom Meijer noemt zich dan ook geen stylist, coiffeur, hairdesigner of haarkunstenaar, hij is gewoon kapper, net als zijn vader en oom dat waren. Hij neemt de telefoon op met een opgewekt: 'een heel goede morgen' en dat geeft direct een positief gevoel.

De klantentrouw van zowel jong als oud is bij Tom Meijer groot en dat gold ook voor zijn vader en zijn oom, want Tom Meijer stamt uit een geslacht van kappers. Over zijn pand aan de Dorpsstraat zou al veel zijn te schrijven en Meijer die ochtend op zijn praat(kappers)stoel wijst op het uit 1890 daterende achterste deel van het pand.

“Precies weten we het niet, misschien is het nog wel ouder. Er schijnt hier heel vroeger, eind van de vorige eeuw, een Joodse slager, ook een Meijer, afkomstig uit Amsterdam, te hebben gezeten. Er zijn nog tegeltjes uit die tijd hier in de zaak te vinden en dat was zo omstreeks eind van de vorige eeuw. Daarna waren hier ook altijd slagers gevestigd. De Boer, later Van de Poppe. Het pand was toen al verbouwd. Een bepaalde stijl, want ook slager Maarse in de Zijdstraat heeft zo'n gevel.”

De voorouders van Tom Meijer waren afkomstig uit Amsterdam en daar zaten verscheidene kappers bij. “Mijn vader kon mooi vertellen dat hij klanten moest inzepen in een zaakje op de Rozengracht. In 1955 is hij naar Aalsmeer gekomen, want een oom was al kapper in Rijsenhout. In 1955 begon mijn vader voor zichzelf in de Dorpsstraat op nummer 6. Daar zat een drukkerijtje dat wilde uitbreiden en toen kon hij in dit pand komen.”

Moeder Meijer hielp vanaf het begin flink mee in de kapsalon en later ook Tom en zijn drie zusjes.

Heeft Tom altijd kapper willen worden?

“Ik zat op de Mavo, was erg met sport bezig en ik wilde best naar de Cios-sportopleiding. Dat kwam ook door burgemeester Brouwer die me wel op de sportafdeling in het gemeentehuis had willen hebben. Maar ik koos toch voor het kappersvak. Waarom? Ik deed wel veel in sport, maar vond mezelf te fanatiek om voor de klas te staan. Het omgaan met veel mensen, zoals mijn ouders deden in het kappersvak, trok me wel.”

Nooit meer aan sport gedacht?

“O, ja, ik tennis nog regelmatig. Golfen? Nee, dat zie ik me niet zo gauw doen.”

Momenteel is het aantal Aalsmeerse kappers niet meer op één hand te tellen. Hoe was het in de jaren dat Meijer ook het kappersvak inging?

“O, toen waren er ook heel veel. Om een paar te noemen: Landzaat, Holtman, in zuid kapper Lamers,kapper Blok. En dan had je Marcus de Jonge. Weer later had je nog Karin, Logchies, ach, ook toen was er concurrentie maar net als nu kiest de klant toch de kapper die bij hem past.”

Jullie hadden en hebben, zo wordt gedacht, vooral veel oudere klanten.

“Wij kapten inderdaad veel ouderen uit het Zorgcentrum. Mijn vader haalde die mensen zelfs op. Sinds in het Zorgcentrum zelf een kapper is gevestigd is dat wel minder geworden En er zijn er inmiddels ook velen gestorven. Maar we hebben toch ook  jongere klanten en we zijn zowel heren- als dameskapper.”

Tijden veranderden, zo ook de wensen van de klanten, weet Meijer.

“Bij mijn vader kwam de klant nog wel eens aan met een plaatje van Brigitte Bardot, maar dat is voorbij. Hoewel, men komt nu met zijn mobiele telefoon en laat dan een plaatje van zichzelf zien met het gewenste kapsel. Er werd in die jaren veel gepermanent, gewatergolfd. Ja, wij doen dat ook nog wel hier, maar veel minder. En natuurlijk volg ik de eigentijdse trends en kunnen we elk kapsel maken waar men om vraagt. Weet je trouwens dat het woord permanent inmiddels is veranderd? In de loop der jaren is men gaan spreken van omvorming.”

Meijer kijkt terug op de Aalsmeerse glorietijd van de Joop van den Ende Studio's: “Er zijn hier zelfs nog wel eens opnamen gemaakt.”

“Ook mijn drie zusters werkten vroeger mee. Mijn vader stierf in 1984 op 62-jarige leeftijd en ook mijn moeder is al overleden. Vanaf 1955 ben ik in de zaak en ik heb er  nooit spijt van gehad. Het is een mooi vak en er is hier een grote , vasteklantentrouw. Heren, dames, jong en oud. Momenteel werk ik hier alleen in het weekend met personeel.”

Waarin onderscheidt de salon van Tom meijer zich?

“Ik denk door de sfeer, de gezelligheid, mijn vader had dat al. Een beetje de Amsterdamse mentaliteit. Geen kapsones, doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Veel kappers werken met veel personeel, bij ons is het kleinschalig. Ja, de concurrentie is groot en dan heb  je ook nog de vele thuiskapsters, maar dat was ook wel zo in vaders tijd.”

Je volgt de huidige trends in het kappersvak en door cursussen blijf je op de hoogte?

“Ja, af en toe een cursus, maar ik kijk liever naar het straatbeeld. Ik ben niet zo'n kapper die hippe figuurtjes in een mannenhoofd boetseert. Hoewel men kan krijgen wat men wil en daarom hebben we een zeer gevarieerd klantenbestand, van jong en oud en van rijk en arm. We hebben hier in de loop van de tijd ook veel kapsters opgeleid want vaktechnisch zijn we altijd goed op de hoogte gebleven. We hebben ook wel veel klanten van buiten Aalsmeer ,veel buitenlanders. Italianen die regelmatig in Het Wapen logeren, werden ook vaste klant en dan veel mensen uit die kantoren in Schiphol-Rijk, Indiërs, andere tijdelijke bewoners die ons weten te vinden.“

Ooit overwogen de toch wat stille Dorpsstraat tre verwisselen voor een andere plaats in Aalsmeer?

“Nee, het is een prima straat en men weet niet beter of hier zit de kapper. Ik vind het kappersvak ook nog iedere dag leuk en wil hier op deze plaats als kapper Tom nog vele jaren bezig zijn.”

Tekst Leni Paul, foto's Jaap Maars

(advertentie)