Franse Aalsmeerder blijkt talentvol schilder

Door Leni Paul. Hij kwam, zag en bleef: de 69-jarige Henry Calvetti. Geboren in Marseille waar hij als kantoorbediende per solex documenten bezorgde besloot hij aan het plaatselijke conservatorium een jaar gitaarlessen te gaan volgen. Inmiddels kreeg hij in onze gemeente, waar hij al vele jaren met veel genoegen woont, onder meer bekendheid als amateur-schilder, was hij kampioen bij jeu de boules en blijken de dagen voor hem te kort.

Een vakantietrip met een vriend naar het buitenland deed hem in de jaren ’70 in Aalsmeer belanden en dat zorgde voor een wijziging in zijn toekomstplannen. Hij bleef een maand in onze gemeente en die periode beviel hem wel. Hij was aangetrokken door de sfeer, zo zegt hij me, keerde voor korte tijd terug naar zijn ouders en zus in Marseille waar hij besloot ontslag te nemen bij zijn Franse werkgever en een werkkring te zoeken in Aalsmeer.

“Ik kon direct aan het werk bij gebroeders Man. Het beviel me hier goed en in datzelfde jaar ontmoette ik Marga de Vries. Op een dag vroeg ik haar of ze in de volgende week op mijn verjaardag wilde komen. Nee, dat ging niet, zei ze, ze was zelf ook op die dag jarig. Ja, toeval, hè. Nou ja, het werd iets tussen ons en in 1980 zijn we getrouwd, gingen we wonen in een arkje bij Geluk en kregen in 1982 een dochter en in 1984 een zoon. Imiddels hebben we twee kleinkinderen.”

Entrecote of paling met stroop
Zijn huis aan de Fuutlaan uitkijkend op de watertoren, is evenals de tuin al in uitbundige kerstsfeer. We horen hoe het Calvetti is vergaan in Aalsmeer waar hij inmiddels al bijna een halve eeuw woonachtig is.“Er werkten in de beginjaren veel jonge Europeanen hier. Aalsmeer was een kenniscentrum en trok veel afgestudeerde tuinbouwstudenten aan. Er was een goed contact tussen hen en de ontmoetingen vonden meestal plaats in De Oude Veiling. Eén van de gangmakers daar was Jelle Atema. De meeste jonge buitenlanders werkten op kwekerijen. Of ik moest wennen? Ach, er was veel anders als in mijn land. Neem alleen al het eten. De Nederlanders zijn altijd meer geconcentreerd op groente. Dan hoor je, we eten vanavond bloemkool, of we hebben vandaag spruitjes, terwijl wij het in Frankrijk dan hebben over, we hebben vanavond een entrecote of biefstuk.”

Henry is inmiddels aan onze levenswijze en onze bescheiden culinaire ‘uitspattingen’ gewend. Hoewel, de oer-Aalsmeerse lekkernij, de paling met stroop, is niet aan hem besteed, zo laat hij me weten.

“Nee, daar stond ik de eerste keer echt van te kijken.” En hoe is het met de wijn? Toen u hier kwam in de jaren zeventig was de keuze op dit gebied minder uitgebreid dan in de laatste decennia. “Nou, nee, ik drink niet veel wijn, mijn favoriete drank is Ricard met een ijsklontje.”

Beatles
Terug naar de beginjaren van zijn verblijf in Aalsmeer. Na een dienstverband van dertien jaar bij het inmiddels niet meer bestaande bedrijf Gebroeders Man vond Henry het tijd worden voor een werkkring in de export. Er volgden dienstverbanden onder andere in de functie van boxmedewerker, accountmanager voor de Franse markt. Kortom, de bloemen- en plantenexport stond toen centraal in zijn werkzame jaren. Totdat hij van 2017 tot 2020 als verkoper binnendienst voor de Japanse importeur voor muziekinstrumenten Hoshino ging werken.

“Ik was daar voor ondersteuning en after sales voor de Franse verkoop en in de buitendienst. Muziek heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in mijn leven.” Dat vermoedden we al. Dat u muziek als grote hobby had en nog heeft werd ons al duidelijk toen we vanochtend uw huis binnenstapten. Heerlijke jazzklanken op de achtergrond  en in de hal een schitterende poster van de vorig jaar en ook dit jaar weer volop in de belangstelling staande Beatles, in huize Calvetti afgebeeld op de poster waarop het Liverpoolse viertal het zebrapad oversteekt op weg naar de studio in Abbey Road.

Europees Kampioen Pétanque
Henry gaat uitvoerig in op zijn hobby’s en die blijken talrijk te zijn. “Ja, muziek, de Beatles, je kent het wel. Je bent jong, je wilt wat. Jointje roken, lang haar, zestien jaar en de school niet afgemaakt. En lekker muziek maken. En dan naar Nederland. Vrij land, ja, wel moeilijke taal. Maar de band met Frankrijk is altijd wel sterk gebleven. Zo ben ik altijd gitaar blijven spelen en een van mijn helden is de Franse gitarist Django Reinhardt met zijn gipsy klanken. En wat ook echt Frans is is het jeu de boules spelen.”

Bent u daar goed in? “Ja, officieel heet het spel pétanque. In 1985 las ik over een jeu de boulesclub in Badhoevedorp En ik speel al jaren bij een jeu de boulesclub in Haarlem, de PUK. Dat staat voor Pétanque Union Kennemerland. In 2016 ben ik in Monaco en in 2017 in Denemarken Europees kampioen geworden met het nationale team in de categorie veteranen. In 2018 was er geen EK en in 2019 verwierven we de derde plaats in Bulgarije.”

En sport u ook bij Aalsmeerse verenigingen? “Ik heb gevoetbald bij VVAalsmeer en ik heb acht jaar zaalvoetbal gespeeld bij Fico RKAV.”

Prijzen
Naast al uw interessen is er onlangs het schilderen bijgekomen. En daar blijkt u niet onverdienstelijk in te zijn. Vanaf 10 januari komt er een tentoonstelling van uw werk bij makelaar Karin Eveleens en u scoorde dit jaar hoog bij de Amazing Amateurs. “Ja, sinds 2019 is mijn nieuwste passie het schilderen met olieverf. In september ben ik begonnen en het is heel snel gegaan. Landschappen, portretten, zelfportretten. Ik ben nog elke maand op schilderles bij een club in Dordrecht. Ook zat ik op les in Uitgeest, maar ja, daar waren enkele leden die tegen vaccinatie waren en dan kun je beter wegblijven.”

Succes bleef niet uit. ”Vorig jaar won ik de tweede publieksprijs bij de manifestatie Amazing Amateurs met het schilderij van de Watertoren. En dit jaar kreeg ik de eerste vakjuryprijs met het schilderij ’De sloot langs de Stommeerkade.’

Uw geboorteland Frankrijk kent nogal wat beroemde schilders. In de vorige eeuwen was Parijs het El Dorado voor kunstenaars uit de hele wereld. Heeft u wat schilderen betreft een favoriet? “Ja, Claude Monet. Die vind ik geweldig evenals Edgard Degas, Renoir, Sysley.”

Een oer-Hollands calvinistisch spreekwoord rept van de ledigheid die het oorkussen zou zijn van de duivel. Uw dagen zijn meer dan gevuld…. “Nee, ik verveel me nooit. En vooral met het schilderen hoop ik nog lang door te gaan. C’est formidable.”

Foto’s Arjen Vos