Hoe is het nu met… Jan Broere
Veel Aalsmeerders kennen Jan Broere als oud-directeur van zowel de Lagere als de Middelbare Tuinbouwschool in de Linnaeuslaan. Hij vervulde die functies bijna 20 jaar en stopte in 1994. Inmiddels is de naam van de 77-jarige Broere verbonden aan een indrukwekkende lijst van organisaties binnen- en buiten Aalsmeer. En nog steeds zijn de dagen van de Aalsmeerder goed gevuld. Een terugblik op een rijk leven van een man die zich inzette en zich nog steeds inzet op divers gebied.
Jan Broere is een boeiend verteller die een beeld schetst van het Zuid-Hollandse Lekkerkerk in de Krimpenerwaard. Zowel zijn wieg als die van zijn vrouw Marina stonden in een gebied, vaak aangeduid als ‘streng in de leer’. Beiden komen uit de agrarische sector. De jonge Jan koos voor een loopbaan in het onderwijs en hij haalde de hoofdakte op de toen nog Kweekschool geheten opleiding voor onderwijzers, de huidige Pabo.
“In mijn eerste baan als onderwijzer had ik een klas met 54 kinderen, je kon je kont er niet keren. Er kwam toen al snel een verzoek van een landbouwschool die een kwijnend bestaan leidde. Ik werd aangenomen als onderwijzer, maar na een jaar werd die school opgeheven. De Hollandse Maatschappij van Landbouw wilde me wel graag houden en zodoende kwam ik in Aalsmeer terecht waar ik als leraar kon beginnen op de tuinbouwschool. Maar ja, ik had wel de kweekschool gedaan, maar een agrarische opleiding ontbrak. Ik ben toen in mijn vrije tijd de aktes land- en tuinbouw gaan halen.”Er veranderde veel in de onderwijssector, vooral op groengebied en zo was Broere niet alleen dertien jaar leraar, twaalf jaar adjunct en later directeur van diverse lagere en middelbare tuinbouwscholen in de regio (onder meer Hoofddorp, Lisse, Haarlem ), hij kreeg ook het toezicht over drie Amsterdamse tuinbouwscholen. Een omvangrijke taak. Daarbij was hij van 1978 tot 1995 voorzitter Tuinbouwcursuscomité en was hij nauw betrokken bij de activiteiten van de KMTP.
Veelheid aan functies
“Een scala van de meest uiteenlopende cursussen was bij de KMTP mogelijk, variërend van bijenteelt, paarden verzorgen, boeketten maken. Daarnaast was ik voorzitter van de Commissie van Beroep VMBO en van de beroepsopleidingen bij het latere Wellant.”
Een druk baasje dat in 1982 ook bestuurslid werd van de Stichting Historische Tuin. Secretaris en voorzitter. Broere zat 30 jaar in het bestuur.
“Een scala van de meest uiteenlopende cursussen was bij de KMTP mogelijk, variërend van bijenteelt, paarden verzorgen, boeketten maken. Daarnaast was ik voorzitter van de Commissie van Beroep VMBO en van de beroepsopleidingen bij het latere Wellant.”
Een druk baasje dat in 1982 ook bestuurslid werd van de Stichting Historische Tuin. Secretaris en voorzitter. Broere zat 30 jaar in het bestuur.
Zijn naam is niet alleen verbonden aan de groenwereld. Geboren en deels getogen in de Krimpenerwaard, een gebied dat bekend staat als een enclave van veel protestantse groeperingen met strikte leefregels, werd Broere hier een voorman van de Doopsgezinde gemeente.“Onze vier kinderen gingen al snel naar de Westhill (Zondagschool red.) En na ons georiënteerd te hebben bij diverse Aalsmeerse kerkgenootschappen sprak de Doopsgezinde Gemeente ons erg aan.”
Ook hier werden Broere’s bestuurstalenten gauw opgemerkt en benut als lid van de kerkenraad en voorzitter van de orgelrestauratiecommissie (“We hebben ruim een ton bijeen gegaard”), en afgevaardigde in het bestuur van de Noordhollandse Doopsgezinde Sociëteit. Het zijn slechts enkele van de door Broere beklede functies. Want ook het voorzitterschap van het Koninklijk Toonkunstkoor Aalsmeer, het lidmaatschap van de Vaste Keurings Commissie van Groei&Bloei en zijn inzet voor de Doopsgezinde Stichting Nederland-Polen mogen niet ontbreken.
Rust roest
Een buitengewoon druk leven. Hoe vergaat het zo’n bezige bij het bereiken van de leeftijd der sterken? Broere is geen stilzitter en het ‘rust roest’ is hem op het sportieve lijf geschreven.
Een buitengewoon druk leven. Hoe vergaat het zo’n bezige bij het bereiken van de leeftijd der sterken? Broere is geen stilzitter en het ‘rust roest’ is hem op het sportieve lijf geschreven.
“Ik ben één van de vele vrijwilligers op de Historische Tuin. Na diverse strubbelingen in het verleden tussen de gemeente en Stichting is dat nu gelukkig opgelost. We wilden bijvoorbeeld als stichting Historische Tuin museum worden. Dan moet er aan diverse voorwaarden worden voldaan (lange pauze), het is noodzakelijk om een educatief programma te bieden. De Commissie van Botanische Tuinen in Nederland is hier komen kijken. Men stond versteld over onze collectie, we zijn een voorbeeld in het land.”Verder brengt Broere al een kwart eeuw ‘Tafeltje Dekje’ rond en heeft hij zich ingezet in het Steunfonds om met Bornholm/Rozenholm de RoZo-bus op poten te zetten. “Heel jammer dat die door diverse oorzaken niet meer rijdt.”
Een ander project waar Broere nog actief bij betrokken is, is de Stichting Nederland-Polen.
”Een voor velen onbekend feit is het in 1945 uit Polen verdrijven van de Doopsgezinden. We zijn vanuit het Aalsmeerse al vele malen naar Polen gereisd, knappen daar begraafplaatsen op en er is nu zelfs een Mennonietendorp gesticht.”
ToonkunstkoorOver zijn lidmaatschap van het Toonkunstkoor, de vereniging die nu wordt opgeheven, zegt Broere: “Dit najaar geven we nog een concert en zingen we het Weihnachtsoratorium. In het najaar van 2017 nog een concert waar de Krönungsmesse van Mozart en Mendelssohns Lobgesang ten afscheid zullen klinken.“
“Heel jammer natuurlijk dat het stopt, want muziek speelt altijd een grote rol in mijn leven en in dat van ons gezin. Mijn vrouw Marina is twintig jaar organist in de kerk geweest. Onze dochter Wilma begeleidt het kerkkoor waarin ik ook zing en ze zingt ook bij het Bindingkoor. Daarnaast zing ik ook in het Landelijke Mennokoor. We repeteren eens per maand en maken mooie reizen. Zo zijn we bijvoorbeeld zelfs in Amerika geweest.”
Heeft Broere, met zijn brede belangstelling en tomeloze inzet nooit overwegen ook eens de politiek in te gaan?
“O, nee. Ik zou me alleen maar ontzettend kwaad maken. Hoe hebben ze het hier in Aalsmeer bijvoorbeeld kunnen verzinnen. Elf politici tegen twaalf. Nee, ik zet me graag in, maar van de politiek heb ik me altijd verre gehouden!”
Tekst Leni Paul
Groepsfoto: bij de opening van de Lagere Tuinbouwschool in 1963 met Jan Broere uiterst links. Naast hem de collega’s Korver, Henneveld, Spaans en Onrust. Vooraan: Marchal, Veen en Rusch. (archief Jan Broere)
In juni 1994 nam Jan Broere afscheid van De Groenstrook. Hij werd samen met zijn vrouw Marina door zijn opvolger Iman Mosselman per Riksja van huis gehaald. (Archief Arjen Vos)
Jan Broere in zijn tuin aan de A.H. Blaauwstraat. (foto’s Arjen Vos)
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
Eén reactie
Met bijzonder veel aandacht heb ik dit artikel gelezen. Het is al weer 42 jaar geleden dat ik mijn diploma haalde op de Lagere Tuinbouwschool. De heer Broere was toen docent. Ik ben steeds met bijzonder veel plezier naar school gegaan en ik heb er veel geleerd. Wat ik bijzonder vind is dat de heer Broere, als je hem tegenkomt in Aalsmeer, nog steeds zijn oud leerlingen herkent en altijd met oprechte belangstelling vraagt hoe het met je gaat. Het zal er ook wel mee te maken hebben dat de school toen kleiner was en daardoor de contacten ook wat persoonlijker. Wat mij betreft terecht dat deze bijzondere persoonlijkheid even in het zonnetje wordt gezet.