In een column van de fractie van Aalsmeerse Belangen van 19 juni 2014 wordt de wens uitgesproken om in het project van ‘De Tuinen van Aalsmeer’ te gaan werken aan 30% sociale huur. De fractie claimt de discussie rond het percentage sociale huurwoningen te zijn gestart bij de besluitvorming rondom het Rooie Dorp. Zij wil niet achteruit met het percentage, maar vooruit, en hoe eerder hoe beter!
De fractie ziet veel mogelijkheden om dit te gaan halen, vooral in combinatie met versobering en verdichting in samenspel met alternatieve woonvormen. Een ambitie die raadsbreed wordt gedragen en als opdracht wordt meegegeven aan wethouder Jop Kluis, een AB’er. Mooier kan het niet, een ‘eigen’ wethouder om de door zijn partij geformuleerde ‘schreeuw’ om sociale woningbouw waar te maken. En dan nog wel voor een project, zoals de fractie het zelf formuleerde, dat qua omvang een van de laatste zal zijn waar dat mogelijk is en dat het om die reden ook van belang is om het aandeel sociale huurwoningen fors op te laten lopen.
Met die pretenties van AB in mijn achterhoofd dook ik vol nieuws-gierigheid naar creatieve oplossingen in het 'Woningprogramma de Tuinen van Aalsmeer'. Na het lezen ervan kan ik inderdaad niet anders stellen dan dat het creatief is opgesteld. Via een knoppenverhaal over programma, kwaliteit en middelen, geïntroduceerd op een BIO (besloten informatief overleg) en later besproken, op PACT na, met de verschillende fracties, heeft de wethouder kans gezien om de door de raad geformuleerde opdracht te herformuleren.
Het gaat niet langer over noodzaak maar over wat het wel niet kost om sociale woningbouw mogelijk te maken, over het door de overheid geïntroduceerde nieuwe toewijzingsbeleid dat de gemeente maar een beperkte mogelijkheid biedt om in de sociale huursector eigen bewoners voorrang te verlenen, over het feit dat verdichting ten koste gaat van het dorpse karakter en dat verdichting op gespannen voet leeft met de toenemende vraag aan parkeerruimte.
Het is opmerkelijk wat er wel niet aan bezwaren wordt ingezet om de door de raad geformuleerde opdracht niet aan te hoeven gaan. Het wordt op zo’n manier gedaan dat het als vanzelfsprekend overkomt dat het ook niet gebeurt. Er wordt niet onderzocht wat verdichting kan opleveren, er wordt niet gesproken over alternatieve woonvormen en het woord versobering wordt nergens genoemd.
Wel worden er een aantal aannames gedaan waar je je vraagtekens bij kan plaatsen. Zo wordt verdichting en de behoefte aan parkeerruimte onverzoenlijk tegenover elkaar gesteld? Maar is dat wel terecht? Net als in de Dorpshaven kunnen auto’s immers onder woningen geparkeerd worden, dus wat is het probleem? Is het erg dat de gemeente maar op beperkte schaal kan bepalen wie er in Aalsmeer komen te wonen? Dat is toch ook in Aalsmeer-Oost gebeurd! Of maakt het verschil of je wel of niet financieel meer draagkrachtig bent? Maakt het uit of je extra in woningbouw investeert wanneer daar niet alleen Aalsmeerders in komen te wonen? Is het wel terecht om er vanuit te gaan dat de ontwikkelaar zijn koopwoningen als eerste in Aalsmeer en in kleine hoeveelheden aan wil bieden?
Ik kan niet anders stellen dan dat alle redenaties een richting opwijzen die bij mij het gevoel oproepen dat de wethouder onwillig is om de door de raad vastgestelde uitgangspunten uit te voeren. Hij lijkt zelfs de noodzaak voor sociale woningbouw in twijfel te trekken.
Een gedachte die versterkt wordt wanneer ik lees dat het segment sociale huurwoningen groter is dan tot nog toe is aangenomen. Die bedraagt namelijk geen 23% maar 27%. Het percentage sociale huurwoningen dat door particulieren wordt aangedragen was namelijk tot nog toe niet in de cijfers meegenomen. Wanneer je je hard wil maken voor sociale woningbouw zou je het anders stellen, dan zou je aangeven dat in de ons omringende gemeentes het percentage rond de 30% ligt en dat wij als gemeente nog wel wat hebben in te halen.
Mijn twijfel wordt zekerheid wanneer ik lees dat uit een verschillende bronnen zorgvuldig opgestelde inventarisatie in 2014 is gebleken dat Aalsmeer in principe voldoende ‘goedkope’ woningen heeft, maar dat er onvoldoende doorstroom is. Dit betekent dat er specifiek voor gekozen is steviger in te zetten op ‘net boven de sociale huurgrens’. Hiermee, aldus het rapport, ontstaan meer mogelijkheden voor doorstroming.
Het is me nu duidelijk, AB-wethouder Jop Kluis kiest voor doorstroming en niet voor sociale woningbouw. Landelijk gezien een standpunt dat vooral door D66 wordt ingenomen. Niets op tegen, maar wel onbegrijpelijk vanuit de opdracht die hem door de raad was gedicteerd en de stellingname van zijn eigen fractie.
Joop Kok is architect en cultuurliefhebber. Is weer gaan studeren, cultureel erfgoed. Kenner van Aalsmeerse gebouwen. Toch nog de politiek ingegaan, fractieassistent bij PACT. Milder geworden de laatste jaren. Niet verlegen om een mening. Eigenwijze vent.
3 reacties
Hoort bij partijpolitiek tot nu toe niet beter het woord: Gezamenlijk of met 1 stem praten, dan het woord: Individueel of dualisme? Ik vind wel, in tegenstelling tot wat de heer Streijl voorstaat, dat de grenzen verder liggen dan Aalsmeer. Elke discussie, mits zuiver gevoerd, is pure democratie.
Als een voorzitter (Joop van der Jagt) van een politieke groepering AB, woont zelfs in Amsterdam kan men dit inderdaad geen dualisme noemen om zich in discussies te mengen die burgers in Aalsmeer uiten.
Kijk Joop, dit is nou dualisme. Voor velen is het vreemd.