Pierre’s Pennenstreken: Jos van Beest

Door: Pierre Tuning. Pennenstreek 356. Aan Jos van Beest, jazzpianist te Castricum

Beste Jos, lieve Mariëlle,

Aan ons is gevraagd om jullie een hart onder de riem te steken in deze moeilijke tijden. Henk Brinkman vertelde vorige week aan het begin van het concert in ANNA dat je niet kunt spelen omdat je een hartinfarct hebt gehad. Steunbetuigingen kunnen wij sturen via een mailtje aan ‘zijn’ stichting tPodium die in dat nieuwe cultureel centrum de jazzconcerten organiseert, nu de buurthuizen te klein zijn. Goed zo. Dit is mijn mailtje…

avontuur
De band in Amstelveen heeft dezelfde samenstelling als het Jos van Beest Kwintet in de Oude Veiling,maar met een andere bezetting. Je vervanger Timothy Blanchet blijkt een virtuoze pianist te zijn, wiens snelle loopjes sterk aan Bud Powell doen denken. De bassist is de ervaren Edwin Corzilius met wie je vaker speelt – niets mis mee. Vincent Koning blijft de bescheiden gitaargigant à la Barney Kessel. En Frits Landesbergen die we voornamelijk als vibrafonist kennen, blijkt een tweede Max Roach te zijn: een alom aanwezige melodiedrummer die al begrijpt waar de andere muzikanten naartoe willen, voordat zij het zelf doen. Inderdaad, zoals saxofonist Benjamin Herman (die in de loop van de avond steeds meer Charlie Parker wordt) en de drummer op elkaar inspelen, het is onnavolgbaar!

Elk jazzconcert is een nieuw avontuur. Eerst in Aalsmeer lekker swingende mainstream, dan in Amstelveen vooral gretige bebop – die een herinnering oproept aan het legendarische ‘Jazz at Massey Hall’ uit 1953.

onmisbaar
Hebben jullie me dan niet gemist? Natuurlijk hebben we je gemist, Jos! Jij weet als geen ander, dat een jazzmuzikant onmisbaar én vervangbaar is. Onmisbaar omdat ieders persoonlijkheid bepalend is voor de ‘kleur’, de ‘sfeer’ en het verloop van een optreden – dat bovendien altijd een verrassend verloop heeft. En vervangbaar, omdat jazzmuzikanten in elke band, over de hele wereld, dezelfde ‘basistaal spreken’. Je hebt zelf genoeg concerten georganiseerd om dat mee te maken.

Dertig jaar ‘Jazz in Bakkum’, in café Borst dat nu hotel Fase Fier heet. In de Castricummer lees ik dat je daarmee bent opgehouden, op 23 december 2018. In totaal 245 concerten, bijna net zoveel als er hier in Bacchus zijn geweest –  plus de laatste jaren op De Nieuwe Meer.

En nu… na een half jaar coronastilte, kon je eindelijk weer eens spelen. Met de ‘All Stars’ van Nederland. Na dat opzienbarende concert in de Oude Veiling, een reprise in de herboren St. Annakerk. Dan het hartinfarct. En thuis zitten. Proberen weer op te krabbelen – met de onmisbare ‘verpleging’ van je onmisbare Mariëlle.

Heb je al iets gehoord van Toonbeeld, de cultuurstichting van Castricum, die in Theater Koningsduyn concerten organiseert? Jullie hebben tenminste een theater – terwijl Bacchus hier in coronatijd de grootste concertzaal van Aalsmeer voor elkaar heeft gekregen.

Is wethouder Ron de Haan al langs geweest om te zien of hij de grote, al te bescheiden musicus Van Beest kan bijstaan in deze moeilijkste uren van zijn kunstenaarsbestaan? Zijn partij De Vrije Lijst wil immers: ‘cultuuractieven met elkaar in contact brengen en verbinden’, en ook: ‘inwoners, bedrijven en bezoekers van de gemeente betrekken bij het lokale kunst- en cultuurbeleid’? Wij zijn benieuwd.

Pierre

Foto archief AV