Hoe KCA Bob & Gon werd

Je kijkt pas naar de statuten van een stichting, als er vreemde ontwikkelingen plaatsvinden. Als een bestuur eigenmachtig besluiten neemt die neerkomen op vriendjespolitiek en als de betrokkenheid van trouwe medewerkers wordt genegeerd en gefrustreerd. Zo ver is het met KCA gekomen, de Stichting Kunst en Cultuur Aalsmeer.

 

‘Bestuur’

Laten we eerst kijken naar het ‘bestuur’ van KCA. Dat bestaat op dit moment uit drie leden: voorzitter Wilbert Streng, secretaris Trudy Rothe en penningmeester Ulla Eurich. Drie leden, kan dat wel?

 

De statuten, opgemaakt bij notaris C.B. Bakker [nu: Signum Notariaat] en vastgesteld op 2 maart 1995, bepalen onder meer:

‘Artikel 5.1 – Het bestuur van de stichting bestaat uit tenminste zeven leden.’

‘Artikel 5.5 – Bij een vacature in het bestuur wordt daarin zo spoedig mogelijk voorzien.’

‘Artikel 9.1 – Ieder kalenderkwartaal wordt tenminste één [bestuurs]vergadering gehouden.’

‘Artikel 9.4 – Ongeacht het in dit artikel bepaalde kunnen rechtsgeldige besluiten worden genomen in een vergadering waarin alle [bestuurs]leden aanwezig zijn, mits met algemene stemmen.’

‘Artikel 10.1 – Onverminderd het verder in deze statuten bepaalde kunnen besluiten slechts worden genomen in een vergadering waarin tenminste de meerderheid van de zitting hebbende bestuursleden aanwezig is.’

‘DAGELIJKS BESTUUR’

‘Artikel 11.1 – Het bestuur kiest uit zijn midden een voorzitter, een vicevoorzitter, een secretaris en een penningmeester, die tezamen het dagelijks bestuur vormen.’

‘Artikel 11.4 – […] Het dagelijks bestuur kan in spoedeisende gevallen, mits eenstemmig, zelfstandig optreden. Het is van al zijn daden verantwoording schuldig aan het bestuur.’

 

Het eerste KCA-bestuur bestond inderdaad uit zeven leden. De statuten vermelden: voorzitter Carl van Laer, vicevoorzitter Nico de Groot, secretaris Hélène Homan, penningmeester Robert Jan Koopman, Pierre Tuning, Ton Offerman en Bas van Gelder.

 

Mutaties

Wat is er intussen gebeurd? In elk geval tot februari 2017 heeft het bestuur van KCA (meestal) uit de statutair vereiste zeven leden bestaan. Dat waren toen: voorzitter Marian Kaaijk, secretaris Roelie Everts, penningmeester Ulla Eurich, Ans de Kruijf (coördinator podiumkunsten en literatuur), Tini Man (coördinator klassieke muziek), Jan Creemer en Ed Duinkerken.

 

Als adviseurs van het bestuur worden vermeld: André Mulder, Piet Tas en Berend Vollmuller (administratie).

 

De werkgroep Klassieke muziek bestaat dan uit: Tini Man (coördinator), Heidi Koning, Arie Koningen, Wilbert Streng en Marianne de Wilde. De werkgroep Jazz wordt apart vermeld en bestaat uit Reinoud Staps (namens Bacchus) en Pierre Tuning – die vanaf de oprichting in 1995 tot mei 2014 deel uitmaakte van de ‘hele’ werkgroep Muziek (die klassieke concerten organiseerde in de oudkatholieke kerk en jazzconcerten in Bacchus).

 

Sindsdien heeft er een grote uittocht plaatsgevonden. Eenieder zal zijn redenen gehad hebben, maar de tropenjaren van bezuinigingen, obstructie en gechicaneer door wethouder Gertjan van der Hoeven zullen hun tol geëist hebben.

 

Jan Creemer, Roelie Everts, Ans de Kruijf en Tini Man vertrokken uit het bestuur. Ed Duinkerken bleef nog even aan, maar was ook spoedig weg.

Marian Kaaijk werd als voorzitter opgevolgd door Wilbert Streng, secretaris Trudy Rothe kwam in de plaats van Roelie Everts.

 

Hoe die gekozen zijn, is een raadsel. In elk geval niet volgens Artikel 5.1 en 11.1, want een uit minstens zevenleden bestaand bestuur kiest uit zijn midden een dagelijks bestuur.

 

En hoe moet het zijn gegaan? Marian Kaaijk heeft Wilbert Streng gevraagd haar op te volgen als voorzitter, en dat wilde die wel. Vervolgens heeft Wilbert aan Trudy Rothe gevraagd om secretaris te worden. De – nog regulier gekozen – Ulla Eurich bleef aan als penningmeester.

 

En aldus… is een dagelijks bestuur gevormd – dat zich als algemeen bestuur is gaan gedragen. Een bestuur zonder mandaat dat geen besluiten kan nemen (Artikel 10.1). Maar daar was niemand zich van bewust.

 

Het feest

Het was een prachtig afscheidsfeest van KCA-voorzitter Marian Kaaijk, op die zonnige woensdag 27 juni 2018, in de prachtige tuin van het Oude Raadhuis. Volgens verslaggever Janna van Zon van de Nieuwe Meerbode bedankte ‘de kersverse nieuwe voorzitter Wilbert Streng de afscheidnemende Marian Kaaijk op een geestige manier: ‘KCA is Still live and Kicking! Zij zorgde voor nieuwe impulsen zoals – naar model van het Florence Concours in Den Haag – het Jeugdconcours dat in samenwerking met het zorgcentrum Aelsmeer een succes was en hopelijk zal uitgroeien tot een vooraanstaand concours dat ook landelijk op de kaart staat. Marian, wij zullen je gaan missen en dank voor de mooie en moeilijke jaren. Wees voor mij – als nieuwe kapitein van het schip – een vuurtoren.’

 

Na de pauze ontvouwde voorzitter Wilbert Streng een aantal veelbelovende plannen voor de toekomst: ‘Een betere samenwerking met het Cultuurpunt en muzikale evenementen in De Oude Veiling, zoals Bob & Gon 2.0, klassieke concerten, KCA is in gesprek met Pieter Groenveld (zijn veel bezochte concerten zijn bekend) en filmavonden komen terug. Tobias Rothe gaat in de toekomst kunstkijklessen verzorgen en gaat dat in de toekomst op verschillende locaties in Aalsmeer doen. Dit naast de creatieve instuif en de tentoonstellingen in Het Oude Raadhuis.

 

‘De doelstelling van KCA is het uitdragen van kunst en cultuur in de breedste zin van het woord.’ Tevens stelde Wilbert de nieuwe secretaris van KCA voor: Trudy Rothe. Met Trudy Rothe en Ulla Eurich (penningmeester) wordt er een hecht en actief team gevormd.’ Aldus Janna van Zon.

 

Leuke plannen allemaal. Maar het pakte anders uit.

 

De domper

Het begint al met het genoemde Jeugdconcours. Het kwam mij later te ore dat niet alle muziekleerlingen, en -leraren! op de hoogte waren gesteld van dit initiatief. Het is dan ook ‘gewonnen’ door een pianoleerling van Lisa Kaaijk. Uit Haarlem…

 

Muzikale evenementen gaan naar De Oude Veiling, ‘zoals Bob & Gon 2.0, klassieke concerten’… Prima natuurlijk, denk je dan. Bob & Gon, een populaire muzikale theatershow (‘beleving’ heet dat tegenwoordig) verhuist van het Crown Theater naar De Oude Veiling; dan kan het niet meer gebeuren dat de klassieke concerten – die ook daarheen verhuizen (dacht ik) – op dezelfde zondagmiddag plaatsvinden.

 

Maar wat blijkt? Bestond er op 30 juni 2010 nog een KCA-werkgroep Klassieke muziek, bestaande uit: Heidi Koning, Marianne de Wilde en Wilbert Streng, voorzitter, op 13 november 2018 blijkt die werkgroep te zijn opgeheven – zonder dat Heidi en Marianne ooit iets van hun ‘voorzitter’ hebben vernomen!

 

Begrijpelijk dat ze zich na hun jarenlange inzet schandalig behandeld voelen…

Want er blijkt plotseling een nieuwe werkgroep Muziek te zijn opgericht, bestaande uit Bob & Gon (Wilberts partner Bob van den Heuvel en Gonny de Koter), ene Ria van Bruinessen en Betty van der Vaart, Janna van Zon (Wilberts vriendin) en Wilbert Streng zelf, ‘voorzitter’.

 

Wilbert is de zelfbenoemde voorzitter van ‘Bob & Gon’ geworden. Volgens bovenstaande statuten is het een niet rechtsgeldig besluit van een bestuur zonder mandaat. Het is de omgekeerde wereld. Niet het bestuur kiest de werkgroep(en), maar de werkgroepen (de coördinatoren die het algemeen bestuur zouden moeten vormen) kiezen een (dagelijks) bestuur. Zo hoort het.

 

‘Klassiek’

Tijdens de Kunstroute kon je het eigenlijk al zien aankomen. In mijn column van 5 oktober 2018 (‘Pennenstreek’) in het Witte Weekblad schreef ik:

‘Muziek klassiek’. Het was toch even een verrassing wat de stichting Kunst en Cultuur Aalsmeer (KCA) daaronder verstaat. De folder die tijdens de Kunstroute werd uitgereikt, kondigde een viertal optredens aan. Alleen het harpduo Dyade maakt klassieke muziek. De jazzzangeres Katelijne van Otterloo, de chansonnier Gerard Alderliefste en de entertainer Sven Ratzke zijn grootheden op hun gebied, maar ‘klassiek’? Er was ooit een werkgroep Klassieke Muziek van KCA, waarvan Wilbert Streng de voorzitter was. Maar sinds Wilbert voorzitter is van de hele stichting KCA, is die stilzwijgend vervangen door ‘Bob & Gon’. Die gaan voor entertainment en licht klassiek in De Oude Veiling.

 

De salonmuziek van het damestrio Divertimento en het duo Karin Kuijper & Janine de Leeuw (piano vierhandig) kan wel klassiek worden genoemd, evenals het ‘ludieke’ harp/sopraan-duo Donna è Mobile. Maar de jaren-dertig-jazz van JazzBirds is dat niet – en de ‘verleidelijke’ Franse chansonnier Philippe Élan ook niet.

 

Wij waren graag naar de fantastische zangeres Katelijne van Otterloo gegaan. Maar wij hadden al kaarten voor het Osiris Trio met pianotrio’s van Haydn, Martinu en Dvorák. Van SCAU in Uithoorn.

 

Bacchus

Als je dus ziet dat de ‘werkgroep Bob & Gon’ in de Oude Veiling klassieke concerten is gaan organiseren (en drie jazzconcerten!) dan mag het een wonder heten dat de namen van de ‘werkgroep Jazz’ (Reinoud Staps en Pierre Tuning) nog vermeld worden.

 

Want ik zie een beweging om alles wat in cultureel café Bacchus gebeurt, onder de vleugels van het nieuwe ‘bestuur’ naar De Oude Veiling te laten verhuizen.

Dus kan het zomaar gebeuren dat zonder enige verdere mededeling je werkgroep – zoals met ‘Klassiek’ is gebeurd – van het ‘tableau’ wordt geschrapt.

Dat mag niet gebeuren. De jazzconcerten in Bacchus zijn al 25 jaar een begrip in Aalsmeer – en wijde omgeving. Die moeten daar (ook) blijven. En het cabaret!

Voor de rest… veel plezier in De Oude Veiling.

 

 

Pierre Tuning is journalist. Vele jaren redacteur bij het NOS Journaal. Gerespecteerd raadslid van D66, later PACT, inmiddels geen lid meer. Liefhebber van jazz, steekt dat niet onder stoelen of banken. Polijst zijn teksten. Houdt van een biertje. Eigenwijze kerel.