Het Calimero complex

Ik vermoed dat ik de meeste lezers niet hoef uit te leggen wat het Calimero effect inhoudt. De meesten van ons zijn opgegroeid met het zwarte kuikentje met een eierdop op zijn kop die de hele tijd riep: “Zij zijn groot en ik is klein en da’s niet eerlijk, o nee”.

De definitie die ik lees op Wikipedia luidt: Men spreekt van het calimerocomplex als een partij (persoon, organisatie, land) het gevoel heeft door zijn kleine omvang niet serieus te worden genomen en die visie ook uitdraagt. We spreken hier ook wel over een minderwaardigheidsgevoel.

Daar hebben wij als Nederlanders af en toe last van. Vooral als we naar de politiek kijken. Ons kleine landje zou maar wat graag aanschuiven bij de groten der aarde. Wij blazen graag ons partijtje mee in Europa en de Verenigde Naties, waar we vorige maand hebben moeten bedelen voor een niet-permanente zetel, en die uiteindelijk met Italië moesten delen. Wat zouden onze politieke leiders graag deel uitmaken van de G9 (G8 plus Nederland), maar dat zit er natuurlijk niet in. Te klein, te dwars, te onbelangrijk. Ik hoorde ooit eens een Amerikaan zeggen: “Nederland….is dat niet de hoofdstad van Brussel?”. Behoorlijk frustrerend als je serieus genomen wilt worden terwijl niemand je ziet staan.

Dit fenomeen nam ik waar tijdens de laatste vergadering van de Dorpsraad Kudelstaart. Een belangrijk punt van de vergadering betrof de vliegbewegingen boven Kudelstaart in vergelijking met omliggende gemeenten. Kudelstaart is een dorp onder de rook van Schiphol, net als Amsterdam, Leimuiden, Aalsmeer, Badhoevedorp, Halfweg, Hoofddorp en dan vergeet ik er vast nog een aantal. Iedere gemeente vecht voor zijn eigen belang. Vanuit Kudelstaart bezien zijn de vliegbewegingen extreem. Wij ondervinden last van de Kaagbaan, de Aalsmeerbaan en de Zwanenburgbaan.

De vergadering werd geleid door een deskundige die jarenlang op Schiphol een belangrijke functie had bekleed en goed op de hoogte was van de gang van zaken. Hij wist duidelijk waar hij over sprak, liet verschillende grafieken zien waaruit bleek dat Kudelstaart ten opzichte van bijvoorbeeld Leimuiden meer last had van de vliegbewegingen. Hij vertelde dat hij contact had met de autoriteiten op Schiphol en aan mocht schuiven bij belangrijke overlegorganen.

Hij vertelde over een plan dat hij had ingediend om de vliegbewegingen in andere banen te leiden zodat Kudelstaart er minder last van had en dat bovendien andere gemeenten niet extra belast werden. Het zou misschien wat meer kerosine kosten, maar dat diende het algemeen belang.

Ook de meetposten waarmee vliegbewegingen en geluidsoverlast worden gemeten binnen de gemeenten kwamen aan bod. Het bleek dat de metingen op verschillende manieren werden gemeten en dat het lang duurde voordat sommige meetposten werden geplaatst. Het verhaal was consistent en helder.

Toch werd dit plan door de overlegorganen van Schiphol niet gehonoreerd. Onduidelijk was waarom. De deskundige stak zijn frustraties niet onder stoelen of banken. Hij werd te laat of niet volledig geïnformeerd, of hij werd niet uitgenodigd. Het was duidelijk dat het grote Schiphol het kleine Kudelstaart negeerde, niet serieus nam. En dat steekt.

De vlieghaven Schiphol ligt in de Haarlemmermeer en is een belangrijke economische haven van Nederland. De groei van Schiphol is al jarenlang een politieke discussie. Economie versus milieu versus leefbaarheid. Zolang de economie leidend is in dit land zullen we als bewoners altijd het onderspit delven. De diverse gemeenten zijn elkaars concurrent, want wanneer vliegbewegingen worden verplaatst is er een andere gemeente die meer last krijgt. Zo blijven we gevangen in een politiek web van tegengestelde belangen. Onderlinge belangen en landelijke belangen.

Toch blijft het belangrijk om te blijven strijden voor onze belangen. Doen we dat niet, dan krijgt het politieke economische denken de overhand. Het is dus belangrijk dat we ons geluid laten horen, dat we niet opgeven. David tegen Goliath. Weet u nog hoe dat is afgelopen?

Paul Bras is werkzaam in de psychosociale sector. Zette enkele jaren geleden radicaal een punt achter zijn carrière in de banken- en autobranche. Filosofisch type. De goedheid zelve. Warhoofd. Miste bruine kroeg in Kudelstaart – reden om (weer) naar 'de grote stad' te verhuizen. Maar… hij kwam weer terug. Monter.