Een vinger in de melk te brokkelen

Nog een paar dagen, dan zijn de verkiezingen voor de gemeenteraad en ik heb nog geen idee. Zelfs niet of ik wel ga stemmen.

Je mag maar één keer per vier jaar, je kunt niet half november je uitgebrachte stem aan een andere, op dat moment betere, kandidaat geven. Ik zou me grondig kunnen verdiepen, maar om de een of andere reden komt dat er maar niet van. Ik vraag me ook af hoe vaak partijen hun eigen verkiezingsprogram nog zullen raadplegen, de komende vier jaar.

Mijn voorbereiding bestaat dus uit Aalsmeer Vandaag, waar Jobke Vonk me oproept te gaan stemmen, het is immers een recht! Ze gebruikt vervolgens het woord participatie, schrikt daar kennelijk zelf van en zegt “moeilijk woord”. Ja, dan haak ik dus af, als er moeilijke woorden gebruikt gaan worden!

Dan de  posters. Braaf plakken partijen hun posters, elke vier jaar weer. Zou iemand zich nog afvragen of ze enig nut hebben, of plakt iedereen omdat nou eenmaal iedereen plakt? Aan de posters is niet te zien in welk jaar we zitten, de posters hadden er in 1982 er ook al kunnen hangen.

Hoewel, 1982 was de eerste keer dat AB aan de verkiezingen deelnam, toen was er vast en zeker een vrolijke Coq Scheltens-poster. AB zou voor één periode van vier jaar de raad in, de boel opschudden en daarna weer wegwezen. Niet vallen voor de verlokkingen van het pluche, maar een luis in de pels zijn. Maar wat had de luis het enorm naar zijn zin, daar in die pels. Niet meer weg te branden…

Op zo'n poster is weinig ruimte, je zou verwachten dat de partijen lang en goed hebben nagedacht over wat er op zo'n poster moet. Het DNA van de partij, het eigenste van elke club verwacht je op zo'n poster.

Aalsmeer werkt! zegt de VVD. Dat is mooi,  Frans zoekt al geruime tijd een baan, wil echt alles aanpakken, komt nergens aan de bak want te oud. De VVD gaat  daar wat aan doen, waar kan Frans zich melden?

PACT verbindt zegt de poster, maar toen zijn de jongens en meisjes van PACT direct iets heel anders gaan doen en geef ze eens ongelijk. Verfrissend & verstandig, als ik dat wil moet ik bij het CDA zijn. Dat is genetisch bepaald onmogelijk voor mij, daarbij heb ik CDA en verfrissend echt nog nooit als combinatie gezien.

Fris, transparant & betrokken zegt het Aalsmeers Collectief. Eerlijke politiek wil de lijst Jan Tas, Autonoom en betrokken zegt AB. Waarheden als koeien, maar het helpt mij geen steek verder. Het is als een automerk dat vier wielen onder een auto belooft. Het is namelijk allemaal waar en het gaat op voor elke partij. Kortom, ik weet het nog niet, maar ik heb nog een paar dagen.

Erik van Itterzon is boekhandelaar in Hoofddorp. Wat hem hier in het dorp niet lukte, fikst hij in de grote polder. Literatuurliefhebber pur sang. Brengt desnoods de boeken bij u thuis. Scherpe pen, gedrenkt in relativeringsvermogen en humor. Eigenwijze kerel.