Op deze plek heb ik met enige regelmaat geschreven over de historie van Kudelstaart. In 1985 huurde mijn toenmalige vriendin een huis aan de Bilderdammerweg. Die weg was in die tijd nog doodlopend. Dit huis stond zo'n beetje op de grens van Kudelstaart. Ik kwam haar regelmatig opzoeken en vanuit het raam op het zuiden overzag ik de akkerlanden richting Bilderdam. Ik wist toen nog niet dat ik vijftien jaar later zou gaan wonen in een geheel nieuwe woonwijk die midden op die akker zou worden gebouwd. En sinds het jaar 2000 zijn er in Kudelstaart nog meer nieuwe wijken neergezet. De ontwikkeling gaat snel, zeker als je die vergelijkt met de groei van Kudelstaart na de tweede wereldoorlog.
Beatle Raadschelders is een echte autochtone Kudelstaarter. Hij is in 1960 geboren in het huis aan het Stichtsepad nummer 1. Toen hij vijf jaar oud was verhuisde het gezin Raadschelders naar een grote boerderij aan de Herenweg. Wij praten vaak samen over de herinneringen die hij koestert over zijn geboorteplaats.
Feitelijk speelde het leven zich af langs de Kudelstaartseweg die overging in de Herenweg en het Stichtsepad. Er woonden in de jaren 60 van de vorige eeuw misschien maar 1000 zielen in dit dorp dat zich kenmerkte door lintbebouwing. De Kudelstaartse weg was een verharde weg vol kuilen. Het was geen pretje om in de kleine huisje te wonen die aan de Poel stonden. Het was er altijd vechten tegen het water, de staat van onderhoud was niet best. Het dijkje (de Kaai) werd slecht onderhouden. Sinds de jaren 40 van de vorige eeuw verschenen de eerste grote huizen.
Kudelstaart kent geen echte kern. Langs de Kudelstaartse weg vond je veel winkels zoals een slager, een fietsenwinkel, een sigarenzaak, houthandel Koek, supermarkt Vivo, een verfwinkel, een kapperszaak. En natuurlijk was daar de kerk en de katholieke school. Naast de kerk was er de bakker. En natuurlijk was de kroeg niet ver, de Gouden Leeuw stond tot 1982 tegenover de plek waar nu café Op de Hoek staat. In die tijd had je de kleine rijdende supermarkt. Die haalde op de ene dag de boodschappenlijst op om de boodschappen de andere dag af te leveren.
De Kudelstaartse weg ging over in de Herenweg. Langs en achter de wegen was er vooral veel weiland met hier en daar een boerderij, kwekerijen, een tuincentrum en een palingrokerij. Op de website van de Stichting Kudelstaart in Oorlogstijd kom je prachtige foto's tegen uit de oorlogstijd en van vlak daarna. Oude smalle wegen met weilanden. Prachtige oude boerderijen en huizen. Het rooms-katholieke Door Eendracht Sterk werd in 1932 opgericht aan de Bilderdammerweg, de voetbalvelden bij Geerland. De vereniging verhuisde in 1978 naar het sportcomplex aan de Mijnsherenweg, om in 2002 het sportcomplex Calslagen te betrekken. Toch weer een beetje terug op het oude nest.
In de jaren 70 van de vorige eeuw is de woningbouw flink op gang gekomen. Eerst ontstond de wijk rond de Graaf Willemlaan en de Gozewijnstraat, daarna de Einsteinstraat en Schweitzerstraat. Geleidelijk aan zijn de woonwijken uitgebreid en inmiddels wonen er ruim 9.000 mensen.
In de tijd dat ik hier kwam wonen was er weinig meer over van de kleine middenstand. De meeste winkels concentreren zich rond het kleine winkelcentrum. Je kunt wel zeggen dat dit dorp een beetje uit zijn jasje is gegroeid. De openbare voorzieningen hebben geen gelijke pas gehouden met de bevolkingsgroei. Zo ontbreekt er nog steeds een tweede supermarkt. Gelukkig is sinds 2016 een belangrijke voorziening ingevuld met de opening van het voortreffelijke café Op de Hoek. Dat dan weer wel.
Kudelstaart bestaat al sinds het jaar 1252. De laatste 70 jaar is het aantal inwoners met 900 procent gegroeid. De weilanden hebben plaatsgemaakt voor woonwijken. En nog steeds ligt het dorp te midden van een prachtig natuurlandschap met veel groen en water. Een lust om in te wonen.
Paul Bras is werkzaam in de psychosociale sector. Zette enkele jaren geleden radicaal een punt achter zijn carrière in de banken- en autobranche. Filosofisch type. De goedheid zelve. Warhoofd. Miste bruine kroeg in Kudelstaart – reden om (weer) naar 'de grote stad' te verhuizen. Maar… hij kwam weer terug.
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
4 reacties
Bij het lezen van het verhaal van Paul Bras ,komen er ook bij mij weer veel goede herrinneringen boven drijven. In 1975 kwam ik in kontakt met bakker Roel Versteeg aan de Kudelstaartseweg.Er werd enkel brood bezorgd. De winkel was al geruime tijd niet meer in gebruik. Versteeg had geen opvolger en moedigde mij aan om de zaak over te nemen. Dat was een hele uitdaging,maar heb dat toch gedaan. De toekomst van het dorp was positief en er waren volop plannen voor nieuwbouw.De winkel heb ik spoedig heropend en ook de bakkerij aangepast om de brood en banketprodukten zelf te gaan maken. Vooral mijn gevulde koeken waren in de gehele omgeving beroemd. Ook toen waren er al plannen voor het Winkelcentrum en heb me daar ook voor ingeschreven.Goede herrinneringen heb ik ook van mijn lidmaatschap van de Toneelvereniging en RKDES . De revu’s waren hilarisch en bij de laatste speelde we nog aan de Bilderdammerweg en later op de Mijnsherenweg. Met mijn ex-vriend,opende we nog een winkel in Leimuiden. Na veel omzwervingen,oa in de Koog op Texel,woon ik nu in Amsterdam/Slotervaart. Door mijn werk als koerier,kom ik nog regelmatig in Kudelstaart. Even koffie drinken bij Ger van Halm aan de (gribus)Bilderdammerweg. om oude verhalen op te halen. en veel lachen. Kudelstaart het ga je goed ! Met vriendelijke groet,Dick Pannekoek.
Meer dan 65 jaar geleden fietste ik al door dit dorp. Het had wel iets voor deze bewoner uit een eenzame polder. Het is 45 jaar geleden dat we hier kwamen wonen. Een geheel vreemde was ik hier niet door de kennissen die ik had onder oa leeftijdgenoten. Het dorp en de omgeving had, als regio bewoner, mijn belangstelling. Ik bezit en heb ze ook gelezen wat boeken over de geschiedenis van Kudelstaart. Ergens in ‘n deel staat geschreven dat de toenmalige dorpsraad van Kudelstaart het dorp een “WINGEWEST” van Aalsmeer vond, ik meen mij te herinneren in 1984. Is er iets veranderd?
O ja, ondertussen voel ik mij een “echte” en betrokken Kudelstaarter ondanks mijn import geschiedenis!
Ook al ben en blijf ik import; “Kudelstaart, ik ben er groos op.”
Paul,
Alsof ik het zelf geschreven heb, en inderdaad Kudelstaart een lust om in te wonen