De arrogantie van de macht

Kudelstaart is een mooie plek om te wonen. Vrij anoniem slijt ik er mijn dagen met een mooi uitzicht en relatieve rust. Het is er goed toeven en soms waan ik me in een totaal andere wereld. Zeker als ik het nieuws volg. Nu ben ik van nature een rustige jongen, maar af en toe kan ik me onbedaarlijk opwinden. Neem nu het verhaal over KPMG in onze buurgemeente Amstelveen.

Die hebben in 2010 een nieuw pand aan de A9 betrokken. Pal naast hun oude pand dat sindsdien leeg staat. Daarbij dragen ze bij aan de structurele leegstand van kantoorpanden in de stad. Maar waar ik echt boos om word, is het bericht dat de toenmalige top van KPMG fors heeft verdiend aan de verhuizing. De helft van de vijfig miljoen euro die het nieuwe pand in waarde steeg nadat KPMG het huurcontract had getekend, zou naar de toenmalige partners van het bedrijf zijn gevloeid. Halleluja.

Weer een paar van die gasten die over de rug van anderen miljoenen opstrijken. Het is weer hetzelfde liedje. De economie zit in een diep dal. De banken zijn met gigantische kapitaalinjecties gered en wie moeten het gelag betalen? De kunstenaars, het cultuurminnend publiek en de stumpers die aan de onderkant van onze samenleving bungelen. Met ingang van januari dit jaar zijn de bijstandsuitkeringen namelijk flink verlaagd. Maar gelukkig mogen we wel straks overal 130 kilometer per uur rijden.

Neem nou zo’n Dominique Strauss Kahn, voormalig directeur-generaal van het IMF. Een man die het voorbeeld moet geven. Arroganter tref je ze niet aan. Hij heeft een netwerk van vrienden die allemaal vrouwen voor hem regelen. Tegen betaling uiteraard. Geen probleem, geld genoeg. Het zijn vaak de oude blanke mannen die hun macht aanwenden om hun behoeften te bevredigen of om nog meer kapitaal te vergaren.

Een negatieve uitzondering is helaas mevrouw Nurten Albayrak. Eindelijk hebben we een keer een allochtone vrouw aan het roer van een niet onbelangrijke overheidsinstelling. Helaas blijkt ze geen haar beter dan haar rijke blanke mannelijke collega’s. Ze toucheert op jaarbasis ruim meer dan de Balkenende-norm, rijdt in een belachelijk dure auto en voert een waar schrikbewind. Werknemers zijn bang voor haar en de OR meldt allemaal misstanden.

Wat ben ik dan blij dat ik me kan terugtrekken in het fijne Kudelstaart waar het rustig is. Alhoewel, rustig… Onlangs schreef ik op deze plek over hangjongeren die het woongenot aardig weten te versjteren. Hier geen poenerige proleten die met hun PC Hooft-tractor de straten onveilig maken, maar jonge losgeslagen gasten die met hun scooters Willem Holleeder imiteren.

En wat doet de gemeente? Ze lossen het op. Met een uitgekiend plan pakken ze de overlast aan. Regelmatig patrouilleert de politie in de wijk. Oud-Ajaxtrainers geven het schorriemorrie voetballes bij RKDES en er is een wijkagent aangesteld die onmiddellijk reageert op overlast. Het resultaat is duidelijk merkbaar. De overlast is significant afgenomen. Dat is nog eens als gemeente je verantwoordelijkheid nemen. Zo kan het dus ook. En daarom woon ik graag in dit heerlijke dorp.