Column: ‘Gegrepen door het virus’

Vrolijkheid op kamp (Foto: CJA)

Door: Arie-Maarten Piet. Zelf ben ik nooit mee geweest. Als kind zat ik liever met een bootje op de Poel tijdens de schoolvakanties. Maar toen onze eigen kinderen meegingen en ik gevraagd werd of ik deel uit wilde maken van de commissie die het organiseert, ben ik door het virus gegrepen. Ik heb het over de Christelijke Jeugdkampen Aalsmeer die al bijna 80 jaar iedere zomer worden georganiseerd. Ze staan ook wel bekend als de ‘Otterlokampen’, vanwege het feit dat… nou ja dat is wel te raden.

Vele generaties zijn door de jaren meegegaan op avontuur. De schittering in de ogen als je oud deelnemers, soms zelfs al bejaard, vraagt naar de herinneringen zeggen genoeg. Die zitten thuis mee te genieten als hun (klein)kinderen op kamp zijn. Een weekje weg van huis in de bossen van Otterlo. Gebracht met de auto of zelfs op de pedalen, het oudste jongenskamp in de leeftijd van 13-16 jaar vertrekt traditioneel per fiets naar de Veluwe, en dan een week spellen doen, keten, kampvuur bouwen, en natuurlijk ook leren van de verhalen uit de Bijbel. Het zijn immers Christelijke jeugdkampen. Betekent dat dan dat je niet mee mag als je niet naar een kerk gaat? Nee zeker niet, iedereen is welkom, wie je ook bent en waar je ook vandaan komt.

Er worden in deze week vriendschappen voor het leven gesloten. En dingen beleefd die je nooit meer vergeet. Dat geldt trouwens ook voor de ouders. Toen één van onze kinderen meeging dacht mijn vrouw hem te helpen door allemaal mooie pakketjes te maken van zijn kleding. Zo had hij een pakketje voor maandag, een pakketje voor dinsdag, enzovoort. Toen we hem aan het eind van de week bij Welkoop ophaalden kwam hij vermoeid maar vrolijk de bus uitstappen. In dezelfde kleding als waarmee hij de week ervoor de bus instapte. Veel te druk geweest met allemaal leuke dingen om aan iets onbelangrijks als kleding te denken…

Toen ik als commissielid voor het eerst in kampeerboerderij De Woudegge kwam waarover ik al zoveel verhalen had gehoord en daar met degene die ik opvolgde een rondje door de boerderij en het omliggende bos liep, viel voor mij het kwartje. Pas toen begreep ik wat al die vrijwillige leiders beweegt om jaarlijks een week vakantie op te geven om met (onze) kinderen op pad te gaan. Het is een soort positief virus wat in je kruipt, waardoor je de kampen en deelnemers in je hart sluit. Misschien had ik als kind toch een weekje varen op moeten geven voor een weekje Otterlo…

Vanmiddag is om 17:00 uur in de Dorpskerk de Uitzenddienst voor de kampen waar kinderen en hun gezinnen van harte voor zijn uitgenodigd.

Arie-Maarten Piet is geboren en getogen in Aalsmeer, werkzaam in de bloemen en vanaf kinds af aan lid van de Lijnbaankerk.

Aalsmeer Over Hoop is een platform waarin zeven Aalsmeerse en Kudelstaartse kerken vertegenwoordigd zijn. Regelmatig worden evenementen georganiseerd voor mensen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken en waarmee de kerken hun liefde voor Jezus willen uitdragen. Met regelmaat verschijnen op zondag columns die tot nadenken stemmen.

2 reacties

  1. Nu nog vrienden van 60 jaar geleden uit kamp mijn hele gezin allemaal jaren mee geweest als deelnemer en als leiding Maarten het is een verslaving

  2. Mooi stukje Arie Maarten ,
    Een ding is zeker , als je door het kamp virus gepakt wordt . Laat het je nooit meer los.
    En je hebt vrienden voor het leven.
    Bernard

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin