Bericht uit Doodstil

Het leek ook te mooi om waar te zijn: de Aardbeienbrug ‘gered’ en iedereen blij en tevreden. De Stichting Oud Aalsmeer en Joop Kok zijn teleurgesteld over het feit dat de brug vervangen wordt door een replica. Dan wordt het een namaakbrug, die bezieling, aura en historische ervaring zou missen. Ik geloof ze graag, maar begrijp ze nog niet helemaal. Misschien willen ze het nog een keer uitleggen? Wat is er mis met een Aardbeienbrug gemaakt van nieuw hout?

 

Ik moet het trouwens eerst nog maar zien, dat de brug vervangen wordt. Voor het bedrag dat wordt genoemd om de brug te vervangen (€500.000) plaats je op de Buurt een dakkapel, of je betaalt er de bruiloft van je dochter mee. Maar een hele Aardbeienbrug?

 

Ik denk dat het zo gaat: er komt aanvullend onderzoek, er wordt een werkgroep geformeerd, er komt een busreis naar Giethoorn en even, heel even, is er zelfs sprake van dat Calatrava naar Aalsmeer komt en natuurlijk wordt de onvermijdelijke externe deskundige ingehuurd. 

 

Het oorspronkelijke budget is dan ruimschoots uitgegeven, in de begroting is met kaasschaaf of stofkam geen euro meer te vinden. De vervanging van de brug wordt uitgesteld en op een dag zakt een grote vrachtwagen pardoes door de brug en is Aalsmeer de opening van het journaal. En dan moet je weten dat ik in mijn omgeving bekend sta als een optimist, er zijn vast nog veel gekkere scenario’s denkbaar.

 

Kom, dacht ik, ik bel mijn ambtenaar nog eens, die heeft me vorige keer ook van bruikbare informatie voorzien. Hij bleek inmiddels weggepromoveerd en zat nu in het gehucht Doodstil (ca. 100 inwoners, géén brug).

 

Hij had nooit geloofd dat de Aardbeienbrug ooit nog door een houten brug vervangen zou worden. Veel te duur, veel te onhandig. Na enige aarzeling wilde hij wel vertellen wat hij dacht. Wat kon hem immers gebeuren, erger dan Doodstil kon het toch niet worden? Ja, ze konden hem nog naar Muggenbeet verbannen, maar dat zou hij ook wel overleven.  Welaan, wat ik nu ga vertellen mag echt nog  niemand weten, dus ik vertrouw erop dat u uw mond houdt.

 

De Aardbeienbrug wordt vervangen door een platte brug, zonder opbouw. Daarmee kan de brug ook breder gemaakt worden en het voordeel daarvan hoef ik hier niet uit te leggen. En toch zien we de Aardbeienbrug in volle glorie, in een perfect uitgevoerd 3D-hologram. Wat met een bewegende Michael Jackson kan, moet met een brug toch zeker lukken! Denk je eens in hoe mooi dat gaat worden. Je zoeft met je auto over een lekker brede Uiterweg, dwars door de geprojecteerde brug. Dat zal de eerste  paar keer een beetje eng zijn, maar dat went vast heel snel. En willen we de brug feeëriek verlicht? Met een druk op de knop is het in orde. Een bedrijfslogo op de brug? Het kan!

Ik zie plots allerlei mogelijkheden. Dat oude postkantoor aan de Stationsweg kan weg en dan projecteren we daar de Rijkstuinbouwschool, net als vroeger. 

 

Welbeschouwd kan bijna eigenlijk alles. Daar kunnen we met z’n allen eindeloos over gaan bakkeleien, maar de makkelijkste oplossing is natuurlijk om Dick Piet de touwtjes in handen te geven. Dick kiest welk historisch gebouw hij terug wil en heeft de techniek om dat te realiseren. 

Hierover mopperen en zeuren doen we niet en we gaan Dick ook niet lastigvallen met suggesties of wensenlijstjes. Omdat ik het bedacht heb, mag ik bij Dick één verzoek indienen: Boerenvreugd. 

 

Erik van Itterzon is boekhandelaar in Hoofddorp. Wat hem hier in het dorp niet lukte, fikst hij in de grote polder. Literatuurliefhebber pur sang. Brengt desnoods de boeken bij u thuis. Scherpe pen, gedrenkt in relativeringsvermogen en humor. Eigenwijze kerel.