Column: De verbouwing (deel 3)

Na vier maanden stof happen, bord op schoot en kamperen in een kale woonkamer, kwam deze week een einde aan de verbouwing bij de columnist van vandaag. Arjen beschrijft de impact van de renovatie en verduurzaming van het Vossenhuis en dat het gemis groot zal zijn nu ‘hun Dirk’ zich niet meer elke dag klokslag acht uur meldt. Na zijn eerdere columns over een andere verbouwing wordt nu de trilogie voltooid.

Door: Arjen Vos. En daar rijdt hij de straat uit. Breed lachend, een druk op de claxon en zwaaiend vanuit zijn zilvergrijze bus met dubbelasser aanhangwagen nieuwe avonturen tegemoet. Bij ons is de klus geklaard. Als onze buren hadden geweten dat hij vandaag voor het laatst was, hadden ze een erehaag gevormd, de vlag uitgehangen en voor hem gezongen. Nu zijn wij het die vrolijk terugzwaaien maar ongemerkt een traantje wegpinken alsof het ons kind is dat het ouderlijk huis verlaat.

Vier maanden hadden we Dirk elke werkdag van acht tot vijf over de vloer. Drie weken vakantie niet meegerekend zijn dat zo’n 75 dagen geweest. Dan bouw je toch een band op met zo’n kerel die drilboort, mokerhamert en cirkelzaagt. Tijdens de drie koffiemomentjes op de werkdag passeert er van alles de revue. Van: ‘hoe is het met de (klein)kinderen?’ tot de ontwikkelingen in de plaatselijke politiek en natuurlijk kwam het c-woord dagelijks voorbij. We zijn gehecht geraakt aan ‘onze Dirk’, die tijdelijke nieuwe huisgenoot met gouden handen en zijn feilloze timmermansoog. Waar vind je tegenwoordig nog een goede timmerman die wat hij met zijn ogen ziet met zijn handen maken kan? Nou, wij hadden er eentje. Niet alleen timmeren beheerste hij als de beste. In Dirk bleek ook nog een sloper, loodgieter, metselaar en elektricien te wonen. Disciplines die zeer welkom waren bij de renovatie en verduurzaming van ons uit 1967 stammende huis. En dan was daar soms nog zijn minstens zo handige broer Jan die bijsprong als hij een handje tekort kwam.

We hadden van tevoren de nodige wensen. De totale vernieuwing van de benedenverdieping moest plaatsvinden in combinatie met een brok duurzaamheid en een regenwaterplan. Want wist u dat Aalsmeer in de top5 staat van meest betegelde gemeentes van Nederland? En dat vanwege die vele tegels in alle tuinen al dat waardevolle regenwater rechtstreeks het riool in loopt en onze bodem daardoor steeds meer uitdroogt? En dat we in tijden van droogte naar de tuinslang grijpen om onze kuipplanten en het postzegeltje gras te gaan sproeien met leidingwater..?

Vaak genoeg had bij ons de (betegelde..) patio onder water gestaan omdat het riool het niet aankon. Wij wilden daarom het regenwater waarvan je nooit weet hoeveel er valt en wanneer, zoveel mogelijk kunnen reguleren. Met een mos-sedum dak op de nieuwe aanbouw en het bestaande balkon verwisselen we mooi twintig vierkante meter tegels in watervasthoudend groen. Met drie regentonnen die in hun hollebollebuikjes gezamenlijk bijna 1000 liter kunnen bewaren, voorkomen we dat al dat kostbare water als zand tussen onze vingers wegstroomt. En is er dan nog sprake van overtollig water, dan loopt dat over in onze nieuw gegraven grindput die het weer langzaam teruggeeft aan de bodem. Het liefst hadden we natuurlijk een regenton gehad in de vorm van Aalsmeers’ iconische watertoren maar die zijn (nog) niet op de markt. Misschien dat er in ons dorp een slimme ondernemer is die met dat idee aan de slag kan om Aalsmeerders te verleiden tot waterbesparend gedrag. Ook onze nieuwe wc is op watergebied spraakmakend. Daarover straks de uitsmijter.

Voorts hebben we de woonkamer, keuken en zijkamer voorzien van waanzinnige led-panelen die in alle kleuren geprogrammeerd kunnen worden. Onze plafonds lijken daarmee op de dansvloer uit Saturday Night Fever. Niet alleen hip, tegelijk ook sfeervol en vooral energiezuinig. Het gasfornuis maakte plaats voor inductie en de dubbel geïsoleerde vloerverwarming maakt ons energiezuinige en duurzame renovatieproject helemaal af. Ik hoor u nu denken: hoe zit het met zonnepanelen? Dat project hebben we voorlopig voor ons uitgeschoven. Eerst nog maar eens wat verf en behang aanbrengen en tussendoor grote schoonmaak houden. Op sommige werkdagen leek het namelijk alsof er een bom in huis was ontploft.

En vooral willen we nu even bijkomen van alles. Dat lukt misschien nog het beste op ons futuristische toilet met verwarmde en lichtgevende bril en ingebouwde warme douche. Ja, u leest het goed! Een warme straal in combinatie met weldadige föhn zorgt vanaf nu voor ‘frisse bipsen’ bij de Vosjes. En voor een grote glimlach bij iedereen die ons toilet verlaat. En dat is zeer welkom in een tijd als deze.